Waarom is het krijgen van een kind het meest geweldige van de wereld?

* Kleine disclaimer van te voren: het is echt niet de bedoeling om iemand te kwetsen met dit artikel. Ik besef me dat dit artikel bij sommige mensen heel gevoelig kan liggen. Aan diegene dan ook de keus of je het artikel wel of niet leest.

Waarom is het hebben van een kind nu eigenlijk het meest geweldige van de wereld? Je leest genoeg verhalen op blogs over terrorpeuters en horrorkleuters. Ook hoor je vast in je omgeving genoeg over slaaptekort, spuitpoep tot op het plafond en gillende schreeuwende kinderen in de supermarkt. Toch kan ik zeggen dat voor mij het krijgen van een kind echt het meest geweldige van de wereld is. Ik zeg bewust ‘krijgen’, omdat ik me besef dat het niet altijd vanzelfsprekend is en is ‘hebben’ niet het juiste woord. Ook zeg ik voor mij want wie weet ervaart iemand anders het niet zo.

Maar sinds ik moeder ben heb ik het idee alsof dit mijn roeping was. Dat ik nu compleet ben. Compleet omdat ik een geweldig gezinnetje heb. Een fantastische man en een geweldige dochter. Voordat ik bevallen was van mijn dochter voelde het niet zo. Vergis je niet: ik was gelukkig, heel gelukkig. Maar het voelde niet compleet. Nu wel. Het gekke is wel, dat ik me van tevoren niet besefte dat ik me compleet zou gaan voelen door het krijgen van een kind.

Vroeger (nu klink ik wel heel oud), toen ik nog geen kinderen wilde, snapte ik niet zo goed waarom mensen kinderen zouden willen. Genoeg mensen probeerden het me uit te leggen. Zo kreeg ik te horen dat het erg fijn was sowieso voor als je zelf oud en kreupel bent, dan is er altijd iemand die voor je zorgt. Of ik kreeg te horen ‘dat het gewoon het mooiste gevoel was in de wereld’. En zo waren er nog veel meer verschillende uitleggen.

Denk aan het verliefde gevoel dat je de eerste weken (maanden?) van een verliefdheid/relatie hebt. Die kriebels in je buik als je hem opeens ziet, dat geluksgevoel. Dat heb je op een gegeven moment nog wel af en toe, maar niet meer zo vaak als in het begin. Als je kinderen hebt dan blijft dat gevoel. Dat gevoel heb je wel 100x per dag, elke dag!

Bovenstaande komt redelijk dicht in de buurt bij het gevoel wat ik nu heb, nu ik zelf moeder ben. Maar het écht kunnen overbrengen van hoe het nu is? Dat lukt niet, dat is onbegonnen werk. Dat moet je gewoon ervaren.

17 reacties op “Waarom is het krijgen van een kind het meest geweldige van de wereld?

  • Ahw, zo mooi om te lezen! Het is iets wat je denk ik echt zelf moet ervaren, maar je weet het behoorlijk goed over te brengen. Ik kan me er wel iets bij voorstellen als ik het zo lees. Wij zijn bewust kinderloos. Het blijft een gevoelig onderwerp. Mooi dat je daar even een extra alinea besteed.

  • Wat een fijn artikel zeg meis <3 Ik ben dus iemand die inderdaad vaak zich afvraagt waarom je nou in hemelsnaam een kind zou willen krijgen (veel horrroverhalen inderdaad gehoord). Hoe jij het beschrijft kan ik er wel inkomen waarom het zo'n prachtig gevoel is, heel mooi en duidelijk zeg meis <3

  • Wat een mooi artikel! Ik twijfel zelf nog dagelijks over het krijgen van kinderen, maar als ik dan denk aan mijn oppaskindjes en hoe lief het is als ze naar me toe komen als ze huilen om te knuffelen, dan denk ik wel: jaaa

  • Precies zoals ik het voel! Ik ben nu een completer mens. Er miste ook echt wat, en dat zal iedereen met een nog onvervulde kinderwens herkennen, die zichzelf pijnigt door toch dit blogje te lezen…

  • Ik denk, ik hoop, dat ik me ook compleet ga voelen, als ik moeder zou zijn. De laatste jaren, eigenlijk vooral sinds de komst van mijn neefje, merk ik dat ik iets “mis”. Niet dat mijn leven nu niet leuk is, het is hartstikke tof juist, maar toch. Ach ja, je snapt me 😉

  • Zo voel ik het ook…zoveel houden van voor één klein mensje…die jouw geluk compleet maakt…inderdaad alsof je eindelijk je roeping hebt gevonden en kunt zijn wie je werkelijk bent…mama 🙂

  • Wat heerlijk Nicole. Ik herken het enigzins. Enigzins omdat ik vroeger altijd zei dat ik een kind OOK mooi vond, maar niet het meest geweldige, in die zin dat mijn leven ook compleet was zonder kind. Zo kon het tevens nooit tegenvallen als een kind krijgen niet zou lukken. Nu denk ik daar volgens mij nog hetzelfde over, maar ik voel me wel heel verliefd. Op de baby in mijn buik èn nog eens extra op mijn vriend. Misschien is dat dan toch wat jij omschrijft en kan ik het gewoon niet plaatsen … 🙂

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      Hihi wacht maar tot je kindje er ook werkelijk is. Ik dacht tijdens de zwangerschap dat ik niet verliefder kon worden op mn kind… Nou ik kan je zeggen: dat kan wel!

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *