Zakgeld. Alleen al dat woord kan de nodige discussies opleveren op een verjaardag of in een online groep met ouders. Want geef je het wel of juist niet? En als je het geeft, wanneer begin je dan en hoeveel geef je?
Ik ben zelf geen opvoeddeskundige, maar ik vind het wel interessant om te zien hoe verschillend ouders hierover denken. In deze blog deel ik daarom niet alleen onze ervaring, maar ook wat andere ouders hierover zeggen. Want het ene kind wil er meteen iets van kopen, het andere laat het jarenlang op een spaarrekening staan. En de ene ouder vindt zakgeld onzin, terwijl een ander het juist ziet als een belangrijke levensles.
Inhoudsopgave
Waarom géén zakgeld geven
Laten we beginnen bij de kant van ouders die ervoor kiezen om geen zakgeld te geven. Een moeder verwoordde dat zo:
“Ze krijgt kleren, eten en drinken. Waar ik bang voor ben is dat zij dan onzin dingen gaat kopen die ze niet nodig heeft. En dat betaal ik dan. Maar jij vindt dat ik haar haar eigen fouten moet laten maken en het zelf moet laten ondervinden. Dat snap ik ook. Maar als je aan mij vraagt, vind ik het niet nodig dat ze zakgeld krijgt. Want ik vind dat ze niks te kort komt en genoeg heeft.”
Heel eerlijk? Ik snap dit helemaal. Zeker als je je kind al veel geeft, voelt zakgeld soms als iets extra’s dat niet per se nodig is. Je wilt niet dat het zomaar verdwijnt naar snoep, troep of spullen die na een dag al in de hoek liggen.
Tegelijk moet ik toegeven dat mijn kinderen ook wel eens dingen kopen waarvan ik denk: “Echt? Dát wil je?” Maar dan zie ik hoe blij ze ermee zijn, en dan denk ik: smaken verschillen. En dat is ook precies waarom ik het steeds belangrijker vind dat ze hun eigen keuzes leren maken. Zelfs als ik die keuze niet zou maken.
Waarom zakgeld geven goed kan zijn
Er zijn ook veel ouders die zakgeld juist belangrijk vinden. Eén moeder schreef bijvoorbeeld:
“Mijn dochter heeft ooit iets gekocht van haar zakgeld waar ze uiteindelijk amper iets mee deed. Ze denkt nu veel beter na of ze iets gaat kopen. Plus ik kan iets echt onzinnig vinden en zij juist niet. Je mag anders over dingen denken.”
Dat is precies waar het vaak om draait: het leren maken van keuzes. Zakgeld draait niet alleen om iets kunnen kopen, maar vooral om het leren omgaan met geld. En dat leer je niet van de ene op de andere dag.
Zelf merk ik dat mijn kinderen door zakgeld langzaamaan leren dat geld op kan raken. Dat je soms moet wachten, sparen of zelfs een teleurstelling moet verwerken als je iets niet kúnt kopen. Het leert ze om vooruit te denken: wil ik nú die snoepjes of spaar ik liever door voor dat spel?
Daarnaast is het ook een mooie manier om financiële verantwoordelijkheid langzaam op te bouwen, zonder dat het meteen om grote bedragen gaat. Het is oefenen in het klein. En daar hoort ook bij dat je af en toe een ‘miskoop’ doet — net als wij als volwassenen.
Het mooie is: als ze op jonge leeftijd al leren omgaan met kleine bedragen, worden ze daar op latere leeftijd vaak ook bewuster van hoe ze grotere bedragen besteden.
Onze ervaring met zakgeld
Zoals ik al schreef, geven wij onze oudste dochter zakgeld sinds haar zevende. In het begin vergaten we het regelmatig, dus gaven we het uiteindelijk maandelijks. Vanaf haar negende hebben we een rekening voor haar geopend, waar ze nu automatisch geld op krijgt. Ze doet er niet veel mee: één keer iets online besteld en verder spaart ze het gewoon op.
Onze jongste van bijna 8 krijgt het af en toe, maar weet vaak niet wat hij ermee moet. Soms wil hij iets kopen van z’n eigen geld, maar meestal zegt hij: “Ik hoef het niet.” Toch wil ik voor hem binnenkort ook een rekening openen. Gewoon om het principe alvast te oefenen, ook al is het maar met kleine bedragen.
Wat ik vooral belangrijk vind, is dat ze leren: je kunt niet altijd alles meteen kopen. Soms moet je sparen, of een keuze maken tussen het één of het ander. En dat leren ze het beste door het gewoon te doen.
Hoeveel zakgeld geef je dan eigenlijk?
Een veelgestelde vraag als je begint met zakgeld is: hoeveel geef je dan? Er is geen vast bedrag dat ‘goed’ is – het hangt af van wat je kind ermee mag doen en wat voor jullie gezin haalbaar is.
Wij begonnen ooit met 50 cent per week toen onze dochter 7 jaar was. Inmiddels is ze 11 en krijgt ze €7,50 per maand. Dat is trouwens gekomen nadat ze zelf ging onderhandelen. Ze kreeg eerst €5 en vroeg of ze misschien meer kon krijgen. Ik vond het juist goed dat ze dat aankaartte; ze had er goed over nagedacht. Dus hebben we afgesproken dat ze nu €7,50 krijgt, maandelijks op haar eigen rekening.
Het Nibud geeft trouwens handige richtlijnen per leeftijd, voor wie daar behoefte aan heeft. Die kun je gewoon vinden op hun website. Ze geven ook tips over zakgeld afspraken, wat je kind er wel of niet van moet betalen, en vanaf welke leeftijd je kunt beginnen.
Geen goed of fout
Of je nu wel of geen zakgeld geeft: er is geen gouden regel. Het hangt af van je kind, je gezin, je financiële situatie én je opvoedstijl.
Ik ben vooral benieuwd: hoe doen jullie het thuis? Geef je zakgeld, en waarom wel of juist niet? En hoeveel geef je dan?
Laat het me vooral weten in een reactie hieronder of stuur me een DM op Instagram. Ik vind het altijd leuk om mee te lezen en ervaringen te delen!
