Waarom ik het nieuws meestal ontwijk

Sinds afgelopen weekend heb ik dit blogje al in concepten staan. Ik moest en zou hier iets over kwijt willen, maar ik vond de woorden niet. Toen ik gisteren de blog van Waymadi las werd ik direct geïnspireerd. Want dát was 1 van de redenen dat ik dus inderdaad het nieuws meestal ontwijk. Om de ‘mens’ zonder menselijkheid. Ik raad je dus sowieso aan om haar blog straks ook te lezen, mits je dat nog niet gedaan hebt..

Waarom ik het nieuws meestal ontwijk

Ik ben niet iemand die denkt “als ik het maar negeer dan is het er niet”. Ik ben me zeer bewust van al het kwaad in de wereld en natuurlijk verstop ik me niet onder een steen. Maar er gebeurd zoveel en als ik daar echt over na ga denken dan kan ik de hele dag wel blijven huilen en me angstig voelen. Daar heb ik dus geen zin in.

Daarnaast brengen bepaalde nieuwsberichten een negatieve nasleep met zich mee. Vooral op Facebook kun je er amper omheen. Een nieuwsbericht wordt gedeeld en mensen reageren erop. Maar die reacties.. ongelofelijk soms. Zo onmenselijk. Zo beoordelend. Afgelopen maandag is er in Eindhoven een jongen omgekomen door een ongeluk met een trein, de vele reacties die de boodschap “eigen schuld dikke bult” bevatten zijn niet op twee handen te tellen. Misselijk werd ik ervan. Het enige wat je weet is die paar regels die de media erover schrijven en daar wordt dan al een mening om gevormd. Mensen, het gaat om iemands leven!

En tot slot, sommige nieuwsberichten die dichtbij komen gaan bij mij leven. Ik ben geen ramptoerist, maar om een of andere reden wil ik dan alles weten over zo’n bericht. Wat er precies gebeurd is, hoe en waarom. En het vervelende is dan, het houdt me ’s nachts wakker. Het blijft malen in mijn hoofd en een echt antwoord krijg je eigenlijk nooit.

Houd jij je veel bezig met het nieuws?

14 reacties op “Waarom ik het nieuws meestal ontwijk

  • Ik probeer het ook te mijden, ik snap je helemaal. Ik kan me ook ontzettend boos maken om sommige reacties. Mensen kennen het verhaal niet en hebben snel hun mening klaar. En je mag ook een eigen mening hebben maar ik hou er niet van om dat op de sociale media zo breed uit te meten. Je hebt het goed verwoord!

  • Heel herkenbaar. Ik kan er ook niet tegen. Ik weet dat het er is, ik weet hoe verschrikkelijk het is, maar ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Gewoon echt niet… Op facebook kom ik ook al bijna niet meer. Ik word er zo ontzettend verdrietig van.

  • Dit is heel erg herkenbaar. Voor mij was het moment dat ik besloot geen nieuws meer te kijken toen er een vrouw 3 zwangerschappen verborgen had gehouden en de kindjes had gedood. Ik ben daar dagen niet goed van geweest, dus sindsdien sluit ik me war af. Niet omdat het me niet kan schelen, maar omdat ik het gewoon niet aan kan dat nieuws!

  • Precies de reden dat ik minder op Facebook zit en bijna geen nieuws luister of zie. Dus ik begrijp je helemaal. Ik werd echt kotsmisselijk van de reacties van mensen op die vrouw van Help mijn man is klusser die niet zo tevreden was. En dan nog maar te zwijgen over de reacties onder een bericht van een Duitse 65 jarig die een vierling kreeg. Echt onbegrijpelijk hoe mensen kunnen zijn/reageren.

  • Behalve Omroep Brabant volg ik helemaal niets geen nieuws meer. Ik word er naar van, van de week die bootramp (ik hoor het wel op de radio) en dat van die jongen uit Nuenen met die bierfiets. Ongelofelijk. Waarom ik dan wel Omroep Brabant volg? Omdat zij ook met positief nieuws komen, zoals een man uit Vught die kleine eendjes van de dood redden door ze van het spoor af te halen. Daar word ik in ieder geval een stuk vrolijker van.

  • Nee, ik kijk bijna geen nieuws. Jeugdjournaal bevalt me goed. En verder wel op de telefoon op twitter, Facebook of nu.nl. Maar ben erg selectief in wat ik lees. Vooral die reacties van mensen probeer ik te mijden. En ja precies waarom jij misselijk wordt van die reacties….

  • Ik snap je artikel heel goed! Je wilt inderdaad gewoon af en toe je ogen kunnen sluiten voor alles wat er nu gebeurt en dan inderdaad de mensen die denken dat ze het recht hebben om kwetsende opmerkingen te maken, zo raar!!!

  • Heel herkenbaar. Ik kijk meestal het jeugdjournaal omdat dit belangrijk is voor de kinderen hun school. Verder wil ik het allemaal niet weten, het is zoveel ellende. Foto’s van een verdronken kindje vind ik verschrikkelijk om maar iets te noemen.

  • Nieuws is vaak negatief en helemaal niet leuk om mee bezig te zijn! Nu door internet is de drempel vele malen lager om je mening te verkondigen. Ik wordt er ook onpasselijk van als ik soms die reacties lees! Hoe durven mensen!

  • Ik probeer wel elke dag het nieuws te zien, soms vindt ik het te heftig dat ik het mijn jongens niet laat zien, vooral de oudste van bijna 4 jaar pikt veel op en vraagt dan wel.
    Soms maakt het me wel angstig voor wat er in de wereld gebeurd, maar om daarin alles te stoppen met wat ik wil doen. nee dat doe ik niet. gebeurt het kan je er niks aan doen.

  • En precies om deze redenen kijk ik ook erg weinig nieuws. Het nieuws zelf vind ik (vaak) zelf niet zo erg, maar de ophef die erover wordt gemaakt wel. Bijna geen enkel programma, niewszender, krant of social media kan er gewoon normaal en netjes mee omgaan lijkt het.

  • Ik kijk of luister ook niet vaak nieuws. Gewoon omdat ik altijd zo naar word van de vervelende berichten. Het goede nieuws lijkt wel als sneeuw voor de zon te verdwijnen. En dan heb ik het inderdaad ook nog niet eens gehad over die nare reacties weer op nieuwsberichten komen. Ik vind dat toch wel zo respectloos. Je hoeft niet álles wat je denkt of vind lukraak op internet te knallen. Je mag er best een mening over hebben, maar soms is het wijs om die mening voor jezelf te houden.

  • Dank je wel voor je vermelding <3
    Sinds mijn zwangerschap kijk en lees ik eigenlijk geen nieuws. Het maakt me verdrietig en vooral zo boos. Niet alleen om het nieuws zelf maar vooral om de reacties. Die blijven vaak in mijn hoofd spoken.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *