Wat ik vind van wielrenners

Ik heb eigenlijk nooit een mening gehad over wielrenners. Waarom zou ik ook. Ik zag ze alleen af en toe op tv langskomen en that’s it. Maar sinds ik in dit dorp woon heb ik er een mening over. En die mening wil ik graag vandaag met jullie delen. Hij komt niet zomaar uit de lucht vallen hoor, die mening. Het heeft natuurlijk een aanleiding. Meerdere aanleidingen zelfs, maar afgelopen zaterdag gebeurde er iets waardoor ik hem niet meer onder stoelen of banken wil steken. 

 

Ik vind wielrenners in grote groepen asociaal!

 

Ja ik weet het. Ik zal hiermee vast op tere zieltjes trappen en ik weet ook heel goed dat ik een hele groep niet over één kam mag scheren. Maar na 2,5 jaar aan een drukke weg gewoond te hebben waar regelmatig wielrenners voorbij komen vind ik dat ik zoiets best mag zeggen. Vergis je niet, ik vind het een mooie sport, maar ik begrijp gewoon niet hoe het komt dat wielrenners altijd maar denken dat zij de baas zijn van de weg (hier kun je ook iets anders lezen, bijvoorbeeld fietspad of zelfs stoep) en iedereen voor hen moet wijken.

Ja ik weet het. Ze rijden vaak ontzettend hard en in groepen en remmen is dan niet iets wat ze makkelijk kunnen doen. Maar wat ik dan niet snap is dat wanneer je in een WOONWIJK rijdt, je niet rekening houdt met spelende kinderen, overstekende mensen, katten, aangelijnde honden, enzovoort. Vooral wanneer er allerlei bochten in een weg zitten en hoge bomen en struiken het zicht belemmeren.

Afgelopen zaterdag stond ik bij ons in het dorp op het kerkplein en wilde ik het fietspad oversteken met mijn dochtertje om daarna de weg over te steken. Er is daar namelijk geen echte stoep dus als we naar huis willen lopen vanaf het plein moet dat via het fietspad. Echter rijden aan die kant van de weg altijd veel wielrenners dus daar wilde ik zelfs al rekening mee houden. Ik keek heel goed tot zover ik kon maar zag niets aankomen. Mijn zicht werd ook belemmerd door hoge struiken en een bocht, maar ik hoorde ook niets dus ik stak over samen met Fay. En net op het moment dat Fay halverwege is met haar buggy gebeurd het….

 

Een grote groep wielrenners komt met een enorme vaart de bocht om op Fay afgesjeesd.

 

Ik reageer meteen en trek Fay en haar buggy (waar Jokie in zit) van het fietspad af. Fay is helemaal overstuur dus ik probeer haar te troosten terwijl ik de verwensingen naar mijn hoofd geslingerd krijg. “Kijk toch uit takkewijf”, “haal dat kutkind van het pad af”, “flikker op van dit fietspad, ga op de stoep lopen” (uh waar dan?), “smerige dikke zeug tief op”… en nog veel meer kreeg ik te horen. De middelvingers waren ook niet op twee handen te tellen en daar stond ik dan. Tranen in mijn ogen, kind in mijn armen en mijn hart in mijn keel.

Toen ze weg waren en ik alles tot me liet doordringen werd ik woest. Witheet was ik.

Ja ik weet het. Zij zullen ook geschrokken zijn. Maar is dat een excuus om me de huid vol te schelden? Om je middelvinger naar me uit te steken? Om op die manier met de situatie om te gaan? Dit voorbeeld is er slechts eentje van vele die ik kan opnoemen. Ik snap gewoon niet dat wanneer je niet verder kan kijken dan een bepaalde bocht in een woonwijk, dat je niet minder vaart neemt. Of dat wanneer je op een wielrenners fiets zit je opeens verandert in een Giles de la Tourette patiënt. Ik snap ook niet dat alle andere mensen (te voet, op de fiets of zelfs in de auto) moeten wijken voor de wielrenners, het maakt niet uit waar ze fietsen maar zij zijn de baas.

Dus wat ik vind van wielrenners? Ik vind wielrenners asociaal!

37 reacties op “Wat ik vind van wielrenners

  • Wat een ontzettend asociaal gedrag! Ik word echt boos als ik dit lees. Overigens vind ik ze ook asociaal. In de afgelopen jaren zijn er verschillende incidenten met wielrennens geweest. Ze wanen zich God op hun fiets terwijl ze zo’n raar lelijk pielenbroekje dragen. Asociaal volk!

  • Oooh helemaal met je eens. Keira stak gisteren over, op het zebrapad. En een meisje fietste netjes op het fietspad. Hup daar kwam meneer de wielrenner die vaart moet maken en duwde zo dat meisje wat netjes fietste de stoep op bij het zebrapad, beide meisjes vallen, en meneer scheurt gewoon door!

  • Nou, dat is zeker asociaal zeg!
    Ik kom zelf geen wielrenners in de stad tegen, alleen daarbuiten. Dan zien ze me al van verre en ik hoor ze elkaar seinen dat er iets in de weg rijdt 😉 (ik heb een driewielligfiets, die neemt nogal veel ruimte in op het fietspad). Maar nog nooit meegemaakt dat ik uitgescholden of van mijn sokken gereden werd.
    Maar als dat bij jullie vaker voorkomt, is dat misschien iets voor de gemeente om wat aan te doen. Extra borden of een drempeltje hier en daar…

  • Marian Zw. zegt:

    Helemaal mee eens…. Ook ik woon in zo’n dorp waar heel veel wielrenners zijn. Meestal met een bloedgang over smalle 30 km wegen, zonder fietspad of voetpad! En ja, daar loop of fiets ik ook wel eens met de kinderen. Hou altijd mijn hart vast. Gelukkig is er deze maand een bewustwordings campagne gestart voor alle wielrenners! En ja het lijkt erop dat men vooral in de bebouwde kom zich wat “beter” gedraagd.

  • Allemachtig! Wat een tuig zeg. Ik ben het ook helemaal met je eens over die wielrenners. Hun gedrag is echt niet oké. Ze rijden levensgevaarlijk en houden niet goed rekening met andere weggebruikers.

    En dat ze jou zo uitscholden vind ik al helemaaaaal niet kunnen!

    Ik voel helemaal met je mee.

  • Ah wat ontzettend heftig zeg! Ik zou helemaal ontdaan zijn zeg. Ik heb er ook een hekel aan hoor! Maar die woorden, zo erg dat kan echt niet! Hopelijk was Fay het gauw vergeten, maar jij natuurlijk niet..

  • Joh ik begrijp zo goed wat je bedoelt! Ze gaan gewoon te hard. Daar is geen rekening mee te houden. En zij kunnen niet meer op tijd remmen. En als ze dan ook nog met een groep zijn… ze zijn geeon net zo irritant als te hard rijdende brommers op het fietspad.

  • Wow, echt niet oke zulk gedrag. Zelf heb ik die ervaring gelukkig totaal niet, maar ik kom ook niet zo vaak groepen meer tegen. Vroeger toen ik nog bij mijn ouders woonde wel, en daar waren ze altijd fatsoenlijk. Wel een beetje lomp af en toe, maar wel netjes en rekening houdend met andere weggebruikers. Maar misschien is dat iets van vroeger…

  • Toevallig wilde ik gisteren oversteken op de zebra met Cookie en kreeg ik ook geen voorrang. Af en toe neem ik de provinciale weg naar Den Haag en daar mag je 60 rijden. Hele groepen wielrenners blijven op die weg plakken (terwijl dat niet mag) en rijden dan 40. Ik vind ze mega vervelend. Rot op naar het fietspad, denk ik dan.

  • Dat is schrikken. Ik ben het met je eens. Over een kam scheren kan niet, maar veel wielrenners rijden hard en vinden dat zij overal voorrang hebben. Is Fay van de schrik bekomen? Het wordt tijd voor een snelheidslimiet op de fietspaden ?

  • nou ja zeg!!!inderdaad heel asociaal! !!en wat belachelijk dat ze allemaal zeiden!!ze beginne vaak al van het te roepen en iedereen moet dan maar snel “gehoorzamen”

  • He gatver, wat belachelijk! Helemaal met je eens, dit kan toch ook gewoon niet…!
    Jullie zullen inderdaad ook wel geschrokken zijn zeg. Ik kan me voorstellen dat je woest was!

  • Zelf sommige die alleen fietsen zijn koning van de baan. Als ik er eentjw (of een troep) zie af komen hou ik mijn hart al vast. En waarshuw ik mijn kinderen. ongehoord is het. Dan maar weer regels maken zeker. Krijg je ze weer boos.u

  • Ik ben het helemaal met je eens. Ik heb ook van die dergelijke situaties meegemaakt. Van de week wilde ik nog een zebrapad (!!) oversteken. Ik moest gewoon naar de overkant rennen met mijn kinderwagen. Ronduit asosciaal. En als ze niet op de fiets zitten, zijn ze het ook. Staan ze met zijn 4-en, met de fiets nog tussen hun benen, uitgebreid een ijsje te eten voor het kraampje waar je ook graag een ijsje wil halen. Lekker in de weg en gewoon niet doorhebben dat er meer mensen zijn. Ze zouden die mensen wat vaker op de bon moeten slingeren!

  • mijn rij-instructeur zei altijd tegen mij “verwacht het onverwachte”… als in…wat je niet ziet kan er toch zijn…als zij daar aan hadden gedacht waren ze rustiger door de bocht gekomen….pfff…verschrikkelijk!

  • Nou, deze specifieke wielrenners zijn ook behoorlijk asociaal! Heb er hier op de Veluwe ook wel eens last van, maar de meeste wielrenners die ik ken weten hoe irritant ze zijn en proberen er rekening mee te houden.

  • Vreselijk wat je hebt meegemaakt. Los van het feit dat ik wielrenners ook vaak asociaal vind is het natuurlijk absurd dat ze zo tegen jou en je kind tekeer gaan. Ze zouden juli maar geraakt hebben, wat dan?

    Weggebruikers krijgen sowieso een steeds korter lontje. Een nare ontwikkeling, vind ik.

  • Tja. Ik ben het zeker niet eens met de stelling dat wielrennens asociaal zijn maar dat het gedrag van groepen wielrenners mag veranderen ben ik wel met je eens. Daarnaast, en dit gaf ik ook al aan in m’n eigen artikel, moeten wielrenners op het fietspad fietsen. Het feit dat er bij jou geen stoep is waar jij veilig met Fay kan lopen is echt een probleem van de gemeente. Want niet alleen wielrenners rijden (te asociaal) over het fietspad, ook (oudere) mensen in van die canta’s etc. en dat is ook geen veilige combi.
    Ik vind het alleen jammer dat wielrenners over een kam worden geschoren. Ik nodig iedereen uit zelf een keer op een fiets te stappen en alleen of met z’n tweeen een rondje te fietsen, moet je horen wat je dan allemaal maar je hoofd krijgt omdat andere wielrenners (in groepen) zich niet normaal gedragen.
    Sorry als dit een onsamenhangend stuk is geworden 😉

    • Hoi Hannah, ik was stiekem al aan het wachten op je berichtje. En ik hoopte dan eigenlijk ook dat je snapte dat ik ook helemaal niet letterlijk elke wielrenner bedoelde. Daarom ook dat ik zelf aan aangaf dat je niet iedereen over een kam moet scheren maar deze gebeurtenis maakte me gewoon erg kwaad en verdrietig. Was ik een seconde langzamer geweest met Fay oppakken wie weet hoe het dan was afgelopen. En eerlijk? Ik heb eigenlijk nooit van andere fietspad gebruikers last maar komt misschien omdat iedereen elkaar hier kent?

      Feit blijft dat het gedrag van die wielrenners asociaal was en dat het niet alleen gebeurd op het fietspad maar ook op de weg.

      Nogmaals ik heb niets tegen wielrenners, maar van sommige groepen snap ik hun asociale gedrag gewoon niet. En het is ook zeker niet persoonlijk bedoelt.

    • Nog een klein dingetje: wij staken het fietspad over he.. Dat hadden we ook gedaan bijv als er wel een stoep was geweest. Ik wilde al niet daar blijven lopen.. Maar goed, hopelijk vind je me nog steeds lief ik jou wel hoor ?

      • Haha ja ik jou ook nog hoor. Moest gewoon even reageren en je zegt inderdaad dat het niet over iedereen gaat.
        En wat oversteken heb je gelijk, dat moet gebeuren en ik ben natuurlijk heel blij voor jullie dat het wel goed is gegaan en begrijp ook dat je enorm geschrokken bent én de wielrenners hadden niet zo moeten doen.

  • Nou nou, waar is de nuance. Ik moet als groot wielerliefhebber natuurlijk wel even reageren. Het is natuurlijk een eng incident dat je hebt meegemaakt en inderdaad sommige wielrenners rijden als gekken. Maar om over een hele groep sporters zo te praten vind ik niet echt okee.

  • Omg, wat een asociaal gedrag!! Ik kan er ook slecht tegen hoe veel wielrenners zich op de weg gedragen en ben altijd bang dat er een op mijn motorkap beland. Gewoon omdat ze soms zo onvoorspelbaar fietsen op de wfh idd ipv op het fietspad.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *