“Weet je zeker dat ze geen twee is?”

Ik vind het altijd leuk om te horen dat mensen mijn kind leuk vinden. Zo krijg ik regelmatig te horen dat ze haar heel lief en sociaal vinden. Dan gloei ik van trotsheid hoor. Want inderdaad, dat is ze ook gewoon. Soms is ze zelfs te lief want ze laat zich gewoon door andere kindjes aan de kant zetten en krijgt regelmatig tijdens spelen een duw. Terug duwen zie je haar nooit doen. Misschien komt dat nog, maar tot nu toe in ieder geval niet. Maar soms zeggen ze dingen waarbij ik nooit zo goed weet hoe ik moet reageren.

De vreemdste vragen/opmerkingen zet ik eens op een rijtje.

Weet je zeker dat ze geen twee is?

 

Ik vraag me dan echt af wat voor een antwoord ze verwachten. “Ja stiekem is ze al twee maar ik doe gewoon net alsof dat niet zo is”. Ja natuurlijk weet ik dat zeker! Ik heb verdorie niet voor niets 72 uur niet geslapen door het inleiden en daarna 18 uur aan een stuk rugweeën gehad terwijl ik aan kabels vrijwel vastgebonden lag op bed. Wellicht dat je haar wijs voor haar leeftijd vind, dat kan. Of je vergelijkt haar met je eigen kind en die was wat minder snel met dingen, kan ook nog. Maar denk aub eerst eens na voor je zo’n vage vraag stelt. Ik sta meestal echt met mijn bek vol tanden als die opmerking weer voorbij komt. En ja ik zeg weer.. want het is me al herhaaldelijk overkomen.

Weet je zeker dat ze van jou is, ze lijkt totaaaaaaaal niet op je?!

En ja dan leggen ze echt nadruk op het woordje totaaaaaaaaal. Alsof dat ervoor zorgt dat ik hun vermoeden bevestig ofzo. “Nee ze is inderdaad niet van mij, ik heb haar gewoon van straat geplukt omdat ik haar zo mooi vond”. Eigenlijk zou ik dat gewoon eens terug moeten zeggen. Of expres in snikken uitbarsten en zeggen dat mijn man vreemd is gegaan en ze inderdaad van een andere vrouw is. Kijken hoe ze dan reageren. Sowieso word ik moe van die opmerkingen dat ze niet op me lijkt, want ik zie echt wel gelijkenis.. Alleen mensen kijken vaak niet verder dan de haar- en oogkleur.

Goh, ze is wel erg wijs voor haar leeftijd he?

Uhm.. jealous much? Wat wil je nu met die opmerking bereiken? Dat ik me schuldig ga voelen dat mijn dochter is zoals ze is? Ik zeg toch ook niet tegen jou ‘joh dat jouw kind nog niet loopt, ze is toch al 13 maanden?!’. Zulke opmerkingen rieken naar jaloezie en dat is helemaal nergens voor nodig! Ja in sommige opzichten is mijn dochter al erg wijs, maar elk kind is nu eenmaal anders en ontwikkeld zich op zijn of haar manier. Ik hou me daar totaal niet mee bezig, dus waarom jij dan wel?IMG_0288

Zo zijn er nog genoeg andere vage opmerkingen, maar ik hou het voorlopig maar bij deze drie!

Krijg jij ook wel eens van die rare opmerkingen in je schoot geworpen? En weet jij dan wat je moet zeggen?

19 reacties op ““Weet je zeker dat ze geen twee is?”

  • O wat een rare opmerkingen, deze gelukkig niet gehad. Wel de opmerking toen ik van de derde zwanger was, wil je dit wel echt zelf? En mijn meisje kan door enthousiasme wat drukker zijn kreeg ik de opmerking, wel vervelend zeker zo’n druk kind in huis! Poe ik ben blij met mijn enthousiaste meije en zeker ook met mijn drie kids!

  • Ik krijg dat soort opmerkingen ook regelmatig, maar ik vind ze niet vervelend. Ze zijn toch positief bedoeld? Mensen willen graag iets aardigs over je kindje zeggen. En ja, mijn oudste lijkt qua uiterlijk meer op mijn man. Maar die zei gisteren wel dat wij op precies dezelfde plek een ooievaarsbeet op onze rug hebben. En mensen die mijn man niet kennen vinden dat ze wel op mij lijkt, haha. En dat Jog is ze pas… Zo oud? Dan zeg ik altijd trots: ja, knap kind heb ik he? Misschien is die laatste voor jou ook een tip?

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      De manier waarop ze het zeggen maakt vaak uit. En ja het kan juist als ‘aardig’ bedoelt worden maar vaak ook met een sneer.. En over dat laatste heb ik het. En uiteraard zeg ik altijd ‘ja knap kind he’.. Maar moest gewoon even mn frustratie kwijt 😉

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      Nou de manier waarop sommige personen het zeggen dan is het zeker geen compliment. Maar ik ben inderdaad wel erg trots op mijn wijze meisje 😉

  • Haha, geweldig herkenbaar dit. En alsjeblieft, ooit moet je in huilen uitbarsten en het filmen. Ik MOET dat zien! Lijkt me geweldig. Aan mij vroegen ze altijd “Is het een tweeling?”, Jay is 22 maanden ouder… Zei ik altijd: “Ja, maar omdat hij een jongen is, laat ik hem lopen en mag zij in de buggy. We moeten die mannen wel vroeg aan het werk zetten.” Die gezichten, geweldig. Of, nog erger “Waarom liepen jouw kinderen al toen ze 10 maanden waren? Heb je ze dat afgedwongen?” HOE DAN!?

  • Wij konden zelf via de natuurlijke weg geen kinderen krijgen en hebben uiteindelijk een kindje geadopteerd waar we de zeer trotse ouders van zijn. Van familie en vrienden geen foute opmerkingen. Van een cirkel verder weg soms wel.

    Absoluut de meest foute opmerking (toen we vertelden dat we besloten hadden voor adoptie te gaan) ‘Weet je zeker dat je wel kinderen wilt? Je zit er wel voor altijd aan vast.’

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      Poeh dat is ook een hele gemene! Heb die nog niet gehoord, wel wat betreft mijn man en of ik wel met hem wilde trouwen…

  • Ah, ik kan me voorstellen dat het gekke vragen en opmerkingen zijn, maar ik denk dat die mensen echt denken op die manier een compliment te geven over de intelligentie van je kindje.

  • Weet je zeker dat ze geen twee is! Veeg me op! Hoe verzin je het hahaha!
    Ik krijg wel vaak te horen dat hij al zo groot is en ‘echt Hollands welvaren he?!’ Maar goed dat zijn dan wel weer feitelijke juistheden 😉

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *