Als er iets is waar mensen elkaar op afrekenen dan is dat wel het ouderschap. Mensen voeden hun kinderen op naar de manier die zij het beste vinden en juist omdat zij dat de beste manier vinden verkondigen ze dit graag. Dat is dan ook niet het probleem. Natuurlijk mag je vertellen hoe jullie het opvoeden zien en wat jullie de beste manier vinden. Maar wat krijg je juist, inderdaad.. mensen rekenen elkaar af op hun manier van opvoeden. Mensen voelen zich aangevallen of gaan zich er juist onzeker door voelen. Niet doen! Als ouder doe je wat jij vindt dat het beste is voor jouw kind en als dat anders is dan wat een ander doet, dan is dat zo. Anders maakt nog niet gelijk beter of slechter. Nee anders is gewoon anders.
Ik las laatst een gastartikel bij Linda van mamaliefde over het natuurlijke ouderschap en zag dat er wel wat dingen waren die overeenkomen met hoe ik over dingen denk. Heel toevallig, want ik ben geen type die in boeken en op internet gaat rondstruinen om te kijken welke methode bij haar past. Nee ik doe gewoon maar wat…! En als dat dan toevallig enigszins aansluit bij een methode, dan is dat een toevalstreffer! Toch vond ik het leuk om even de 7 B’s die horen bij het natuurlijk ouderschap door te nemen en te kijken waarom dit nu wel of niet aansluit bij mij…
Birth Bonding: Zorgen voor een fijne zwangerschap, binding met je kindje in de buik en een zachte geboorte. De eerste uren na de geboorte houd je je kindje zoveel mogelijk bij je zodat jullie goed met elkaar kunnen binden.
Dit is helaas niet gelukt. Tijdens de zwangerschap heb ik wel echt veel contact gehad met ons meisje, maar een fijne zwangerschap is het niet als je eindigt in het ziekenhuis met zwangerschapsvergiftiging en sowieso al vanaf week 24 in de ziektewet zit. Ook de zachte geboorte was er helaas niet en de eerste uren heb ik haar niet gevoeld. Daarna heb ik dat wel proberen in te halen, maar ook dat ging mis. Wel heeft ze bij mijn man op de blote borst gelegen en dat is ook heel erg goed voor hun band geweest!
Breastfeeding: Borstvoeden. Daar waar mogelijk geef je je kindje borstvoeding voor langere tijd.
Zoals jullie weten wilde ik dit heel erg graag, maar is dit niet gelukt. Ze heeft slechts een korte tijd mijn melk gehad. Vind het nog steeds erg en heb daardoor soms wel het idee dat ik iets mis en/of haar tekort doe.
Babywearing: Draag je baby! Op je arm, in een doek of in een drager. Draag de baby zoveel mogelijk en laat hem bijvoorbeeld ook lekker zijn middagslaapjes op jouw lichaam doen in een doek. Dit is goed voor de binding met je kind en creëert een veilige basis voor je hem. Ook leert je kindje ontzettend veel omdat hij meekijkt met jouw dagelijkse bezigheden.
Ons meisje dragen doe ik zelf erg weinig. Mijn man draagt haar wel nog regelmatig, maar bij mij doet het gewoon erg veel pijn. Wel wil ik haar nog wel eens overdag bij mij laten liggen als ik ook lig en ze bijvoorbeeld onrustig slaapt in haar bedje. Maar mijn lijf kan het dragen gewoon nog niet aan. In de eerste weken konden we haar niet eens dragen omdat ze aan allerlei apparaten lag. Daar mocht ze niet vanaf dus kon ik alleen haar de fles geven als ik direct naast het bed zat en daarna moest ze weer het bedje in. Die eerste maand heb ik zoveel gemist. Gelukkig merk ik er niets aan bij mijn dochter. Ik voel dat we een hele mooie dichte band hebben samen en ze wil ook erg graag bij mij zijn en laat dit dan ook vaak merken. Ik zorg er dan ook wel op andere manieren voor dat ze bij mij is, ondanks dat ik haar niet kan dragen. Oh ja, leuk weetje misschien.. ik heb binnenkort wel een Draag & Meet bij Kelly!
Bedding close to baby: Houd je baby bij je. Ook ‘s nachts. Laat hem bij je op de slaapkamer slapen. Bij jou in bed, in een co-sleeper aan de bed vast of in een wiegje naast je bed. Geloof me, als je beter wilt slapen is dit de oplossing!
Ons meisje slaapt, sinds ze thuis is, in een wiegje naast mijn kant van het bed. Echter werd ze te groot voor het wiegje dus nu slaapt ze sinds de dag dat ze 3 maanden werd in haar eigen ledikantje in haar eigen kamertje. Ik vond het vreselijk en eigenlijk nog steeds. Maar zij slaapt er wel beter, heeft meer ruimte. Plus ik slaap ook iets beter. Ik word nu niet meer door haar wakker, nu slechts door mijn man, haha!
Belief in the language value of your baby’s cry: Als jouw baby huilt wil hij jou wat vertellen. Dan is hij niet opzettelijk lastig. Luister naar hem en reageer op hem. Geef hem de liefde en de aandacht die hij verdiend. Hiermee creëer je veiligheid en vertrouwen.
Als ons meisje huilt dan zijn we er als de kippen bij. Ze wordt opgepakt, geknuffeld, getroost, gekust.. Soms huilt ze omdat ze gewoon aandacht wil, dicht bij ons wil zijn. En soms huilt ze om de honger, of een schone broek. Wij laten ons meisje niet huilen. Er is slechts 1 huiltje waarbij we haar wel laten huilen en dat is wanneer ze in slaap aan het vallen is. Maar dat is ook niet echt huilen te noemen. Vooral zo in de eerste maanden zijn wij van mening dat je kindje huilt om iets duidelijk te maken. Niet om je in de maling te nemen of iets dergelijks, maar dit is hun manier van communiceren. Aan ons als ouders de taak om erachter te komen wat ze ermee bedoelen!
Beware of baby trainers: Pas op voor mensen die vinden dat je je baby moet laten huilen, moet trainen door niet naar hem te luisteren en door allerlei strenge methodes te hanteren. Een baby heeft geen training en strengheid nodig maar een liefdevolle ouder.
Wij horen tips en adviezen altijd aan, maar we doen ermee wat wij willen. Voelt het goed dan voelt het goed, maar zo niet.. Dan niet. We luisteren enorm naar ons gevoel en hoe wij hierin staan. Zo ook deze tip. Ik vind het heel wat om te zeggen dat je iets niet of juist wel MOET. Ook de zin “een baby heeft geen training en strengheid nodig maar een liefdevolle ouder” vind ik niet helemaal bij passen. Juist omdat ik van mening ben dat je ook een liefdevolle ouder kunt zijn terwijl je toch een soort van strengheid toepast. Het is maar net hoe je het ziet. Ik reken daar niemand op af hoe diegene het aanpakt. Laat jij je kind huilen dan doe je dat en pakt een ander haar kind direct op dan is dat ook prima. Het gaat erom hoe jij je erbij voelt en wat jij denkt dat past bij je kind!
Balance: Niet alleen de baby heeft aandacht nodig. Jij en je partner ook. Zorg dus ook goed voor jezelf en put jezelf niet volledig uit. Weet wanneer je om hulp moet vragen.
Wij nemen zeker de tijd voor onszelf. Dit is wel telkens weer moeilijk omdat ik dan mijn meisje moet achterlaten ergens, maar het voelt ook weer goed om even iets voor mezelf te doen of iets samen met mijn man. Als ik iets voor mezelf doe dan is het vaak een fotoshoot of dan ga ik even het dorp in voor een boodschap en dan blijft Fay bij haar papa. Wanneer we samen iets gaan doen.. Tsjah dat is heel verschillend maar dan blijft Fay bij 1 van haar opa’s en oma’s of bij een oom/tante. Kunnen zij niet, dan gaan we niet weg. Wij willen nu namelijk nog geen “vreemde” oppas. Wellicht als ze wat ouder is. Hulp vragen ben ik overigens niet goed in…
Gelukkig zie ik, ondanks dat ik bepaalde dingen niet doe die ik wel graag zou willen doen, dat Fay een enorm gelukkig meisje is. Ze is echt een vrolijke tante en ik zie haar gewoon genieten van ons en de dingen die we samen doen. Ze kirt, ze graait, ze speelt, ze brabbelt en ze lacht ontzettend veel! Dus onze manier van opvoeden/het ouderschap hanteren? Die is volgens mij zo slecht nog niet!
Zie jij overeenkomsten in jouw manier van opvoeden en het natuurlijke ouderschap?
Linda zegt:
Wat leuk dat je hier ook over hebt geschreven. Terechte opmerking dat je je kindje moet opvoeden naar jouw normen en waarden. En die zijn voor iedereen anders. Gelukkig maar. Jammer dat een aantal dingen bij Fay anders zijn gelopen dan je had gewild maar een relaxte moeder en vrolijk kindje zijn het belangrijkste!
Debbie zegt:
Ik kan nog niet veel zeggen over het opvoeden van ons kindje. Maar ben het zeker met je eens dat iedereen het anders doet en hoe je het doet is goed. Als je maar goed naar je gevoel luisterd. Ik ben iemand die niet gelijk naast zijn bedje staat als ie huilt. Maar dat komt ook omdat het steeds maar heel kort is hooguit een minuut als niet korter is. En dan valt hij weer in slaap.
Nicky zegt:
Goede blogpost. Het is alleen maar goed dat we allemaal anders doen, ieder houder heeft tenslotte het eigen waarde en normen dat je jouw kinderen graag zou willen overbrengen. Ik ben zelf een voorstander van het loslaten van kinderen, laat ze dingen zelf uitzoeken en oplossen. Met 5 kinderen gaat ook niet alles zoals ik zou willen maar mijn kinderen zij gelukkig en daar doe je het voor.
Jess zegt:
Ik herken een groot gedeelte van natuurlijk ouderschap wel al is het me op sommige vlakken net wat te natuurlijk allemaal. Ook wij doen gewoon maar wat en luisteren naar ons gevoel. En het wordt steeds makkelijker. Heel fijn! Dragen is hier ook nooit echt gelukt. Wilde het graag maar lukte niet door de wond en Sam vond het al vrij snel niet zo leuk omdat hij niet meer met zijn gezicht maar mij wilde kijken. Helaas! Maar iedereen heeft zijn eigen manier en dat is prima. Blije ouders en blije kindjes zijn het belangrijkste.
Sas zegt:
Ik vind het een erg mooi en openhartig stukje om te lezen 🙂 Ik heb er zelf geen ervaring mee dus zou niet weten hoe ik hiermee zou omgaan 🙂
Mama's Jungle zegt:
Dat heb je weer mooi verwoord. Wij hier doen ook maar wat 😉
Joyce zegt:
🙂 Mooie blog.
Als ik het zo lees “voldoe” je niet echt aan de 7 B’s. Maar dat geeft ook helemaal niet!
Ik ben wel in voor het natuurlijk ouderschap. Maar doe vooral wat mijn hart me ingeeft en ik zal niet zo snel luisteren naar al die goedbedoelde adviezen waar ik toch liever niets mee doe 🙂
Een tevreden kindje is het allerbelangrijkste!
Gwen zegt:
Mooie blog! Wij doen er ook een paar dingen van, mr is meer uit automatisme gegroeid ipv uit een boek. Het nu niet werken met een strafhoek en niet boos worden, mr alleen vertellen wat niet hoort, hebben we ook ergens half opgepikt en onze draai aan gegeven. Net als iedereen zijn ding doet 🙂 Lieverd, je hebt je best gedaan met de bv, Fay komt echt niet tekort hierdoor en heeft meer aan een fittere mama zonder bv dan dat gevecht dat je toen voerde. Probeer het los te laten, wie weet heb je bij een tweede een herkansing.
Petra zegt:
Ook wij doen maar wat. Dat wat past bij onze normen en waarden maar ook bij onze kinderen. En ze zijn allebei ontzettend tevreden. Dus volgens mij doen we het zo slecht nog niet.
En als ik het zo lees en de foto’s zie dan is Fay een heel gelukkig meisje. En dat komt toch echt door jou. Het allerbelangrijkste wat je haar kunt geven is heel veel liefde.
Tamara zegt:
Hier is het zo gegroeid om eigenlijk alle b’s wel na te volgen zonder er vanaf te weten. Je beslist in de weken wat goed voelt en wat je kind aan geeft. Je bent een trotse goede moeder!
Michelle zegt:
Mooi stukje. Ik heb zelf geen kinderen maar ik lees veel dingen waarvan ik denk: ja zo zou ik het ook (willen) doen.
Barbara zegt:
Ah, je comment systeem is veranderd, nu kan ik ook eens reageren!
Ik ben net als jij niet zo van de boekjes en regeltjes, wij zorgen voor Aeden op ons gevoel. Natuurlijk Googlen we wel eens als we denken ‘is dit normaal? ‘ of ‘hoe zit dit?’ maar verder volgen we ons instinct.
Nicole (misseagles) zegt:
Was mijn comment systeem anders dan? Ik heb er niets aan gedaan eigenlijk. Maar fijn dat je nu kan reageren! En inderdaad, raadplegen wel eens wat maar meer omdat je dan even niet weet hoe iets zit ofzo en of iets erbij hoort ja of nee.
Kimberley zegt:
Wat fijn die 7B’s.
Als ik het zo lees heb je wel een voldoende, hoor 😉
En iedereen doet het anders.
Dat is nou eenmaal zo.
Nicole (misseagles) zegt:
Haha dank je! Altijd fijn een voldoende. Maar daar was het me niet om te doen hoor, was vooral nieuwsgierig! Je doet het inderdaad op je eigen manier en dat is juist erg goed!