Gisteren was ik 32 weken zwanger en had ik een groeiecho. Dit is de tweede in het rijtje en er komt nog een derde met 36 weken. Echter word ik vanaf dat termijn ook overgedragen aan de gynaecoloog in het ziekenhuis dus ik verwacht nog wel meer echo’s eigenlijk. Maar voordat ik het over de groeiecho ga hebben wil ik het eerst hebben over de rest van de week. Want dat was stiekem een vrij zware week. Het begon allemaal op zaterdag…
Inhoudsopgave
Wakker worden met pijn
Op zaterdagochtend werd ik wakker met enorm veel pijn in mijn buik. Het voelde aan alsof er iemand op mijn buik zat. Continu die druk. Even later trok de pijn ook naar mijn rug en viel me op dat de pijn telkens kwam en ging. In eerste instantie deed dit geen belletje rinkelen overigens.
Een uur nadat ik wakker was moest ik opeens rennen (lees waggelen) naar de wc. En kwam vrijwel alles wat ik de dag ervoor gegeten en gedronken had er aan twee kanten uit. Ja ik weet het; too much info. Maar ja het was gewoon zo. Dat verklaarde ook de pijn in mijn buik en rug dacht ik nog. Daarna moest ik nog een paar keer ‘rennen’ en tussendoor bleef die pijn komen en gaan. Toch vertrouwde mijn man het dus niet en wilde dat ik de verloskundige belde. Om van zijn “gezeur” af te zijn deed ik dit maar.
De verloskundige vond het aan de ene kant wel klinken als een buikgriep, maar de pijn klonk toch ook weer als weeën. En stiekem moest ik toegeven dat dit ook wel echt de milde variant was van de weeën die ik gevoeld heb tijdens de eerste bevalling. Ze adviseerde me om 2 PCM in te nemen want wanneer het krampen zijn dan zorgt de PCM ervoor dat de pijn minder wordt. Zijn het weeën dan blijft de pijn zoals hij is of wordt erger. Na een uur moest ik terugbellen.
Aangezien er na een uur niets veranderd was kwam de verloskundige toch even langs. Ze kon goed zien dat ik pijn had en heeft me een inwendig onderzoek gegeven. Wel een hele voorzichtige want ze wilde natuurlijk niets prikkelen. Ze kwam tot de conclusie dat de baarmoedermond wel al week voelde maar er geen ontsluiting was. Gelukkig maar! Het advies was rust rust en nog een rust.
De dagen daarna
Gelukkig werd ik zondagochtend wakker en leek zowel de buikgriep als de oefenweeën weg te zijn. Wel was ik nog heel slap dus ik heb heel rustig aan gedaan die dag. Toch merkte ik de dagen daarna dat ik niet meer zoveel kon als voor het weekend. Al bij kleine stukjes lopen merkte ik pijn in de rug en mijn bekken. En nadat ik gezeten heb is de eerste 100 meter alsof ik een oude vrouw ben. Op mijn werk heb ik dan ook meer hulp nodig bij bepaalde taken dan normaal. Maar gelukkig kan dat ook. Ik wil namelijk echt mijn werk volhouden tot aan mijn verlof. Die overigens op 28 april officieel start.
Groeiecho
Voor de groeiecho was ik redelijk gespannen. Dit omdat ik de afgelopen nachten naar had gedroomd over dat er iets mis was. Maar ook omdat ik de dag ervoor de kleine man een stuk minder voelde dan normaal. Alleen in de avond leek het weer als ‘vanouds’. Toch was ik er niet gerust op maar dat was gelukkig ongegrond. Want op de echo was te zien dat alles helemaal goed gaat met de kleine man. Ook is het qua groei weer een beetje bijgetrokken, hij is nog wel wat groter dan het gemiddelde maar heeft de lijn zoals de vorige keer ding niet doorgezet. Met 36 weken heb ik de laatste groeiecho dus ik ben zeer benieuwd of hij dan misschien gewoon lekker gemiddeld zit.
Ik heb trouwens geen buikfoto deze week. Alweer niet. Baal er als een stekker van maar met die vreselijke pijn zaterdag is het me niet gelukt en zondag niet meer aan gedacht. Verder ga ik deze ochtend (vrijdagochtend) naar de fysio in verband met de pijn. Hoop dat ze me wat handvaten kan meegeven ter verlichting!
De foto van de pil met het glas water komt van Shutterstock
simpel, met een snufje liefde zegt:
He dat was geen leuk weekend. Wel fijn dat er geen ontsluiting was. Hopelijk blijft het nu nog een paar weekjes rustig.
marije zegt:
Jeetje meis, wat spannend. Hopelijk de komende tijd wat rustiger en minder spannend.
Karin zegt:
Hè wat naar meid! Rustig aan doen en hopelijk kan de fysio je wat helpen om de draaglijker te maken!
Kimberly zegt:
Jeetje Nicole wat vervelend! Luister goed naar je lijf en wat niet lukt, dat lukt gewoonweg niet. Hopelijk is het Paasweekend leuker !
Marieke zegt:
Getver, balen dat er ff een minder fijn weekje tussen zit. Terwijl het juist zo goed gaat. Fijn dat je wel hulp hebt op je werk, scheelt wellicht iets. Gelukkig heb je bijna verlof.
Wel fijn dat de kleine man qua groei weer wat is bijgetrokken.
Ik hoop voor je dat de fysio de pijn een beetje kan verlichten.
Op naar een fijnere week! X
Joyce zegt:
Even een off-week hopelijk gaat het vanaf nu weer beter! Nog even bikkelen en dan heb je verlof! Hopelijk krijg je dan nog even de tijd om bij te komen voor dat ie zich meld. X
Lisette zegt:
Dat was een wat minder weekend voor je. Gelukkig alles gecontroleerd en is het goed. Nog eventjes heb je verlof, dat zal je ook goed doen!
Charlotte zegt:
Gelukkig waren het nog geen echte weeën! Rustig aan deze week en nog even doorbijten en dan heb je lekker verlof!
Sylvia zegt:
Gelukkig geen ontsluiting en blijft de kleine nog even lekker zitten. Wel vervelend voor jou zeg.. Heel veel sterkte gewenst!
jonna@burgertrutjes zegt:
Succes meis! Hopelijk word de pijn minder na een bezoekje aan de Fysio. Sterkte met de laatste loodjes
Nicole zegt:
Gelukkig geen echte weeën! Rustig aan he!
Femke zegt:
Boa… Dat moet echt niet leuk geweest zijn… Gelukkig is het allemaal goed gekomen, maar ik kan me voorstellen dat je je op dat moment toch even zorgen maakt!
Courage voor de laatste loodjes op het werk!!
Leonie van Mil zegt:
Spannend allemaal. Gelukkig gaat het goed. Goed dat je op de signalen van je lichaam let.
Anita zegt:
Spannend allemaal meis! Doe het rustig aan ?
Monique zegt:
Rustig aan meis! Hij mag nog eventjes lekker warm binnen blijven zitten 🙂 Hopelijk gaat het deze week wat beter met je!
Maaike zegt:
Jeetje, wat een spannende en onzekere dagen. Hopelijk lukt het je om inderdaad rustiger aan te doen.