Mijn (Sint) cadeau inpak frustraties

Vorig jaar was ik bezig met het inpakken van de Sint cadeaus voor Fay. Ik had er echt zin in. Het waren maar drie cadeaus dus het zou zo gepiept zijn. Gewoon simpel sinterklaas papier, wat plakbandjes erop en klaar. Tenminste, dat was dus de bedoeling. Helaas ging het niet zo. In werkelijkheid was ik aan het vloeken (sorry mam, zo heb je me niet opgevoed ik weet het) en tieren omdat het allemaal niet lukte. Alles wat mis kon gaan ging mis en nog meer zelfs. Om al mijn frustraties eruit te gooien besloot ik dus maar om dit artikel te schrijven. Hopelijk is het herkenbaar en vind ik wat steun in de herkenning haha!

Het plakband

Als eerste het plakband. Wat een irritant rot spul is dat eigenlijk. Erg handig aan de ene kant, maar wat een gedoe! Het begint al bij het vinden van het beginnetje. Ja ik weet dat daar hele makkelijke oplossingen voor zijn, maar ik woon samen met een man en die krijg ik dat niet uitgelegd. Na 5 minuten voelen en pielen heb ik hem dan eindelijk. Dus ik plak hem snel op de rand van de tafel. Mooi. Ik kan beginnen. Omdat ik weet dat het geen doen is om telkens maar 1 stukje plakband te knippen werk ik even voor. Dus na wat geknip hangen er een stuk of 5 mooie plakbandjes naast elkaar.

Dan komt uitdaging nummer 2, het plakband van de tafel halen.. zorgen dat het niet aan zichzelf vast gaat zitten en op de juiste plek op het inpakpapier plakken. Hoe vaak heb ik wel niet gehad dat de uiteinden van het stukje plakband aan elkaar gaat zitten en ik het weg kan gooien. Nog maar 4 stukjes over… Wat mij overigens ook altijd gebeurd is dat ik met het stukje plakband naar de plek ga waar hij hoort te zitten maar dat hij onderweg dan al iets tegenkomt waarvan hij denkt ‘JA! Daar wil ik plakken’. Neeeeeeeeee!!!

Het inpakpapier

Dan de twee grote frustratie, namelijk het inpakpapier. Doorgaans niets mis mee, ziet er altijd erg mooi uit en heb je van dat bruine papier dan kun je het mooi pimpen. Helemaal geweldig dus. Behalve wanneer je het ook daadwerkelijk gaat gebruiken. Tijdens het inpakken van de eenhoorn die Fay van Sinterklaas kreeg ging het al vrij snel mis. Ik dacht echt dat ik het papier goed afgemeten had, maar nadat ik het geknipt had en het wilde inpakken merkte ik dat het papier toch te klein was. Bij de houten trein was het papier juist te groot en hield ik veel over, dus dat is nog niet zo erg. Behalve wanneer je dan een stuk afknipt en daarna weer blijkt dat het nu weer te klein is.. AAAARRGGGHHH!

De verpakkingen van cadeaus

Dan de laatste. Eentje waar ik zelf eigenlijk vrij weinig aan kan doen, maar de fabrikanten van al het speelgoed wel! Want wie verzint die verpakkingen nou eigenlijk? Wie denkt: leuk laat ik een speelgoedmobiel in zo’n verpakking doen dat het gewoon onmogelijk is om hem fatsoenlijk in te pakken. Zonder dat je het idee krijgt dat een 2jarige dit heeft gedaan. Nou…? Niemand? Of dan de eenhoorn, waar ik het net al over had. Super gaaf ding natuurlijk en ik ben er enorm blij mee. Maar wat was dat een frustrerend karweitje. inpak frustratiesHet oor dat uitstak, Het feit dat de doos niet gewoon rechthoekig is aan alle kanten. Zoals je ziet op de laatste foto is het net kleuterwerk dat inpakken. En dat ligt echt niet (helemaal) aan mezelf!

Nou genoeg gezeurd, na een uur bezig te zijn geweest (ja overdrijven is ook een vak) ben ik eindelijk klaar ermee en kan ik met een gerust hart gaan slapen. Gelukkig weet Fay niet beter dan dat de cadeaus van Klaas afkomen dus ik geef Piet gewoon de schuld van het slechte inpakken!

Herken jij de inpak frustraties of gaat het bij jou nooit mis?

18 reacties op “Mijn (Sint) cadeau inpak frustraties

  • Hahaha ach ach ach herkenbaar ja! Ik heb dit jaar krijtbordpapier van de Xenos en dat is net beton joh. Niet. Te. Vouwen.
    Gelukkig heb ik ook pimpbaar bruin papier 😉

  • Hahaha, ik ben geen inpakheld maar dat weet ik, dus dat het meestal wat langer duurt ben ik aan gewend. De rottige inpakklusjes schuif ik door naar manlief Hahaha.

  • Haha Nicole, die verpakkingen herken ik wel. Maar verder vind ik het eigenlijk heel leuk. Maar goed, jij hebt je klus er weer op zitten 🙂

  • Haha, ik was gisteren ook he-le-maal klaar met het inpakken! En ik had maar een paar cadeautjes en vooral heel veel chocoladeletters.. Ik moet er niet aan denken om het over een paar in te pakken, ik ben er ook zo’n kluns in. (maar goed, gisteren had ik ook mijn surprise gemaakt, lijm op halverwege, papier wat niet bleef plakken, vingers wel aan elkaar geplakt)

  • Ik vind het leuk om te doen al dat pakken en plakken. Toch jammer dat ze het niet meer in de winkel doen, vind ik extra leuk om mee te pakken naar huis heeft toch iets extra dan het zomaar kopen.

  • Haha, je hebt het heel grappig geschreven. Ik las ergens een tip dat als je een onhandige vorm cadeau hebt je van je inpakpapier een soort tasje maakt, dat leek me wel erg handig. Je kon hem ook gewoon dicht maken, vast iets voor jou 🙂

  • Hahahaha ik heb jaren bij Trendhopper gewerkt, waar mensen soms vroegen om vazen met uitstulpingen van een meter hoog in te pakken. Ik ben dus al redelijk door de wol geverfd en kijk niet meer op van een vreemde vorm pakketje ;). Ik ben juist gek op inpakken, doe dat graga. En ohja, voor probleem 1 is de oplossing heel simpel. Je favo winkel Action heeft zo een mooie plakbandrollertje kost geloof k 75 ct 😉 Whahaha Handige tip voor kerst!

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      Die heb ik ook! Maar de helft van de tijd zit de rol er niet op 😉 Zoals ik al zei.. ik heb een man in huis die het niet altijd snapt XD

      • Whahahaha ja dat herken ik dan weer wel, en het begin vinden is sowieso een drama xD…. NU ik het zeg btw… k moet nieuwe rolletjes plakband halen. Handiggg die blogs 😉

  • Ik haat inpakken en dat heeft vooral te maken met dat ik er helemaal niet goed in ben. Ik ben jaloers op de inpakdames van de Douglas 😉

Reageren is niet mogelijk.