My second letter to you..

Allerliefste Fay,

Ik was 24 weken zwanger toen ik mijn eerste brief aan je schreef en vandaag ben je gewoon alweer 3 maanden oud! De tijd vliegt dus ik vond het ook wel weer tijd worden om een tweede brief aan je te schrijven. Je kunt dit pas over een aantal jaar lezen en het zal nog wat jaartjes duren voordat je echt begrijpt wat er staat, maar ik wil zoveel aan je kwijt.. Dus dat doe ik op deze manier!

In de eerste brief vertelde ik je hoe erg je papa en ik uitkeken naar jouw komst. Hoe we fantaseerden en droomden over welke kleur haar je zou hebben en of je ogen net zo blauw zouden zijn als van mij of juist bruin zoals bij papa. Inmiddels mogen we je al drie maanden lang bewonderen en verdrink ik keer op keer in je ogen. Welke kleur ze hebben weten we nog niet, want ze lijken elke dag weer te veranderen. Maar ze zijn groot en mooi en kijken heel wijs de wereld in! Je bent echt het allermooiste meisje met de allermooiste naam. Hier droomden we al over maar je bent nog mooier dan in onze dromen! Ik roep altijd dat perfectie niet bestaat, maar voor mij ben jij perfect!

Als ik terug kijk naar de afgelopen drie maanden hebben we toch al behoorlijk veel meegemaakt zo met zijn drietjes. Zo heb je bijna een maand van je leven in het ziekenhuis gelegen maar daar liet je al zien hoe sterk je bent. Dat heb je denk ik van je papa want die heeft ook al zoveel overwonnen in zijn leven! Daar heb ik alleen maar diep en diep respect voor. Datzelfde respect heb ik ook al voor jou, hoe jij door het oog van de naald gekropen bent en toch altijd bleef lachen. En hoe je dapper alle infuusjes die je kreeg doorstond. Hoe je vocht voor het blijven drinken uit een flesje in plaats van een sonde en hoe je altijd weer overal bovenop kwam. Niet alleen het gewichtsverlies heb je ruimschoots goed gemaakt, ook heb je dat vreselijke virus uit je lijf en hersenen gekregen en die hartritmestoornis? Die doet je niks, want je gaat gewoon door!

Elke dag als ik wakker word en jou in de wieg naast me zie liggen dromen dank ik wie dan ook dat jij ons hebt uitgekozen om je papa en mama te zijn. Je doet zo enorm je best om ons te vertellen wat je wilt en steeds meer leer ik je kennen. We zijn een goed team samen heb ik wel gemerkt, want ik begrijp je steeds beter en als je een vervelende sprong doorgaat of je hebt een regeldag dan kom je bij mij tot rust. Ondanks mijn gevoel dat ik zoveel gemist heb in die eerste weken en dat ik je niet die geborgenheid kon bieden die je eigenlijk nodig had.. Ondanks dat weet en voel ik dat onze band sterk is en alsmaar sterker wordt.

Vandaag ben je dus alweer 3 maanden oud en je geniet er zo van als je lekker op schoot zit kijkend naar de wereld om je heen. Je kletst nu al de oren van mijn kop, maar dat vind ik alleen maar leuk. Hele gesprekken hebben we samen en geheimpjes die niemand mag weten. Ik geniet er zo van hoe je zelf al de fiep in je mond houdt met je handje. Je houdt hem echt vast zodat hij niet voortijdig uit je mond valt. Eerst lukte het nog niet, maar je bent een doorzetter. Zoals we al wisten. Ook je duim begin je steeds meer te ontdekken en je merkt dat dit je ook rustig maakt. Wat heerlijk om te zien dat je zelf steeds meer kunt en leert.

Ga vooral zo door en weet je meis, als het even niet lukt en je denkt ontroostbaar te zijn… je mama is er altijd om je te troosten!
Kanjer, je bent mijn lieve kleine meisje en ik hou zielsveel van je.

Dikke knuffel en kus, je trotse mama!

IMG_7411a

 

9 reacties op “My second letter to you..

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *