Wanneer je tweejarige peuter nog niet loopt…

Onze peuter van twee jaar en twee maanden loopt nog niet. Of tenminste, nog niet goed. Inmiddels zet hij dagelijks wat stapjes. Maar hij komt van ver. En hij is er ook nog niet. De reden dat ik dit artikel schrijf is omdat ik als moeder zelf de afgelopen maanden op zoek ben gegaan naar ervaringsverhalen en deze maar weinig tegenkwam. Wel kwam ik wat berichten op fora tegen van mensen die het hadden over “mijn 14 maanden oude dreumes loopt nog niet, is dat wel goed”? Maar echt lotgenoten kwam ik weinig tegen.

En dat is waar je als moeder toch naar op zoek gaat. Want ondanks dat je weet dat kinderen op hun eigen tempo zich ontwikkelen ga je jezelf (terecht of onterecht, dat doet er niet toe) zorgen maken wanneer je kind afwijkt van het gemiddelde. En daar ben je dan ook moeder voor. En hoe fijn is het dan wanneer je een ervaringsverhaal van een lotgenoot kunt lezen. Iemand die snapt hoe je je voelt… Precies daarom schrijf ik dit artikel. En omdat ik het zelf ook wel fijn vind om even mijn ei kwijt te kunnen.

Wel of niet publiceren?

Wel heb ik er lang over getwijfeld of ik dit artikel wel wilde schrijven. Wanneer ik mijn zorgen namelijk uitte of überhaupt iets zei over het feit dat ons zoontje nog niet loopt kreeg ik steevast te horen “dat komt vanzelf, maak je nou maar niet druk”. En alhoewel deze opmerkingen zeker goed bedoeld zijn, wil je zoiets niet horen. Want je maakt je druk. In het begin misschien niet. Want ach, je weet zelf ook dat elk kind op zijn of haar eigen tempo ontwikkelt. Maar hoe ouder je kindje wordt, hoe meer die stiekeme zorgen toch de kop op steken. En het enige wat je dan eigenlijk wilt horen is “ik snap je” of “ik kan me voorstellen dat..”. Gewoon begrip. Meer niet.

Zorgenkindje

Nu hebben wij ook nog eens een zorgenkindje. Een mannetje wat met een week oud al in de ziekenhuismolen terecht kwam. Door het grotendeels ontbreken van zijn schildklier. En in verband met zijn luchtwegen waardoor hij in zijn eerste levensjaar vrijwel continu ziek was. Zo ziek dat hij flink afviel en een flinke ontwikkelingsachterstand opliep.

Ons mannetje ging met een jaar en week oud pas voor het eerst zelfstandig zitten en een week later kroop hij pas rond. Dat hij dus niet met 14 maanden zou lopen (zoals onze dochter) had ik ook helemaal niet verwacht. Rondom zijn eerste verjaardag maakte hij wel allerlei sprongetjes: hij ging zelf zitten, kruipen en begon zich dus ook direct op te trekken. Aan de tafel, de box, in zijn bedje aan de spijlen. En niet lang daarna begon hij ook al met lopen langs de tafel en de bank. Al snel volgde het Nijntje loopwagentje en ook de kinderstoeltjes kwamen aan bod.

Kind 2 jaar loopt nog niet

De verwachting was dus eigenlijk wel dat hij voor zijn tweede verjaardag wel zou lopen. Niet alleen bij ons, maar ook bij de kinderarts. Gezien hij met 14 maanden al langs de bank liep en achter een loopkar kon het wellicht wel wat maanden duren. Maar 10 maanden zou wel erg veel zijn. Toch kwam die verwachting niet uit. Dus werd de kinderfysio ingeschakeld.

Kinderfysio – hulp bij lopen

Onze fysio is echt ontzettend fijn. Ze komt namelijk aan huis wat het voor ons heel wat makkelijker maakt qua afspraken. Plus ons mannetje is in zijn eigen vertrouwde omgeving wat hem doorgaans erg helpt. We zitten inmiddels al drie maanden in een traject met haar en zien echt een grote vooruitgang. Ondanks het feit dat ook de fysio eigenlijk had verwacht dat hij inmiddels wel zou lopen als een kieviet, mogen we niet klagen.

De afgelopen drie maanden zijn ook weer een rollercoaster geweest. We kregen allerlei oefeningen mee om met ons zoontje te doen zodat hij sterkere buikspieren zou krijgen en meer stabiliteit. In het begin zagen we echt flinke vooruitgang, hij zette zelfs op zijn eigen verjaardag een paar losse pasjes helemaal uit het niets.

kind 2 jaar loopt nog niet

Maar we zagen ook een terug val. Het is zelfs zo dat hij drie weken lang amper een stapje zette. Ik denk omdat hij teveel negatieve ervaringen had. In zijn enthousiasme (en dat is hij als hij probeert te lopen) wil hij te snel. Maar daardoor valt hij ook vaak. In het begin stond hij dan gewoon op en probeerde het nogmaals. Maar de successen werden daardoor ook steeds minder. En dus hield hij het voortaan maar weer bij alleen kruipen. Hij weigerde om te ‘oefenen’.

De situatie nu

De laatste keer dat de fysio is geweest (volgende week vrijdag komt ze weer) gaf ze ons het advies om weer een stapje terug te doen. Hem vooral weer succeservaringen te geven en zo zijn zelfvertrouwen weer op te bouwen. We denken namelijk dat dit hem nu vooral tegenhoud. Dus we hebben onze woonkamer met allerlei obstakels ingedeeld zodat hij telkens kleine stukjes kan lopen. Dit is echt een succes al wordt ons mannetje daardoor zelf wel weer overmoedig.

Na een aantal keer kleine stukjes lopen wil hij zelf van de ene kant van de kamer naar de andere kant lopen. Tot nu toe gaat dat negen van de tien keer ook goed. Hoera! Wel hoop ik dat het nu ook goed blijft gaan. Voor ons, maar vooral voor hemzelf. Als peuter wil je de wereld ontdekken en dat kan zoveel beter en is zoveel leuker wanneer je loopt. Je kunt dan ook mee met je leeftijdsgenootjes en gaat dan heel anders spelen.

Ik ben super benieuwd hoe het allemaal gaat lopen (haha leuke woordspeling he) en dan ook zeker een update plaatsen op mijn blog wanneer hij niets anders meer wil dan lopen….

* Update. Er is heel veel gebeurd na het schrijven van deze blog. Omdat we het toch niet vertrouwden hebben we een second opinion bij een andere kinderfysio aangevraagd. Hier kun je lezen hoe het een jaar later met Milo gaat

5 reacties op “Wanneer je tweejarige peuter nog niet loopt…

  • Ik dacht ook in het begin, het komt vanzelf wel, ieder kind ontwikkelt op zijn eigen tempo dus ook Milo. Maar ik kan me goed voorstellen dat wanneer de tijd verstrijkt, je toch zorgen gaat maken en je vanalles af gaat vragen.
    Je ziet liever je peuter lekker rondrennen met leeftijdsgenootjes.
    Ik hoop dat Milo de zelfverzekerheid en het vertrouwen vind om te lopen.

    • Ben ik blij je verhaal gelezen te hebben. onze zoon van inmiddels 30(!) maanden wil nog steeds niet los lopen. al maanden bij fysio en we zien grote vooruitgangen. Loopt langs meubelen en heeft alle ingredienten in huis om los te staan en gewoon te lopen maar het uitvoeren blijft weg. Laatste tijd laat hij al eens de meubels los om te testen of hij echt los kan blijven staan en zodra hij beseft dat het kan schrikt hij er van en houdt zich snel weer vast. Veel complimenteren vindt hij fantastisch maar daar blijft het bij 🙈 omdat hij hiernaast ook een achterstand heeft in taal zijn we inmiddels in een beginnende molen beland waarin ze hem verder zullen onderzoeken. Spannende tijden..

      • Fijn dat ze verder gaan onderzoeken. Vaak is het zo dat kinderen ‘gewoon’ langzaam zijn, maar dat hoeft dus niet altijd zo te zijn.
        Luister naar je onderbuik gevoel en kijk naar je kind…

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *