Mijn man deed mee aan de Paralympische Spelen

Mijn man heeft een handicap. Cerebrale Parese. Door deze handicap heeft hij veel moeten overwinnen, maar het heeft er ook voor gezorgd dat hij mee kon doen met de Paralympische Spelen. Zowel in Athene, Beijing als in London was hij erbij. En ik heb het geluk gehad ook naar London te kunnen gaan. Ik zeg geluk, want wat is het bijzonder om zoiets mee te maken!

De Paralympische Spelen in Rio de Janeiro zijn pas afgelopen, alle sporters zijn weer thuis. Wellicht heb je dat meegekregen, maar misschien ook niet. Er werd namelijk niet zoveel aandacht aan besteed. Zodra de Olympische Spelen zijn afgelopen is het over met de media-aandacht en lijkt het alsof er niets meer gebeurd. Maar de echte topprestaties worden juist op de Paralympics geleverd.

De handicap van mijn man

Mijn man is bijzonder. Natuurlijk vind iedere vrouw dat en elk mens is bijzonder, maar ik heb echt diep en diep respect voor mijn man. En zijn ouders. In zijn jongste jaren werd namelijk duidelijk dat hij CP had en de doktoren concludeerden dan ook dat hij nooit zou kunnen lopen.

Je zoon zal altijd in een rolstoel blijven zitten

Dat werd keihard tegen mijn schoonouders gezegd. Maar.. daar lieten zij het dus niet bij zitten. Ze zijn allerlei manieren gaan onderzoeken en hebben enorm hard gewerkt en getraind met mijn man. Daardoor leerde hij uiteindelijk dus toch lopen en ontwikkelde hij zijn spieren meer en meer. Het is zelfs zo dat wanneer iemand mijn man niet kent en hem tegenkomt, diegene op het eerste gezicht niet ziet dat hij een handicap heeft.

Maar die heeft hij nog steeds. Want Cerebrale Parese is geen ziekte maar een aandoening. Het is iets wat nooit meer over gaat en waar hij dus de rest van zijn leven ‘last’ van heeft.

Meedoen met de Paralympische Spelen

Mijn man was keeper bij het cp voetbal team. In dit team spelen dus alleen jongens met CP. Het is een flinke uitdaging, want doordat je met CP geen goede coördinatie hebt en ook geen goede controle over je spieren vliegen die ballen niet altijd de kant op dat zij willen. Ook in het cp voetbal heb je gradaties wat betreft de mate van CP en ze hebben dan ook speciale regels daarvoor opgesteld. Het CP-voetbal kent vier verschillende handicapklassen, vijf tot en met acht. De mate van hersenbeschadiging is bepalend voor de spasticiteit en dus handicapklasse. Zo moet er dus ten alle tijden iemand met een CP5 of CP6 handicap in het veld staan en mag er maar maximaal 1 speler met een CP8 handicap meedoen. Dit om het eerlijk te houden, maar ook om jongens met een ernstigere handicap mee te kunnen laten doen. Mijn man had zelf handicap CP6.

523135_4588616679397_537264689_n

Dit jaar is het dus de eerste keer sinds jaren dat mijn man niet meedoet met de Paralympische Spelen. En dat hij daar van baalt dat zie ik heel duidelijk aan hem. Hij is geen prater en zal er dan ook niet echt met mij over hebben. Maar ik zie het en ik voel het aan alles. Hij ziet de foto’s van zijn oude teamgenoten voorbij komen en houdt alles bij wat er bij te houden valt. Ook is hij erg bezig met de voorgaande edities en blijf London nog steeds een gevoelig punt. Maar gelukkig heeft hij drie pracht edities om op terug te kijken en heeft hij dit allemaal in ieder geval mee mogen maken.

Heb jij de Paralympische Spelen gevolgd?

Mocht je nog vragen hebben over Cerebrale Parese aan mij of mijn man dan stel ze gerust. We zullen zeker de tijd nemen om ze te beantwoorden voor zover we dat kunnen. 

23 reacties op “Mijn man deed mee aan de Paralympische Spelen

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *