Donderdagavond, 30 januari 2014.
Mijn man en ik reden op een provinciale weg van Someren naar Heeze toe, op weg naar (schoon)zusje. Het is een donkere weg, met weinig licht, maar de weg is recht en meestal kun je wel groot licht aanzetten omdat er geen tegenliggers komen. Mijn man reed en ik zat naast hem met mijn mobiel te spelen. We gingen naar (schoon)zusje toe omdat zij net een nieuw appartement heeft en ik via whatsapp al vele mooie foto’s voorbij heb zien komen. Het werd dus zeker tijd om dit in het echt te bewonderen.
Op een gegeven moment had ik even geen zin meer in mijn smartphone en keek ik met mijn man mee. Dat is iets wat ik ook altijd fijn vind om te doen als ik niet zelf rij, dan rijd ik wel “mee”. Het gedeelte wat hierna volgt blijft in mijn hoofd afspelen en lijkt meer een droom, of nou ja een nachtmerrie dan werkelijkheid. Maar ik beloof je, it happened. (En dat uiteraard in een paar seconde tijd) 
Ik tuur in de duisternis voor ons en zie op een gegeven moment een silhouet midden op de weg staan. Zie ik dat nu goed? Is dat een hert? Nee het is geen hert. Het is een mens. Er staat, op de weg waar je 80 km per uur mag rijden, in het donker, midden op de weg gewoon een mens. Ik merk dat mijn man hem niet ziet. Ik twijfel ook wel of ik hem zelf wel echt zie, maar het is toch echt. Ik kan niets meer behalve mijn man zijn naam schreeuwen. “Bart, Bart, Bart, Bart”. Ik heb geen idee hoe vaak ik zijn naam geroepen heb.. Ik houd mijn buik vast, ons meisje.. Er gaat van alles door me heen terwijl ik schreeuw. Ik kijk mijn man vol schrik aan en op het laatste moment ziet hij hem ook en kan hij uitwijken.
Mijn hart bonkt in mijn keel (net als nu overigens nu ik het opschrijf zie ik alles weer voor me) en de tranen lopen over mijn wangen. Als mijn man een fractie van een seconde later had gereageerd had hij die persoon aangereden. Diegene bleef staan, midden op onze weghelft. Ik ben geloof ik nog nooit zo bang geweest als op dat moment. Het leek echt een nare film en ik heb mezelf misschien wel 100x geknepen om te kijken of ik het echt niet droomde.
Het is gewoon met geen pen of lettertype te omschrijven hoe raar en eng de situatie was. Opgeslokt in de donkerte. Een schim, een silhouet die steeds meer echt werd. Ik moet zeggen, ik had het er al niet op om te rijden op wegen zonder of met slechte verlichting in het donker en nu weet ik weer waarom. Je ziet echt alleen maar wat er in je koplampen zit en dat is niet veel. Vooral niet als je 80 km per uur rijdt. Al met al ben ik “blij” dat ik naast mijn man zat en mee keek. Ik zag de schim… had ik niet geschreeuwd was hij niet nóg alerter geworden en wie weet hoe dit verhaal dan was afgelopen……
Mcdid zegt:
Jeetje zeg, wat een verhaal. Zou me ook doodschrikken. Hoe is het afgelopen? Want wat deed die man daar nou uiteindelijk?
Misseagles zegt:
Geen idee, kunt daar ook nergens stoppen met alle bomen aan de zijkant dus dat zal altijd de vraag blijven…
Zoë-Amber zegt:
Wow!
Wat een geluk, en wat een engerd…waarom zou je zoiets doen?
Kan zo in een horrorfilm!
Jess zegt:
Wat een bizarre ervaring moet dat zijn geweest zeg. En zo gek dat die persoon niet aan de kant ging. Gelukkig is het goed afgelopen maar het was bijna mis gegaan. Wat een raar iemand.
Whitney zegt:
Oh jakkes wat eng. Wij hebben hier ook zulke wegen.
Saskia zegt:
Oooh wat erg zeg, wat moet je vreselijk geschrokken zijn, bah.
Sas zegt:
Och bah super eng… gelukkig is het goed afgelopen!! *knuffel*
Diny zegt:
Nou Nicole is dat echt of een verhaaltje als het jullie overkomen is dan is het maar goed dat je allert gereageerd hebt ,moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren.
Misseagles zegt:
Het is echt Diny.. Helaas!
Linda zegt:
Brr! Ik kreeg echt kippenvel tijdens het lezen van je verhaal.. Wat eng zeg! Fijn dat het toch goed afgelopen is!
liefmeisje1988 zegt:
Wat een vervelende situaties. Helemaal ook omdat je niet weet hoe het is afgelopen.
Insoon zegt:
Kan me goed voorstellen dat je flink bent geschrokken. Vooral omdat je niet verwacht dat er zomaar een persoon op de weg staat.. en als de weg dan ook nog eens slecht belicht is. Ik heb daar ook een hekel aan hoor. Bij ons op de Veluwe heb je ook stukken weg die erg donker zijn en dan heb je van die zwijnen langs de weg…
Gelukkig is het met jullie allemaal goed afgelopen en was je op tijd om Bart te waarschuwen! Je hebt verder niks meer gehoord over die man op de weg? Vreemd hoor.
jennn zegt:
brr, wat een verhaal! Bizar, maar vooral eng…
Mich zegt:
WTF deed die persoon daar midden op de weg???