Schuldig omdat ik werk?

Sinds iets meer dan een maand ben ik voor het eerst in mijn leven een werkende moeder. Iets waar ik stiekem best naar uitgekeken heb. Maar toch bekruipt me zo af en toe een schuldgevoel. Voel ik me schuldig omdat ik werk? Of is het iets anders?

Het liefst zou ik volmondig nee zeggen op de vraag of ik me schuldig voel omdat ik werk. Maar het ligt wat genuanceerder dan dat. Want aan de ene kant voel ik me niet schuldig omdat ik werk, maar wel om de hoeveelheid dat ik haar weg moet brengen door mijn werk. Aan het aantal uur ligt het niet, want 25 uur is een prima aantal. Ik heb ook vanaf het begin af aan gezegd dat ik rond de 24-28 uur wil werken zodra ik moeder ben. Maar in mijn hoofd was dat dan verdeeld over 3 dagen. En nu werk ik 5 dagen. En voor mijn gevoel zelfs 7 dagen, want in die twee vrije dagen wil ik ook nog wel eens tijd aan mijn blog besteden.

Natuurlijk zijn het niet vijf hele dagen, maar ik moet mijn dochter wel elke dag weg brengen. En op twee dagen is het zelfs zo dat ze de hele dag weg is. Omdat ze ook nog naar de peuterspeelzaal “moet”. Het liefst had ik haar in deze maanden van de psz weggehouden, maar gezien er een lange wachtlijst is zou ze daar dan ook niet meer op komen. En dat vind ik dan weer zonde.

Bol AlgemeenBol Algemeen

En daar knaagt het dus. Dat schuldgevoel. Mijn dochter vindt het super leuk bij haar oma’s (waar ze ook 2 dagen heen gaat) en ook op de peuterspeelzaal en kinderdagverblijf. Maar ze mist mama. En ze wil er vaak niet heen omdat ze dan liever bij mama blijft. En ik snap dat wel. Ik denk dat het ook te maken heeft met de vele verschillende plekken waar ze heen gaat. Ze weet bijna niet meer waar ze aan toe is. Met onze familieplanner (van de Action) hoop ik dan ook vanaf komend jaar wat meer overzicht en duidelijkheid te creëren en wie weet veranderen mijn uren over een tijd wel.

Voel jij je schuldig omdat je werkt?

19 reacties op “Schuldig omdat ik werk?

  • Poeh, dat lijkt me inderdaad lastig. Zeker omdat je dochter natuurlijk een leeftijd heeft dat ze ook al echt snapt wat we gebeurt. Hopelijk maakt de family planner dat wat beter. Ik ga het volgend jaar zelf meemaken, ben ook heel benieuwd hoe het gaat zijn.

  • Ik kan me je gevoel goed voorstellen hoor! Ik werk maar twee dagen, maar als ik in het weekend op de Hoeve werk dan slaapt ze ook bij opa en oma en dan is ze voor mijn gevoel ook veel weg die week. Vind dat ook nooit een fijn gevoel.

  • Ik voel mij niet schuldig dat ij werk
    Ik werk 3 dagen in de week en dat is prima
    De kinderen vinden het ook helemaal niet erg en we genieten als ik weer vrij ben 🙂

  • Herkenbaar hoor, het blijft een spagaath. Ik voelde me altijd toch een beetje schuldig over de bso, maar dat was heel leuk en nu ik werkloos ben mist mijn dochter dat enorm

  • Ik herken je gevoel zeker! Ik voel me nog steeds wel eens schuldig en onze kinderen gaan maar twee dagen daar de oppas. Ik zit er wel eens aan te denken om helemaal thuis te blijven voor ze…twijfels twijfels..

  • Herkenbaar. Hoe leuk de jongens het ook hadden bij de gastouder, ik voelde me schuldig wanneer ik werkte. Vooral ook omdat ik op vrije dagen niet de tijd had om leuke dingen te doen, omdat dan het huis en de boodschappen gedaan moesten worden. Het blijft een lastige situatie en ben zelf een veel leukere relaxte moeder nu ik thuis ben. Je gevoel kan je niet uitzetten, ik hoop dat je het allemaal een beetje redt en doe wat je goed voelt.

    • Nou thuis blijven is financieel geen optie. Weet overigens ook niet of ik dat zou willen. Maar de uren over minder dagen verdelen wel!

  • Het is ook wel een hele omschakeling ineens en logisch dat het nu tegen je gevoel ingaat. Zeker omdat ze alle dagen nu weggebracht moet worden. Ik ben heel benieuwd hoe ik het ga ervaren als ik weer ga werken na de bevalling!

  • Ik voel me niet schuldig omdat ik ga werken. Ik weet dat ik een betere mama ben als ik ga werken. Chapeau en ik vind het super voor mama’s die thuis blijven voor hun kinderen. Maar ik zou het niet kunnen. Maar dat is persoonlijk.

    • Ik voel me ook niet schuldig omdat ik werk, wel omdat ik haar 5 dagen in de week weg moet brengen. Er is ook een middenweg, alleen momenteel niet bij mij.

  • Ik kan me je gevoel heel goed voorstellen. Ook al zijn het geen 5 hele dagen, je bent toch elke werkdag ‘even’ weg. Of het nu paar uur is of een hele dag, dat maakt voor het gevoel niet uit. Je ‘moet’ haar toch elke dag wegbrengen. En inderdaad met huishouden etc. vliegen de weken stiekem voorbij. Ikzelf ben enorm blij met 3 (hele) dagen werken. Dat voelt in balans met ook nog quality time met dochterlief, het huishouden, dates met vriendinnen en me-time. Is er geen mogelijkheid om minder dagen te werken of misschien (deels) thuiswerken? Het klinkt (en ziet eruit) als een leuke baan by the way! Volg je gevoel. Veel wijsheid gewenst. X.

Reageren is niet mogelijk.