Vrijwel elke ouder kent wel iets van stress in de ochtenden voor schooltijd. Bij de een is het dagelijks raak, bij de ander wekelijks en weer een ander heeft het slechts heel af en toe. Nu denk je misschien dat ik een blog ga schrijven met daarin tips om die ochtendstress voor schooltijd te voorkomen, maar dan kom je van een koude kermis thuis. Want deze blog gaat over een van mijn eigen ochtendstress blunder. Eentje waarvan ik hem zeker wel had kunnen voorkomen had ik de dingen anders aangepakt. Maar oeps, ik ben ook maar een mens.
Inhoudsopgave
Chaos in mijn hoofd
Of het nou het fruit, de gymtas of de bieb boeken zijn, ik ben ze allemaal wel eens vergeten tijdens de ochtendstress. Dan kwamen we bij school en bleek dat het die dag gymmen was voor de dochter, dus kon ik weer terug naar huis. Gelukkig woon ik vlakbij, maar aangezien de gymles het eerste is wat die dag op het programma staat was er toch weer enigszins stress bij mij te bespeuren. Ook de bieb boeken of de bieb pasjes vergeet ik regelmatig mee te geven. En dat terwijl ik zelf biebmoeder ben op school. Tsjah ik geef mijn kinderen de schuld, sinds ik hen heb is het chaos in mijn hoofd.
Meestal gaat het trouwens goed hoor, het lijkt nu net alsof ik elke dag dingen vergeet maar dat is dus niet zo. De reden dat het goed gaat is omdat dingen dan via een bepaalde routine verlopen. Zit er echter een kink in de kabel en verloopt de routine anders dan anders dan komt er kortsluiting in mijn hoofd en geheid dat ik dan dingen vergeet. 
Naar buiten lopen op blote voeten
Dit heeft er wel eens in geresulteerd dat ik in mijn huiskloffie de kinderen naar school heb gebracht. Of dat ik op mijn sloffen naar buiten liep. De kinderen zien er overigens altijd wel prima uit, behalve dan die ene keer dat ik mijn zoontje op blote voeten de deur uit stuurde. En nee dat was niet bewust. Want dat had ook nog gekund natuurlijk. Nee ik moest me haasten die ochtend omdat het brood wat normaliter door mijn man gemaakt wordt niet klaar lag en ik dat dus moest doen. Dat kan ik natuurlijk makkelijk, maar omdat het niet onder mijn normale routine valt kwam er kortsluiting in mijn hoofd. Tijdens de gehele ochtendspits had ik het gevoel een race tegen de klok te houden en had ik allerlei lijstjes in mijn hoofd van dingen die ik nog moest doen.
Het probleem van lijstjes in je hoofd is dat je niet het overzicht hebt van wat je wel al gedaan hebt en wat niet. Waardoor ik dus dacht dat ik klaar was en de kinderen zo de deur uit stuurde. Gelukkig had mijn zoontje het zelf vrij snel door en kwam hij terug gelopen – op blote voeten uiteraard – en grinnikte hij dat hij nog schoenen aan moest. Oeps. Dat was dus nog dat ene vinkje wat niet gezet was. Wel zo handig, schoenen aan naar school.
Wekker voor het ophalen
Omdat ik mezelf heel goed ken (en omdat het al eens mis is gegaan) zet ik dus ook wekkers voor het ophalen van de kinderen. Op de maandag, dinsdag en donderdag gaat de wekker om 14.30 uur. En op woensdag en vrijdag gaat hij om 12.15 uur. Het is voor mij een fijne reminder want soms slokt mijn werk me zo op of komt er opeens een telefoontje tussen of ik verdrink in een of andere serie… En dan vergeet ik de tijd en dus ook de kinderen. Om die reden zet ik ook de wekker voor zwemles en de korfbal training. Zodat ik een herinnering krijg aan het ophalen en of wegbrengen. Tsjah, heb ik je dus toch een tip gegeven in deze blog. Zet wekkers! 😉
Herken jij jezelf in iets wat ik heb vertelt?
Debbie zegt:
Dit herken ik niet heel erg, hier is altijd tijd over voor dat hij naar school moet. Ben ook nog maar 1 of 2 x zijn boek vergeten mee te geven voor de bieb. Nou pech dan heeft hij hem een week langer in huis. Het enige moment dat ik stress ervaar als hij naar school moet is als ik daarna gelijk een afspraak heb staan. Dat ik echt op tijd sta, helemaal als ik op tijd de trein moet halen. Ja en dan hij ook lekker gaan tegenwerken. En achteraf denk ik altijd waarom die stress want ik haal het altijd makkelijk op tijd.