Ik zag ze vliegen

Tijdens mijn zwangerschap had ik natuurlijk last van allerlei kwaaltjes. De meeste kwaaltjes heeft elke vrouw en omdat ik geen zeurende zwangere wilde zien hield ik veel van die dingen voor mezelf. Net zoals de lichtvlekjes die ik zag. Niemand vroeg me ernaar en ik dacht ook dat het erbij hoorde. Toen ik naar het ziekenhuis moest voor een extra controle omdat ze tijdens de groei echo een enorme grote baby hadden gemeten bleek dat ik een hoge bloeddruk had. Maar nog kwam die vraag niet of ik ook lichtvlekjes zag en ik wist niet dat het er niet bij hoorde. 

Vals alarm?

Toen ik een week later bij de verloskundige weer een hoge bloeddruk had stelde zij eindelijk de vraag. Ze ging eigenlijk gewoon een lijstje af, had ik hoofdpijn, werd ik duizelig, zag ik lichtvlekjes. JA! Allemaal ja. De verloskundige vroeg me hoe lang ik ze al zag vliegen en ik gaf toe dat dit al een aantal weken zo was. Daar schrok ze wel een beetje van. Maar omdat ik de week ervoor nog in het ziekenhuis was geweest en ze me daar weer naar huis hadden gestuurd dacht ze dat het wel vals alarm zou zijn.

Toch belde ze even het ziekenhuis op en zij gaven aan dat ik ‘maar even langs moest komen voor een controle’. De verloskundige vertelde me dat ik wel een tas mee moest nemen voor het geval ik moest blijven, echter achtte ze de kans enorm klein. Foutje, bedankt! Want eenmaal daar werd al vrij snel duidelijk dat ik een zwangerschapsvergiftiging had en ik zat zelfs tegen het HELLP aan. Het was gelukkig nog niet zo ver, maar ik had niet veel langer moeten wachten met komen. Acute bedrust werd voorgeschreven en mijn man mocht zonder mij naar huis.

Het begin van alle ellende

Die opname in het ziekenhuis is voor mij echt de start geweest van alle ellende die daarna is gekomen. Ik was namelijk nooit echt ziek en in het ziekenhuis gelegen heb ik ook niet veel. Ja bij mijn geboorte en toen ik  buisjes kreeg op jonge leeftijd. Dat was het. En nu, meer dan anderhalf jaar later ben ik nog nooit zoveel in het ziekenhuis geweest of heb ik erin gelegen. Ondertussen is mijn bloeddruk nog steeds niet helemaal goed, al wordt er niets mee gedaan. Ik zie ze nog steeds vliegen, die lichtvlekjes. Al is dat natuurlijk niet meer die zwangerschapsvergiftiging. Het zal nu te maken hebben met mijn slaapapneu en overgewicht.

Heb jij last van je ogen gehad tijdens de zwangerschap?

4 reacties op “Ik zag ze vliegen

  • Dat zal goed schrikken geweest zijn! Ik heb zelf geen problemen met bloeddruk gehad gelukkig. Wel merk ik nu (9 mnd later) dat mijn ogen slechter zijn. Maar toevallig zit ik as we speak te wachten op de oogarts dus dan horen we hoe groot de schade is, haha!

  • Ja, helaas wel. Ik had namelijk het hellp syndroom en was dood en dood ziek. Ik lag al een paar weken in het ziekenhuis en mijn klachten werden steeds erger n erger. Uiteindelijk heb ik op het randje van een epileptische aanval gezeten en kreeg ik snel midden in de nacht een magnesium infuus. Ik werd helemaal gek van die sterretjes voor mijn ogen, en dan hebben w het nog niet over de hoofdpijn gehad..

  • Ikzelf had geen last van die sterretjes maar wel andere symptomen die op preclampsia en hellp duiden. Maar ja ach, dat hoort er bij dacht ik – opgezwollen voeten en handen, pijn in boven maag, hoge bloeddruk etc. Niemand die je waarschuwt of attent op maakt. Gelukkig ben ik op google gaan kijken en veel mensen zeggen wel dat moet je niet doen want daar staan de meeste spookverhalen maar in mijn geval wel een redding.
    Ik vind dat daar tijdens de verloskundige afspraken goed over ingelicht moet worden.
    Ik kan nog boos worden hoe laks daar toen met mij mee was omgegaan.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *