Wanneer komt de tweede?

Wanneer komt de tweede? Een vraag die langzamerhand ook aan mij wordt gesteld. Nu heb ik het vrij makkelijk gehad omdat ik kort na onze bruiloft al zwanger was, dus de vraag “wanneer komt de eerste?” heb ik nooit gehoord. Toch kan ik me heel goed voorstellen hoe irritant dit is. Een nichtje van mijn man krijgt die vraag ook regelmatig. Zij is een jaar voor ons getrouwd en heeft na 3 jaar nog steeds geen kind. Nog steeds niet? Dat hoort zij regelmatig.. Ik vind het echt enorm brutaal dat mensen zich daar überhaupt mee bemoeien.

Ja ik ben een moeder en ik zou echt nooit meer iets anders willen. Maar er zijn genoeg redenen waarom mensen (nog) geen kinderen hebben. Zo kan het zijn dat ze geen kinderen willen. Of dat ze eerst nog andere dingen willen doen voordat ze proberen om kinderen te krijgen. Ook is er nog de kans die bestaat dat ze veel moeite hebben met kinderen krijgen. Zoiets ligt enorm gevoelig en juist daarom vind ik het brutaal!

Maar goed, het ging om die tweede, wanneer die nu komt. En het antwoord zal ik je verschuldigd moeten blijven. Want ik weet het niet. Ik twijfel nog steeds of ik het wel aandurf een tweede. Of ik het wel WIL, een tweede. En ga nu niet allemaal aankomen met verhalen als ‘het is voor Fay zo fijn een broertje of zusje’. Want dat weet je helemaal niet. Wie weet kunnen ze elkaar wel schieten en spelen ze amper met elkaar. Of zit er uiteindelijk teveel leeftijdsverschil tussen waardoor ze niet veel aan elkaar hebben. Vul dus aub niet voor mij in.

Ik weet het gewoon niet. Ik zit nu met mijn gewichtsprobleem, met mijn eventuele slaapapneu en met mijn postnatale depressie waarvoor ik nog steeds medicatie slik. Teveel dingen waardoor ik NU sowieso geen tweede wil. Maar hoe lang gaat het duren voor ik van die problemen af ben? En wil ik op dat moment dan nog een tweede? Geen idee! Ik zou op zich nog wel een keer zwanger willen zijn en een baby willen hebben. Maar ik heb ook een aantal voorwaarden voor mezelf gesteld en ook een ultimatum.

Of er dus nog een tweede komt? We shall see… Tot die tijd geniet ik lekker van mijn enige kind.

Heb/wil jij een tweede? En waarom?

25 reacties op “Wanneer komt de tweede?

  • Vorige week had ik een kennismaking gesprek met mijn nieuwe leidinggevende. Ik werk er al 8 jaar en hij nog maar een paar maanden, in die 8 jaar 2 kinderen gekregen en 2x een heftige postpartum depressie.. Hij vroeg of er nog meer kinderen kwamen toen ik voor de zoveelste keer die vraag kreeg kon ik dus alleen maar antwoorden: Nee want dan moet je opzoek naar een nieuwe werknemer en mijn man en kinderen hun leven verder leven zonder vrouw en moeder.. Hij schrok zo van mijn antwoord dus ik heb hem toen maar uitgelegd dat ik 2x een postpartum depressie heb gehad..

    Overigens moet ik dan ook eerst nog opzoek naar een andere man maar dat terzijde..

  • Het gaat ook helemaal niemand aan! Ik sta er ook elke keer weer van te kijken dat mensen dat gewoon vragen (hier ook regelmatig). Ook juist de mensen die je helemaal niet goed kent… Je merkt het vanzelf wel of je er weer aan toe bent of niet, neem lekker de tijd die jullie nodig hebben om dat uit te zoeken!

  • Groot gelijk heb je! Gewicht was trouwens hier geen enkel probleem, niet om zwanger te worden en zelfs twee keer thuis bevallen. Maar pas doen als je er klaar voor bent. Hier wel sterke wens voor tweede maar bleek iets vruchtbaarder dan de bedoeling was waardoor hij sneller kwam dan we in gedachten hadden. Voor een eventuele derde hebben we betere maatregelen genomen 😉

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      Nou voor mij persoonlijk is het een probleem.. Zit boven de 100, vind ik gewoon gevaarlijk. Vooral als je kijkt wat ik de vorige keer al allemaal had…

      • Snap dat je wat aan je gewicht wilt doen, maar gewicht is echt niet altijd het probleem hoor. Bij mij stond het er volgens mij los van (maar ook ik wil voor een tweede een ‘betere’ start. Van de VK heb ik gehoord dat 10% van je gewicht verliezen al heel veel uitmaakt! Voordat je denkt dat je eerst 30 kilo kwijt moet ofzo. Knuffel!

  • Hier ook al regelmatig gehoord. Mensen verwachten het blijkbaar zodra je oudste een jaar is en staan er niet bij stil dat zo’n vraag eigenlijk niet gesteld zou moeten worden.

    Overigens wil ik graag een tweede, maar omdat mijn vorige zwangerschap nou niet echt lekker liep, wil ik eerst een betere conditie opbouwen. En niet onbelangrijk, de oudste moet zichzelf een beetje kunnen redden. Ik kan hem echt niet tillen als het net zo gaat als de eerste keer.

  • Het lijkt me ontzettend irritant ja. Het is me ook al een paar keer gevraagd (zelfs toen Nomi nog geen half jaar oud was haha), maar ik kan er ook nog niet echt antwoord op geven. Het is jullie keuze en daar heeft niemand iets mee te maken 🙂

  • Ik vind het ook een enorm brutale vraag al zullen veel mensen zich van geen kwaad bewust zijn als ze hem stellen. Het heeft bij ons ruim een jaar geduurd om zwanger te raken. Niet extreem lang, maar als je dan de vraag krijgt wanneer er kindjes komen…

    Hier ook nog geen tweede. Ivm studie, stage en werk even niet handig en ik geniet nu heel erg van alle tijd die ik heb voor Lise.

    Je moet er pas aan beginnen als je zeker weet dat je er klaar voor bent. En komt dat moment niet? Dan is Fay alsnog een heel gelukkig meisje met een lieve papa en mama en komt ze niets tekort.

  • Hier inmiddels wel een tweede. Mensen waren hier juist in shock omdat die eerste zwangerschap zo rot was verlopen. Jammer genoeg kreeg ik dus veel nare reacties toen ik vertelde weer in verwachting te zijn. Inmiddels weten we zeker dat we geen derde willen/mogen krijgen. en nog steeds wordt er gevraagd… wanneer komt de derde? Arghhh!

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      Ja zelfs ondanks die PND krijg ik de vraag, vaak van mensen die het niet weten of die denken dat t wel meevalt :S

  • Vervelend he, die vraag 🙁 Ik krijg hem ook vrij regelmatig. Mijn man wil (op het moment) geen tweede kindje. We hebben er best veel discussies over gehad en hebben nu besloten dat we het onderwerp even laten rusten. Helaas doen andere mensen dat niet en krijg ik de vraag wanneer we een tweede willen steeds vaker. En inderdaad ook altijd die opmerking dat het zo leuk is, een broertje of zusje voor Tobias.

  • Ja nou ik krijg die vraag zelfs nog. Nummer drie is 5 maanden en heb al zo vaak gehoord of er ook nog een vierde komt. Maar wat ik ook vaak hoor is, nu stoppen jullie toch zeker wel he? Dat vind ik minstens net zo brutaal want uhm… Dat is onze keuze toch?
    Maar lieverd, laat je er alstjeblieft niet door opjutten. Fay zal aan niks te kort komen, ze heeft jullie al. En straks een hoop vriendinnetjes op school. En als ze wel een broertje of zusje krijgt zal dat super voor haar en jullie zijn. Maar het is jullie leven, jouw lijf, jullie Fay… Jullie weten het beste wat wel en niet goed voelt en je hoeft daar natuurlijk helemaal geen verantwoording over af te leggen.

  • Onze dochter is bijna 6 en al snel na haar geboorte was het voor ons meer dan duidelijk dat wij geen tweede wilden. Waarom? Omdat we compleet zijn, een drie -eenheid. We kregen vaak en lange tijd ook de vraag wanneer de tweede kwam. En nog steeds worden er “grapjes” om gemaakt. Zoals jij al schrijft wordt er gezegd dat een broertje of zusje goed zou zijn. Maar inderdaad dat weet je helemaal niet. Ook werd ons gezegd dat het zielig is voor ons meisje. Iets wat mij veel pijn deed. Ons meisje is niet zielig! Ik vind het super om te zien dat er mensen zijn die er gewoon goed over nadenken of ze wel een eerste, tweede of derde etc kindje willen. Ook voor jou, goed dat je er over nadenkt en het is júllie keuze.

    Liefs Miron

  • Pas na 5,5 jaar werd hier nummer 2 geboren. En manlief maakte er geen geheim van dat het er bij een bleef, dus dat was ons standaard antwoord op die vragen.
    Ieder zijn eigen keuze, maar eerlijk ik heb het toch ook wel eens aan iemand gevraagd. Kwam wel een mooi gesprek uit voort over de wensen en onmogelijkheden voor een 2e kindje. Denk dat het er wel heel erg aan ligt wat je band met iemand is.

  • Lekker doen waar je zelf zin in hebt! Belachelijk dat iedereen zich ermee bemoeit…toch vraag ik me iets af: ik heb zelf ook slaapapneu, maar dit hoeft je zwangerschap toch niet te beïnvloeden? 😮

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      Oh nee dat hoeft ook niet. Maar ik ben nu al zo extreem moe telkens dat ik een zwangerschap echt niet aankan. En het is meer de combinatie van alles waardoor ik het nu niet wil.

  • Mensen heb echt geen idee wat ze met zo’n vraag teweeg brengen. Onze zoon is nu 3,5 jaar en aan ons wordt deze vraag ook regelmatig gesteld. Wat ze niet weten is dat we er al een tijdje mee bezig zijn, en dat ik al een aantal miskramen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb gehad.
    Het kan dus ontzettend kwetsend zijn voor de personen in kwestie om zo’n vraag te stellen.
    En buiten dat.. mind your own business! Dit is iets (te) persoonlijks om zomaar met iedereen te delen die ernaar vraagt. Het delen van zoiets moet je eigen keuze kunnen zijn en niet doordat je in een hoekje wordt geduwd.

    Oja, en de opmerking dat het wel leuk zou zijn voor je kind.. pff, wat een onzin. Tuurlijk is het leuk om een broertje/zusje te hebben om mee te kunnen spelen maar dit betekent ook dat je aandacht moet delen. Dus ik zie geen voor- of nadelen aan een enig kind.

    Liefs, Charlotte

  • Ik krijg vaak de vragen “Wanneer gaan jullie trouwen?” én “Wanneer gaan jullie aan kinderen beginnen?”. Men weet niet dat het voor mij moeilijker was om kinderen te krijgen, vanwege PCOS. Moeilijker was, want inmiddels heeft de gynaecoloog verteld dat wij zijn hulp waarschijnlijk niet nodig hebben…

    Mijn schoonzus krijgt ook vaak die vraag wanneer er een tweede komt. Maar ze weten niet dat ze een miskraam heeft gehad en dat het gewoon niet lukt.
    Soms zijn mensen zó kwetsend.

  • Dat is zo persoonlijk en zo kwetsend. Sommige mensen weten echt niet wat ze aanrichten met domme vragen/opmerkingen. Nicole jij bent de enige die hierover iets te zeggen hebt. Alles komt wel, maar op jouw ritme.

  • Hier na een dramatische eerste zwangerschap, bevalling en moeilijke start, ongepland binnen 4 maanden weer zwanger. Tranen met tuiten omdat ik er niet klaar voor was. Na weer een dramatische zwangerschap en gelukkig een keizersnede, maar weer een moeilijke start (2x prematuur kind) is de jongste nu bijna 2 (oudste bijna 3). Het begint nu wat makkelijker te worden. En andere mensen? Die moeten hun mond houden. Hoe durven ze! (En dat heb ik ze ook verteld als ze een opmerking durfde te maken).

  • Ik heb die vraag gelukkig nog niet gehad. Maar hij zal ooit wel worden gesteld. Een antwoord heb ik nog niet klaar. Of ik barst in huilen uit, of ik vertel gewoon de waarheid en zeg dat het mijn dood zal worden. Klinkt hard, maar zo is het wel.
    Ohh…mensen hebben soms echt geen benul hoe brutaal en kwetsend een vraag kan zijn!

  • Bij mij is de vraag nooit gesteld omdat ik al toen Anna 2 was aan iedereen had laten weten dat we compleet waren. Op zich had er ik kort na Anna nog wel een tweede bij gewild, maar was m’n man er nog niet klaar voor. En na ruim 2 jaar was ik zo uit de luiers dat ik dat niet meer zag zitten, die toch best wel zware eerste jaren.

    En volgens mij is het heel leuk om enigskind te zijn. Ik speelde vroeger bijna niet met mijn broers en ik mistte toch die aandacht die Anna wel krijgt en die ik moest delen met m’n broers 🙂

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *