We hebben onze dochter waarschijnlijk nog het langste in onwetendheid gelaten over mijn zwangerschap. Niet omdat we bang zouden zijn voor haar reactie of omdat we dachten dat ze het toch niet zou snappen. Nee het was eigenlijk juist omdat we dachten dat ze enorm enthousiast zou zijn. En we dus bang waren dat ze tegen iedereen zou vertellen dat mama een baby in de buik heeft.Â
Inhoudsopgave
Waarom wij nog niets vertelden over de zwangerschap
Een van mijn beste vriendinnen is namelijk alweer een poosje zwanger. En Fay vindt het enorm interessant dat daar een baby in de buik zit. Ze vertelt dit dan ook tegen iedereen die ze tegenkomt zodra ze haar weer gezien heeft. Ook vertelt ze dan dat de baby eerst groter moet groeien en ze dan pas geboren wordt. Ze kan het dus al heel goed vertellen. Dat was dus ook een van de grootste redenen dat we het haar steeds maar niet vertelden. De andere (iets belangrijkere) reden is dat we natuurlijk niet wisten hoe het zou lopen. Straks vertelden we haar dat ze grote zus wordt en gaat het mis met de zwangerschap. Aangezien ik er geen goed gevoel bij had en er erg onzeker over was durfde ik het haar gewoon niet te vertellen.
Want hoe leg je een enthousiaste peuter, die kusjes geeft op de buik en erover heen aait, uit dat er toch geen baby meer in zit. Niet dus. Ik wilde het dus uitstellen tot na de termijnecho. Deze heb ik pas met 12,5 week (komende vrijdag) dus tot dan wilden we haar in onwetendheid laten. Of nou ja, dat wilde ik dus. Want mijn man kon niet wachten om het haar te vertellen.
Eerder verteld dan gepland
Maar… Ja en daar komt het dus… We hebben het haar dus toch al verteld. Wel pas op dezelfde dag dat we het wereldkundig maakten. Want we waren stiekem toch wel bang dat andere mensen het met haar over de baby zouden hebben en ze dus in de war zou raken. Ook had ik natuurlijk al 2x een echo gehad waarbij de laatste echo er echt goed uit zag. Nee, wij wilden degene zijn waarvan onze dochter zou horen dat ze grote zus wordt. En niet iemand die verder van haar af staat. Dat leek ons gewoon geen fijn idee. Ik kreeg dit advies trouwens van mijn vader, maar sloeg hem op dat moment in de wind. Echter bleven zijn woorden dus door mijn hoofd malen en hebben we zijn advies dus toch opgevolgd. Daar was vooral mijn man ook erg blij mee want hij vond het zo moeilijk om er niets over te zeggen in haar bijzijn.
De reactie van onze dochter
Toen we uiteindelijk besloten om het te vertellen hebben we eigenlijk het volgende gezegd. “Fay, weet jij nog wat er in Anita haar buik zit?” Nou het antwoord was uiteraard ja, een baby. En het grappige was ze noemde daarna nog wat mensen op die een baby in de buik hadden. Nou goed, fijn. Dat is duidelijk. “Nou, weet je, mama heeft ook een baby in de buik” Tsjah en toen kwam het: nee echt niet. “Uhhh, jawel lieverd.. kijk mama’s buik wordt al een beetje groter want er zit een babytje in. Wel is hij nog heeeeeel klein.”
Eigenlijk reageerde ze daarna niet echt meer. En ging ze weer verder spelen. Nou dat was dat, dachten we. We besloten om het er niet echt meer over te hebben maar wel om ’s avonds bij het slapen gaan boekjes te gaan voorlezen over het krijgen van een broertje/zusje. En dan lieten we haar er zelf wel weer mee komen. Maar diezelfde avond nog, tijdens het voorlezen, aaide ze opeens over mijn buik en zei “Mama, jij hebt een baby in de buik he.. ik vind de baby lief!” En ze plantte er ook meteen een kus op. Je begrijpt wel, ik smolt haha.
Inmiddels is ze helemaal weg van “de baby” en vertelt ze meestal dat ze een zusje krijgt. Maar heel af en toe is het toch een broertje. Nou we zijn benieuwd đ
simpel, met een snufje liefde zegt:
Wat goed dat je het toch verteld hebt en wat reageerde ze s’avonds lief. Ik snap dat je smelt. Wij hebben het heel vroeg verteld, juist omdat we het de familie ook vroeg vertelde. Wel zeiden wij erbij dat het ook kon zijn dat het niet goed ging en dat gebeurde dus ook. Zowel het goede nieuws als het slechte nieuws namen de jongens goed op. Ze zijn hier natuurlijk wel al een stuk ouder dus snappen dingen beter.
Josan zegt:
Ik vind het logisch hoor dat je het niet meteen aan de grote klok hangt voor Fay. Ik heb inderdaad de termijnecho af gewacht.. Toen pas verteld. Alhoewel mijn oudste dochter mij best wel eens boven de wc zag hangen daarvoor. Ze dacht dat ik heel ziek was.
Charlotte zegt:
Wij hebben het ook pas na de goede echo aan Aukje verteld. Inderdaad wel wij zelf en voordat het algemeen bekend werd. Hier smelt ik ook regelmatig weg als ze kusjes heeft aan baby en dan zegt “ik hou van jou baby” <3
Lori (Mama's Jungle) zegt:
Ooh het is zo leuk zwanger zijn en al een peutertje hebben. Mijn dochter reageerde precies zo. Je gaat nog veel meer superschattige dingen meemaken dan smelt echt je hart đ
Loes Johanna zegt:
Ik snap dat je het inderdaad wel zelf wil vertellen, lijkt me een goede manier zo. Mooi om te lezen dat ze er toch zo makkelijk mee omgaat! En heel schattig natuurlijk. ?
MetMirjam zegt:
Zo zou ik het inderdaad ook doen. Lieve reactie van Fay! đ
Shanna zegt:
Volgens mij heb ik je nog niet gegefeliciteerd dus bij dezen van harte! Wat een schattige reactie van Fay <3 Sam begreep er destijds helemaal niets van.
Nicole zegt:
Ahh schattig. Ons zoontje snapt er nog helemaal niets van die ziet mijn dikke buik vooral als handig kussentje đ
Volgmama zegt:
Aah wat een schatje, ze gaat een superlieve zus worden đ Dat komt helemaal goed!
Monique zegt:
Ahh wat lief! Wij hebben ook gewacht op een goede echo voordat we het Lise vertelden. Precies om de reden die jij aangaf đ
Angela - Mama met passie zegt:
aaaaaah wat lief dat ze ’s avonds zei dat ze de baby heel lief vind đ Onze dochter is 1,5 jaar, dus die snapt het sowieso niet. Als ik vraag: waar is de baby? Dan wijst ze naar mijn buik, ook zo schattig! đ
Anita zegt:
Ja het enthousiasme druipt er dan echt vanaf đ Wat reageerde ze lief en leuk dat je mijn babybuik hebt gebruikt om het te vertellen đ
Jessica zegt:
Aawh hoe lief ! Het is wel goed dat jullie het verteld hebben op de dag van de bekendmaking, dan zijn jullie degene geweest die het verteld hebben. Grote zus!
Jodi - liefthuis zegt:
Oooooe tranen met tuiten als ze Savonds zo Iets liefs zegt, lijkt me. Bijzonder moment
Maike zegt:
Wat heerlijk zo’n reactie! Ik weet nog dat ik het zelf vreselijk vond toen mijn moeder zwanger was. Gelukkig was ik uiteindelijk wel heel blij met mijn kleine broertje.
MARIJKE zegt:
Wat lief dat je dochtertje zo blij is met de baby. Wij hebben ook gewacht tot we ongeveer 13 weken zwanger waren, toen was ze ook dolblij. Zo schattig!
Alissa zegt:
Ah die reactie uit eindelijk! Ik snap het wel hoor, Dani zou ook zo doen. Eerst doen alsof het niet zo is en je dan maar gewoon negeren, voordat hij het uiteindelijk accepteert.
Lilian zegt:
Je moet de film ‘Le petit Nicolas’ eens gaan kijken, dat gaat over een jongetje dat denkt dat hij een broertje krijgt. Is de enige kinderfilm die ik vaker heb gezien, hij is echt geweldig đ
Ik kreeg overigens toen ik vier was een (pleeg-)broertje uit een kindertehuis. Was in de veronderstelling dat ik er zelf ÊÊn mocht uitkiezen, maar moest de meesten toch laten liggen haha đ
Dagmar zegt:
Wauw dat lijkt mij bijzonder en spannend om te vertellen! Haar reactie nadat het geland is, is echt goud, wat mooi met het kusje erop later <3