De dag dat ik niet zwanger bleek was op dat moment echt het mooiste wat me kon gebeuren.
Disclaimer: Ik wilde dit blogje al maanden geleden typen. Echter ‘kwam het telkens niet uit’ omdat er mensen om mee heen waren die juist zwanger wilde worden of die hun baby verloren. Echter besef ik me dat zo’n blog als deze nooit ‘goed uitkomt’. Er zullen altijd mensen zijn die ik hiermee eventueel kwets. Let wel: dit is totaal niet mijn bedoeling. Maar ik wil deze ervaring wel graag delen. Omdat het me veel deed en nu nog steeds bezig houdt.
Eind december was ik gestopt met de pil. Eigenlijk niet expres maar ik was hem gewoon vergeten te halen in de apotheek en op dat moment was het weekend. Ik besloot om gewoon eens even geen pil te slikken, om te zien wat mijn lichaam deed. Dan maar extra bescherming tijdens de intieme momenten. Twee maanden later besefte ik me opeens dat ik nog steeds niet ongesteld was geweest. Voor mij was dit vreemd want zowel voor als na mijn zwangerschap kon je er bijna de klok op gelijk zetten, mijn menstruatie periode. Of ik nu wel of niet aan de pil was, het was altijd op tijd. Tot nu dan.
In eerste instantie liet ik het varen, want het had vast zo zijn reden. Ik dacht niet eens aan zwanger zijn. Weer een maand later begon ik hem toch enigszins te knijpen. Fay was bijna jarig en werd 1 en mijn ongesteldheid liet nog steeds van zich afweten. Zou ik dan toch…? Ik had er hele gesprekken over met mijn man. Hij zou het niet erg vinden als ik zwanger was, maar besefte zich wel dat het voor mij anders was. Ik zat nog middenin mijn depressie, ik had al moeite met zorgen voor één kind laat staan voor een tweede. Ook mijn lichamelijke gezondheid liet te wensen over dus nee, ik kon en mocht echt niet zwanger zijn!
Omdat we in dat weekend de verjaardag van Fay zouden vieren besloten we om de test het weekend erna te doen. Mijn man moest er namelijk echt bij zijn en aangezien hij altijd mega vroeg moest werken zagen we geen andere mogelijkheid. Ik durfde hem gewoon niet alleen te doen, bang voor “slecht” nieuws en wie weet hoe ik dan zou reageren. Ik voelde me nogal labiel. 
De tijd tikte maar langzaam door die week maar eindelijk was het weekend. Ik was doodsbang. Ik wilde dolgraag een tweede kindje, maar niet nu. Want hoe kon ik nu voor een tweede kindje zorgen als ik amper voor mezelf kon zorgen? Gelukkig was mijn man er om te steunen en deed ik dus de zwangerschapstest… Met veel buikpijn keek ik na twee minuten voorzichtig op de test.
Wat viel er een last van mijn schouders af! Niet zwanger!! Er kwam die dag een glimlach op mijn gezicht die er niet vanaf ging. Ik had mezelf nooit kunnen voorstellen dat ik zo blij kon zijn met een negatieve test. Maar het was toch echt zo.. Dit keer was het niet zwanger zijn een wens die uitkwam.
Tamara zegt:
Zoooo ontzettend herkenbaar! Ik heb vlak nadat we maxim kregen een keer echt staan juichen bij een negatieve test! Erg he
Marion zegt:
Heel begrijpelijk in jouw situatie. Ik kan me jouw opluchting enorm goed voorstellen.
Anita zegt:
Logisch dat het een opluchting was meis! Die glimlach zegt genoeg!
Jess zegt:
Herkenbaar. Na Sam werd ik pas na 14 maanden ongesteld. Het eerste jaar zijn er diverse testen doorheen gegaan. En steeds weer die opluchting want op dat moment wilde ik alles behalve zwanger zijn.
Michelle zegt:
Ik kan me best voorstellen dat de timing van toen alles behalve ideaal was. Je wilt toch ook eerst van je eerste kindje genieten maar ook voor jezelf zorgen. Helemaal niet erg hoor!
Henny zegt:
Brgrijpelijk, knap dat je erover durft te schrijven.
Vlijtig Liesje zegt:
Wat heerlijk dat de test goed voor je uitpakte!
Geertje zegt:
Kan me voorstellen dat je opgelucht was! Ik mag medisch gezien niet meer zwanger raken, dus zou hem ook echt even knijpen hoor!
Kim zegt:
Heel erg mooi dat je hierover schrijft. Ik denk dat veel mensen zich er in zullen herkennen. 🙂
Liefs
Jantine zegt:
Ik kan het me ook erg goed voorstellen! En dat terwijl wij nu echt wel bezig zijn met kinderen krijgen.
Vorig jaar was het ook mogelijk dat ik zwanger was. Ik appte mijn man al of hij een test mee wilde nemen als hij vanuit zijn werk langs de winkels kwam. En toen was er een trigger voor een paniekaanval, en was hij ineens vermist – en deed hij achteraf een zelfmoordpoging. Die avond werd ik ‘ineens’ toch ongesteld, ik ben nog nooit zo opgelucht geweest. En dat terwijl ik al jaren een kinderwens heb.
Ik ken dus allebei de kanten van de medaille, en nee, je kwetst me er niet mee. Want hoewel er momenten zijn waarop het misschien niet ideaal, maar ook niet erg is om kinderen te krijgen, zijn er ook momenten dat het fijn is als er gewoon geen (meer) kinderen komen.
Nicky zegt:
Volgens mij ben je niet de eerste, en zeker niet de laatste die juicht om een negatieve zwangerschapstest. Soms is het gewoon het moment niet in je leven om een positieve test in handen te hebben, en ben je maar wat blij met de opluchting die je kan voelen!
Monique zegt:
Heel begrijpelijk. In jouw situatie, maar ik weet ook zeker dat veel anderen er het eerste jaar niet aan moeten denken weer zwanger te zijn. Goed dat je erover schrijft!
Romy zegt:
Mooi geschreven Nicole. Kan mij heel goed voorstellen dat je niet zit te wachten op een tweede kindje ookal is de wens voor een tweede groot. Goed dat je erover schrijft. Er zullen veel mensen je verhaal herkennen.
Desiree zegt:
Ik kan me het in jouw situatie goed voorstellen! Ben je er al wel achter waarom je niét ongesteld werd 🙂
Desiree zegt:
Ik kan me het in jouw situatie goed voorstellen! Ben je er al wel achter waarom je niét ongesteld werd 🙂
Marijke zegt:
Gelukkig maar voor je zeg! En terecht dat je daar dan heel blij van kan worden. Hopelijk is je lichaam inmiddels ook weer een beetje in een normaal ritme.
Cindy zegt:
Ook ik heb wel eens heel hard gejuicht om een negatieve zwangerschapstest hoor. Al was ik toen een jaar of 17 geloof ik, dus ik stond heel anders in het leven en anders er in als jij er nu in staat. Maar ik kan het me wel voorstellen dat het een soort van opluchting geeft.
Jessica zegt:
Haha herkenbaar hoor! Dit overkwam mij na ‘de eerste keer’ na mijn bevalling. In het heetst van de strijd alle maatregelen vergeten… Oeps. Nog nooit zo zenuwachtig en daarna opgelucht geweest!
Tamara - Crazygreatlife zegt:
Ik herken het ontzettend van mijn vorige relatie en het nog niet weten van mijn toendertijd pcos klachten en niet ongesteld worden. Ik heb toen meerdere testen gedaan en blij dat ze toen allemaal negatief waren.
Opgelucht zijn is helemaal niet erg.