Ik ben trots op mezelf

Ik ben trots op mezelf. Wauw, dat is een zin waarvan ik nooit verwacht had uit mijn mond te horen komen. Maar ik deed het. Ik keek naar mezelf in de spiegel en bedacht me waar ik stond een jaar/twee jaar geleden en waar ik nu sta. En ondanks dat ik voor dezelfde spiegel sta en naar eenzelfde persoon kijk, is het toch anders. IK ben anders. En ben ik dus trots. Op mezelf. Wauw.

Vroeger…

Ik ben altijd erg onzeker geweest over mezelf en had een hoog verwachtingspatroon. Waar dat precies vandaan komt weet ik niet, want mijn ouders waren altijd wel trots op me. Of ik nu een 7 haalde of een 10. Ik deed mijn best en dat was genoeg. Voor hen dan. Voor mezelf niet. Ik vond dat ik faalde als ik een 7 haalde en ik wilde altijd meer van mezelf. Ook meer dan ik aan kon.

Een jaar geleden keek ik de spiegel in en walgde ik van mezelf. Ik vond mezelf de slechtste moeder die bestond, de slechtste vrouw en om heel eerlijk te zijn… Ik vroeg me af waarom ik überhaupt nog leefde. Een hele donkere en enge gedachten en gelukkig had ik die niet vaak. Maar het kwam wel eens in me op. Ik was een mislukkeling. Zat ik dan, met mijn 30 jaar in een huurhuis zonder werk en met een depressie. Veel te dik door de medicatie, slaapapneu en het troosteten. Ik was een hoopje mens.

img_9603
November 2015 – 115 kilo – Ik schrik gewoon als ik mezelf zo zie…

 

Aan het einde van dat jaar, december 2015, besloot ik dat het afgelopen was. Ik was gestopt met de antidepressiva en was klaar met mijn lijf en mijn gedachten. Ik wilde 2016 beginnen met een schone lei en mijn doel was en is 2016 eindigen met een schoon lijf. Ik deed de clean 9 voor het eerst en ondanks dat ik er juist ziek van werd viel ik wel af en is dat ziek worden mijn redding geweest. De clean 9 maakte mijn lijf dusdanig schoon dat de artsen ook inzagen dat mijn amandelen echt geknipt moesten worden. En dat was het begin.. Het begin van het trots zijn op mezelf. Het begin van een schoon en mooier lijf en gedachten.

Nu…

En nu ben ik nog niet waar ik wil zijn. Maar ik ben wel apetrots op mezelf. En zonder arrogant te worden of te doen, ik mag ook echt trots zijn op mezelf. Ik wuif de opmerkingen van mensen weg die zeggen dat als ik het niet zover had laten komen ik ook niet had hoeven af vallen. Want dat zijn mensen die ik niet in mijn leven hoef te hebben. Ook wuif ik de opmerkingen weg van mensen die vinden dat ik ‘niet gezellig doe‘. Want zij zijn gewoon jaloers. Jaloers op mijn discipline en jaloers op het feit dat ik een manier heb gevonden waardoor ik kan genieten van heerlijke dingen, maar dusdanig balans houd zodat ik toch afval!

p1110767

Ik kan dan ook niet wachten tot ik mijn doel heb bereikt en weet bijna zeker dat ik eind van dit jaar kan zeggen dat ik heb bereikt wat ik wilde bereiken. En misschien zelfs nog wel meer..

Kan jij over jezelf zeggen dat je trots bent?

* De uitgelichte foto is afkomstig van Shutterstock.

38 reacties op “Ik ben trots op mezelf

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *