Slapeloze nachten

Op dit moment ben ik 26+2 weken zwanger. Zes maanden en een dag.
Het komt allemaal steeds dichterbij en het wordt allemaal net een tikje zwaarder.
Nu heb ik zelf de pech dat ik al wat klachten had en door het ongeluk 2 weken geleden zijn de klachten alleen maar verergerd. Ik zit dus nu ook al 2 weken thuis. Ik mag namelijk (voorlopig) niet werken. Met de klachten die ik heb moet ik echt rust blijven houden. Dat is frustrerend want ik hou er niet van om niets te doen, maar het moet. Voor ons kleine meisje. En uiteraard voor mezelf. Want ga ik toch door dan zal ik de man met de hamer regelmatig tegenkomen. Elke dag.

Ik heb van de verloskundige te horen gekregen dat volledig hersteld zijn er niet in zit, niet voor de bevalling in ieder geval. De klachten die ik heb zijn echt zwangerschap gerelateerd en heel misschien kan ik over een paar weken weer proberen om rustig aan een paar uurtjes te werken, maar meer dan die paar uurtjes zit er sowieso niet in. Daar schrok ik wel van want het is toch nog 14 weken tot aan mijn uitrekendatum.

Maar als ik naar mijn lichaam kijk en ernaar luister.. dan weet ik zelf ook wel dat meer er waarschijnlijk niet in zit. De klachten lijken alleen maar erger te worden en vellen me voortaan ook ’s nachts. Door de pijn in mijn heupen, been, rug en buik is er geen enkele positie waarin ik lekker lig dus die slapeloze nachten beginnen voor mij nu al. Soms ben ik overdag ook erg eigenwijs, dan wil ik toch teveel doen al voelt het eigenlijk te pijnlijk aan. Maar het is gewoon frustrerend om alles uit handen te moeten geven. Om een ander te zien werken en zelf niets kunnen.

Vandaag ga ik naar de dokter om mijn urine te laten testen op een blaasontsteking en probeer ik gelijk een afspraak in te plannen bij de fysio. Ook heb ik een babybelt aan moeten schaffen voor mijn rug en buik zodat het enige ondersteuning geeft. Deze mag ik niet hele dagen om maar doe ik om als ik bijvoorbeeld ergens heen ga of weet dat ik wat actiever ga zijn. Ik moet namelijk wel mn beweging blijven houden, hoe pijnlijk dat soms ook kan zijn.

En daar naast.. veel rusten.

3 reacties op “Slapeloze nachten

  • Heel frustrerend is het inderdaad wanneer je niets mag doen. Het kan voor nu niet anders en je doet het voor een goede doel. Hoe het vol en pak je rust, probeer ook overdag te slapen, je hebt alle rust hard nodig. Sterkte!

  • Ik had het al gehoor maar nogmaals een hele dikke knuffel! Zo ellendig dat het niet loopt zoals je wilt. Wees lief voor jezelf en probeer je er niet tegen te verzetten. (= heel moeilijk, I know…) Nogmaals sterkte, dappere dame! XXX

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *