Even een stap terug nemen | Persoonlijke update

Van de week besefte ik het me pas echt. Sinds eind oktober ben ik al ziek. Niets ernstigs hoor. Echter heb ik wel in een maand tijd drie keer buikgriep gehad. En had ik geen buikgriep dan was het wel een keelontsteking, luchtweginfectie of bijholteontsteking. Tel daarbij op dat ik ook sinds eind oktober niet langer dan 4 uur heb geslapen gemiddeld per nacht en je snapt dat ik op ben. Zowel lichamelijk als geestelijk. Want door al dat weinig slapen en al die ziektekiemen lijkt het alsof mijn hersenen uitgeschakeld zijn.

Vicieus cirkeltje

Alhoewel ik dus niets ernstigs heb, ben ik toch naar de huisarts geweest. In eerste instantie wilde ze vooral de symptomen bestrijden en kreeg ik het advies om 3x per dag twee paracetamol in te nemen en een ibuprofen. En dan vooral voor het slapen gaan dus ook nog. Dat zou me wel helpen met slapen. Ik deed braaf wat ze zei al hielp het maar weinig. Telkens wanneer ik me wat beter voelde kwam het volgende virus er weer aan. Dat kwam natuurlijk doordat mijn weerstand al zo laag was. Net een vicieus cirkeltje.

De oorzaak aanpakken

Zelfs de artsen van Milo viel het op dat ik er steeds slechter uit ging zien. Dus zij trokken zelf aan de bel bij de huisarts. Gaven aan dat ze verder moest kijken dan alleen naar de symptomen. Alhoewel ik het in eerste instantie zelf niet wilde toegeven was vooral stress, zorgen om Milo en een slechte zelfzorg de oorzaak van mijn ziek zijn. Dus uiteindelijk kreeg ik het advies van de huisarts om een stap terug te nemen. Om echt even toe te geven aan het ziek zijn en de rust te pakken die ik nodig heb.

Wat ik dus wel echt moeilijk vind, maar de laatste weken steeds meer doe. Ik ga zelfs soms slapen wanneer de jongste ook slaapt. En ik werk een stuk minder dan dat ik eigenlijk wil. Ook plan ik minder activiteiten met de kinderen in. Dat is wel iets wat ik heel lastig vind. Het liefst doe ik elke dag heel veel leuke dingen met ze buitenshuis ook. Maar dat kost mij teveel kruim. Dus doe ik leuke dingen thuis en zorg ik ervoor dat ik tussendoor vaak lekker op de bank plof.

Opknappen

Ik hoop dat deze rust mij uiteindelijk weer de weerstand gaat geven die nu ontbreekt. Dat ik weer beter en meer kan slapen en helemaal opknap. Dan kan ik namelijk al die gave plannen in mijn hoofd gaan uitvoeren voor mijn bedrijf. En ook weer helemaal de moeder zijn voor de kinderen die ze verdienen. Want dat schuldgevoel knaagt wel een beetje hoor…

Zo heb ik jullie weer een beetje op de hoogte gebracht over hoe het met mij gaat. Iets minder dus. Maar komt wel weer goed!

9 reacties op “Even een stap terug nemen | Persoonlijke update

  • Rust maar lekker uit
    . En je hoeft je niet schuldig te voelen als je minder uitstapjes maakt met de kinderen. Kinderen vinden eenvoudige dingen vaak nog leuker dan events of uitstapjes. Picknicken in de woonkamer, spelletjes doen of een hut bouwen van dekens onder de tafel vinden ze vaak nog veel leuker en herinneren ze vaak later ook nog eens beter. Gewoon rustig thuis spelen is heerlijk. Het lijkt me ook enorm vermoeiend om steeds naar events te moeten. Steeds weer een dag met de trein weg. Pak je rust en geniet van je gezin. Al is het misschien wel moeilijk.

  • Dikke knuffel voor jou!
    Ik begrijp je schuldgevoel, been there done that! Maar weet je, je kinderen gaan het je niet kwalijk nemen dat je even niks met ze onderneemt. Zij kunnen zichzelf ook goed vermaken als het echt moet. En nu moet dat dus even. Als je straks weer helemaal de oude bent, komt die ruimte vanzelf weer. X

  • Een stap terug nemen en aan jezelf denken is misschien wel een van de moeilijkste dingen die je kunt doen in je leven. Maar uiteindelijk heb je er profijt van. Heel veel beterschap lieve Nicole <3

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *