Persoonlijke update: in de medische molen

medische molen slaapapneu

Alhoewel ik voorheen altijd heel erg open ben geweest over mijn eigen gezondheid heb ik dat de laatste tijd eigenlijk niet echt gedaan. Dat was niet heel erg bewust, ik had gewoonweg geen behoefte om erover te schrijven. Of ik cijferde mezelf weg. Echter komt er altijd een moment waarop de man met de hamer zich laat zien en bij mij was dat een paar maanden terug. Ik kon gewoonweg niet meer ontkennen dat het niet goed met me ging en dus maakte ik een afspraak bij de huisarts.

Afspraak bij de huisarts

Een afspraak waar mijn man overigens al een paar keer om vroeg, want hij riep al langer dat het niet goed ging en ik ook eens aan mezelf moest denken. Echter heb ik er nogal een handje van om mezelf op de laatste plek te zetten en waren er zoveel afspraken voor ons zoontje dat ik die telkens belangrijker vond. Dus ik ging maar door… En door… En door.

Totdat ik overdag zomaar in slaap kon vallen van de vermoeidheid. Totdat mijn migraine aanvallen opeens niet slechts één dag duurden maar dagenlang aanhielden. Totdat ik merkte dat ook mijn gewicht me tegen ging zitten. Niet het getal, maar ik merkte aan mijn lijf dat ik niet zoveel meer kon zonder pijn. Dus maakte ik een dubbele afspraak bij de huisarts. Met als notitie erbij dat ik het over mijn vermoeidheid/slechte slapen en de migraine wilde hebben.

Bol AlgemeenBol Algemeen

Onze huisarts hebben we nog niet zo heel erg lang, pas een paar jaar, maar zij is enorm betrokken. Je krijgt altijd het gevoel echt een persoon te zijn en niet zomaar een nummertje. Iets wat we bij onze vorige huisarts wel zo voelden. Ze kwam ook al snel met de vraag hoe het met mijn slaapapneu ging en of ik nog een hulpmiddel daarvoor gebruik. Ik ben namelijk in 2015 gediagnosticeerd met ernstig slaapapneu (OSAS), maar na het verwijderen van mijn keelamandelen en het vele afvallen had ik geen slaapapneu meer. Dus ik gebruikte ook geen hulpmiddel meer. Al sinds 2016 niet meer.

Vermoeden van slaapapneu (OSAS)

Omdat de symptomen die ik had qua vermoeid wakker worden, overdag in slaap vallen, oververmoeidheid, slechte concentratie, korter lontje, aanhoudende migraine aanvallen en nog meer allemaal passen onder het kopje slaapapneu was het vermoeden van de huisarts dat ik wellicht toch weer slaapapneu zou hebben. Geen enkele keer had ik daar zelf aan gedacht, maar toen zij dit noemde vielen er een hoop kwartjes (of euro’s voor wie het kwartje niet meer kent).

Ze maakte direct een verwijsbrief voor de KNO arts en ik kon diezelfde dag nog bellen voor de afspraak. Ik moet zeggen dat ik behoorlijk geschrokken was. Ik besefte me dat het vermoeden van OSAS wel eens waar kon zijn en ik weet nog hoe ernstig dit de vorige keer was. Helaas zijn de wachttijden vrij lang en moest ik meer dan vier weken wachten tot mijn afspraak bij de KNO arts. Iets wat me niet in de koude kleren ging zitten.

Wat is slaapapneu (OSAS)?

Slaapapneu wordt gedefinieerd als het tijdelijk stoppen van de ademhaling gedurende de slaap. Ademhalingsonderbrekingen tijdens de slaap zijn een veelvoorkomend verschijnsel, en als ze niet te lang duren en niet te frequent zijn, is er meestal geen reden tot bezorgdheid. Bij mensen waarbij er meer dan 5 keer per uur een ademhalingsonderbreking is wordt er gesproken van slaapapneu. Doordat de adem tijdens de slaap stopt veroorzaakt dit ademnood en zuurstoftekort, waardoor je lichaam als reflex ‘wakker wordt’ tijdens de slaap.
Mensen met slaapapneu zijn zich doorgaans niet bewust van deze slaapverstoringen. Het zorgt er echter wel voor dat iemand niet in de diepe slaapfase belandt, terwijl deze slaapfase juist essentieel is voor een herstellende nachtrust en het lichaam van de benodigde energie voorziet. De verstoring van het normale slaappatroon leidt tot chronisch slaaptekort, wat overdag resulteert in onder andere ernstige vermoeidheid.

Slaaponderzoek thuis en de uitslag

In de eerste week van de zomervakantie kon ik dan eindelijk terecht bij de KNO arts. Ik heb de weken tot aan deze afspraak als een rollercoaster beleefd. Het dagelijks leven ging door terwijl ik eigenlijk niet meer kon. Al langere tijd niet, maar nu pas kon ik er aan toe geven. Wat een geluk heb ik met een liefdevolle omgeving en vooral met mijn man die afspraken van me overnam omdat ik de auto niet meer in durfde te stappen. Bang om in slaap te vallen onderweg.

Bij de KNO arts werd er alleen gevraagd naar mijn symptomen en hij keek even in mijn keel. De conclusie was al snel dat ik een slaaponderzoek moest ondergaan om nogmaals vast te stellen dat het inderdaad OSAS (slaapapneu) was. Ik was nogal geïrriteerd hierom want had ik hier nu 4 weken op moeten wachten? Had dat onderzoek naar aanleiding van de verwijzing van de huisarts niet meteen ingepland kunnen worden? De afspraak was naar mijn inziens totaal overbodig.

Het enige positieve eraan was dat het slaaponderzoek dit keer niet in het ziekenhuis hoefde plaats te vinden maar gewoon thuis. Het vervelende was echter wel dat ik weer bijna drie weken kon wachten totdat het slaaponderzoek plaats vond. En op de uitslag heb ik ook weer bijna 3 weken moeten wachten. Afgelopen dinsdag kwam, na aandringen van mij, telefonisch de uitslag. Ik heb inderdaad weer slaapapneu en mag dus weer een CPAP apparaat gaan gebruiken. Dit is een apparaat met een masker die continu lucht in je luchtwegen laat stromen zodat er geen ademstops meer komen.

Hoe nu verder?

Op 7 september heb ik een afspraak bij de longarts waarbij we het soort CPAP apparaat gaan bespreken. Het zal waarschijnlijk weer een fullface masker worden omdat ik met mijn mond open slaap en mijn neus met één gat dicht zit. Ik weet van de vorige keer jaren geleden dat ik dit geen fijn iets vond. Maar dat het dus wel hielp. Toen had ik ook nog een postnatale depressie dus stond ik sowieso negatiever in het leven. Nu ben ik blij dat er eindelijk een oplossing gaat komen. Ik kan niet wachten tot ik weer een goede nachtrust heb.

3 reacties op “Persoonlijke update: in de medische molen

  • Jeetje mop, dat is wel even wat om te verwerken. Maar hopelijk kan de CPAP je wel de nachtrust gaan geven die je op dit moment hard nodig hebt en heeft het wellicht ook wel invloed op de rest van je gezondheid. Constant in de stressstand staan van pure oververmoeidheid doet natuurlijk ook wat met je lijf!

    • Ja klopt helemaal en wie weet hoe lang ik er alweer mee rond loop. Sowieso gaf de arts al aan dat een deel van mijn gewicht hier ook aan te wijten is. Omdat er dus ook met je hormonen gerommeld wordt en je lichaam de energie niet kan halen uit de slaap en het dus wil halen uit “slecht” eten.

Reageren is niet mogelijk.