Rammelende eierstokken? Wat ik niet mis aan zwanger zijn!

Ik weet het, dit is echt het soort artikel die je op 100 andere mamablogs langs ziet komen. En toch zet ik hem online. Niet omdat ik denk dat ik echt veel nieuws zal noemen, maar gewoon omdat ik het leuk vind.

Omdat ik zo heel af en toe over mijn ontbrekende buik aai en me dan besef dat ik nooit meer zwanger zal zijn. Omdat ik, ondanks dat mijn prachtige zoon naast me ligt, toch zijn schopjes mis. Even een goede reminder dus wat ik niet mis aan zwanger zijn. Voor het geval mijn eierstokken weer gaan rammelen.

Wat ik niet mis aan zwanger zijn!

Op de eerste plek. Met stip bovenaan. De bekkeninstabiliteit! De laatste zwangerschap had ik het ‘geluk’ dat hij pas halverwege het derde trimester om de hoek kwam kijken. Maar eigenlijk is elke dag al teveel. Want wat een pijn heb ik gehad. Bij vrijwel elke beweging die ik maakte.. of dat nu zitten, staan, omdraaien of lopen was. Het deed gruwelijk zeer.

Verder zijn er nog een aantal zwangerschapskwalen waar je maar weinig over hoort. Zoals aambeien, urineverlies en zwangerschapsmasker. Ook geen handige of fijne dingen om last van te hebben.

En dan het maagzuur. Hoeveel Rennies ik wel niet weggevreten heb en hoeveel glazen cola er bij mij in zijn gegaan om dat zuur tegen te gaan kan ik je niet vertellen. Maar wel dat het er veel waren. Zowel in het begin als op het einde van de zwangerschap. Gadver. Als ik er alleen al aan denk komt het zuur weer omhoog..

Ook de immobiliteit die je doorgaans heb is niet om over naar huis te schrijven. Hoe vaak ik mijn dochter wel niet gevraagd heb om mama’s schoenen onder de bank vandaan te halen. Of hoe vaak ze mijn sokken wel niet bij me heeft aangedaan. Je voelt je net een bejaard persoon. Ook het feit dat ik niet eens zelf mijn benen goed kon scheren, dat moest mijn man doen.

Daarnaast waren er natuurlijk ook die verdomde horromonen. Janken om alles of vaker zelfs nog om niks. Of nog erger: gruwelijk boos worden om alles of juist niks. Ik denk dat de mensen in mijn omgeving ook erg blij zijn dat die hormonen mijn lichaam weer aan het verlaten zijn.

Verder nog:

  • De nachtmerries
  • Het vele plassen
  • Krampjes en pijntjes die je niet kunt plaatsen
  • Het aanraken van de buik door vreemden
  • Niet alles meer mogen eten en/of drinken
  • De slechte nachten (al zullen die met een newborn echt niet verminderen haha)
  • Het wachten
  • Het waggelen als een eend (dank je vroeg ingedaalde baby)
  • En zo kan ik volgens mij nog wel even door gaan.

Dus mocht je ongewenste rammelende eierstokken hebben. Lees dit maar een paar keer door. Wellicht stoppen ze dan met rammelen 😉

Heb jij nog aanvullingen?

5 reacties op “Rammelende eierstokken? Wat ik niet mis aan zwanger zijn!

  • Oeps! Toch gelezen… (ik zei op facebook dat ik t niet zou doen.) oke oke… ja inderdaad, die dingen mis ik niet. Gelukkig had ik niet zoveel kwalen na het eerste trimester. Heb ook gewoon nog letterlijk alles kunnen scheren voor ik ging bevallen. Voor mij is dit wat jij geschreven hebt een bevestiging: het doet niets met mijn hard rammelende eierstokken. Thanks, weer een bevestiging dat we er klaar voor zijn!

  • Allemaal heel herkenbaar en je noemt ze ook allemaal wel denk ik 😛 hihi
    Denk dat als je voor een tweede kindje kiest en gaat, je dit jezelf nog wel eens voor zult houden maar het toch niet erg vind. Wij zijn nog niet zover en genieten heerlijk ervan dat mijn lichaam weer een beetje normaal doet. Voor zover dat kan met Hypemobiliteit dan 😉

  • Haha… ik had vrijwel geen last van kwaaltjes. Ik had zo’n fijne zwangerschap. De eerste keer ook. Ik mis mijn zwangere buik juist. Had beide ukkies graag langer gedragen. Maar ik kom blijkbaar niet verder dan 37 weken ?

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *