Maandagochtend word ik (al erg vroeg) wakker en voel ik me beroerd. Weer die hoofdpijn, weer die misselijkheid en een ander gevoel wat ik niet kan plaatsen. Ik besluit om lekker te blijven liggen want tsjah.. ik ben zwanger, zit in mijn verlof en de afspraak met de verloskundige is pas om 11.15uur. Op een gegeven moment lijkt het wat beter te gaan dus ik stap uit bed en ga beneden lekker knuffelen met de diertjes. Tegen elven heb ik me omgekleed en om 11.10uur zit ik in de wachtkamer van de verloskundige. Weer wachten… Maar goed, dat ben ik inmiddels wel gewend! Bij de verloskundige doe ik mijn verhaal over mijn klachten en ze meet mijn bloeddruk op.
Oei. Die is niet goed! De onderdruk zit gewoon boven de 100, maar de verloskundige geeft aan dat ze eerst nog even de andere controles wil doen (gewicht, buik en hartje) en daarna doen we de bloeddruk gewoon nog een keer. De andere controles zijn goed, wel merkt ze op dat ik ook erg veel vocht vasthoud en de bloeddruk wordt opnieuw gemeten… Helaas, nu nog “slechter” dan de vorige keer dus uit voorzorg belt ze het ziekenhuis op of ik kan komen voor urine en bloed controle. Samen met mn vader ga ik daar vrijwel direct heen en tot mijn verbazing hoef ik nu niet te wachten, mag ik meteen een potje vol plassen (dat werden dus 5 druppels haha) en werd ik aan het CTG apparaat gelegd om te kijken naar mijn bloeddruk en naar het hartje van ons kindje. Tussendoor komt er nog iemand bloed aftappen en nadat ik minimaal een half uur aan het apparaat heb gelegen mogen we plaatsnemen in de wachtruimte totdat de uitslagen binnen zijn.
Dit is dan wel weer een lange zit en ondertussen komt Bart ons pap afwisselen. Na een lange zit komt de verloskundige ons halen om de uitslagen te bespreken. Ze legt eerst nog even uit wat er gedaan is en waarom ze de onderzoeken deden en verteld daarna dat ik een abnormale hoeveelheid eiwitten in mijn urine had zitten wat dus betekent dat ik zwangerschapsvergiftiging heb. Ik mag niet meer naar huis en wordt dus opgenomen in het ziekenhuis omdat dit heel erg gevaarlijk kan zijn voor zowel mij als de baby. Ze laat ons even alleen om het te laten bezinken en verteld dat er nog een verpleegkundige komt om een echo te maken van de baby.
Emoties vliegen heen en weer, ik ben enorm geschrokken en had dit absoluut niet verwacht. Maak me meteen druk om de diertjes thuis. Heb ze niet eens fatsoenlijk doei gezegd en wie weet hoe lang ik hier lig. Klinkt stom dat je daar zo over nadenkt, maar onze diertjes zijn deel van het gezin en ik ga ze enorm missen.. De verpleegkundige komt de echo maken en legt nog even uit hoe het zit met de eiwitten en geeft dan wel goed nieuws wat betreft ons kindje. Ze loopt gewoon lekker gemiddeld mee, dus geen absurd groot kind ofzo. Maar gewoon een meisje dat op schema loopt. Bart gaat naderhand even naar huis omdat hij toch voor de diertjes moet zorgen maar ook om mijn spulletjes te halen, gelukkig stond sinds dit weekend de vluchttas klaar dus veel was al ingepakt.
’s Avonds krijg ik nog bezoek van de schoonouders, mn moeder en schoonzusje en weet ik ook dat mijn vader, broertje en schoonzusje de dag erop komen. Dus fijn verdeeld! Bart mag komen en gaan wanneer hij wilt, dus die komt telkens na zijn werk en blijft ’s avonds ook lekker lang. Erg prettig is dat wel. De verpleegsters zijn allemaal heel erg aardig en behandelen me als een prinses, dus ik lig hier wel goed.. Ik heb mijn laptop en dergelijke gewoon bij, dus berichtjes lees ik erg graag. Ook probeer ik gewoon de blogjes van iedereen te volgen via bloglovin, maar het kan zijn dat er wat vertraging op zit. Ik moet ten slotte rusten!
Er komt zeker nog een update, maar ik wilde het even hierbij laten voorlopig…
Happy Lioness zegt:
Meid toch en je hebt al zo veel ‘pech’ deze zwangerschap. Ik had je een ander einde gegund. Gelukkig ben je in goede handen. Ze kunnen jou en de kleine meid goed in de gaten houden. Neem je rust en laat het allemaal maar over je heen komen. Dikke knuffel!
Gwen zegt:
Wat een ellende 🙁 Hoop echt heel hard dat alles een beetje stabiel blijft en je snel je mejsje in je armen hebt! Houd je taai meid!
Jess zegt:
Oh lieverd toch! Brrr, zo herkenbaar allemaal. Hopelijk kun je binnenkort worden ingeleid en heb je snel je meisje in ke armen. Dikke knuffel! X
liefmeisje1988 zegt:
Een vervelende situatie. Je had gehoopt om niet zo je zwangerschap te beeindigen. Maar fijn dat er door iedereen snel is gehandeld. Rust maar lekker uit en laat je maar goed verwennen.
Marian Lamein zegt:
Goh dat is ff minder maar in het ziekenhuis lig je
goed en wordt er heel goed voor jou en jullie kleine
meisje gezorgd! En dan kunnen jullie je kleine meisje
in jullie armen sluiten! Doe rustig aan en veel beterschap.
Dikke knuffel xxx
anouk zegt:
wat naar! heel veel succes daar. hopelijk ben je snel thuis met een gezonde baby!
nandasdaily zegt:
Oh! Wat herkenbaar, zomaar midden in de dagelijkse dingetjes en dan op de broedafdeling van het ziekenhuis. Ik lees je blog voor het eerst,…dus ik heb geen idee hoe lang je al zwanger bent, dat ga ik nu even uitzoeken. Hoe het ook zij; veel sterkte daar in het ziekenhuis!
Marjo zegt:
Heel veel sterkte de laatste loodjes. Xx
nandasdaily zegt:
Ok…gigantische teller op rechts… die had ik even gemist.
kimberly zegt:
Jeetje lief nichtje.. tis allemaal wat zeg maar zoals iedereen zegt daar lig je op dit moment het beste! ! Doe maar flink rusten en toch nog wel genieten van je zwangerschap! Voor dat je het weet is ze er! dikke kus van Gino en Jaeda! xxx
Linda zegt:
Wat niet fijn, het einde komt zo echter wel bijna in zicht. Nog even de schouders er onder, je bent een vrouw, en wij vrouwen kunnen dit!
patrician46 zegt:
Wat schrikken zeg!!! Probeer toch wat te ontspannen nu je daar bent ook al is het moeilijk. Denk aan jullie wondertje wat je straks in je armen mag houden.
Mag Bart ook blijven slapen? Of moet hij ‘s nachts naar huis? In Sittard mag ik wel blijven slapen namelijk als het nodig zou zijn dat mijn vrouw daar moet overnachten.
Sterkte in elk geval en ik hoop voor jullie dat het niet te lang moet duren.
CrazyGreatLife zegt:
Ooh meis toch.. dat was flink lastig maandag! Je bent nu inderdaad in ieder geval op de goede plek en ze houden je goed in de gaten. Hopelijk weet je snel wanneer je je meisje kan knuffelen!
jennn zegt:
Jee, wat heftig, schrikken zeg! Sterkte, gelukkig ben je in goede handen daar!
Amarins zegt:
Poe ik snap dat je even van de kaart was. Dit was nou niet de dag invulling die je in gedachten had. Laat je verwennen en doe maar lekker rustig aan. Maar ja dat kan ook (helaas) even niet anders!
iliveformydreams.com zegt:
Och… Ik wil je vanaf hier heel erg veel sterkte en rust toewensen!!!
Nicky zegt:
Doe het a.u.b rustig aan en heel veel sterkte toegewenst. Je bent in goede handen.
Lori zegt:
joh.. sterkte zeg!
Tessa zegt:
Heel veel sterkte! Ik heb preciear hetzelfde meegemaakt toen ik 37 weken zwanger was. 5 dagen werd de bevalling ingeleid en beviel ik.. Lig jij nu ook aan een infuus?
Insoon zegt:
Wat naar die zwangerschapsvergiftiging en dat je nu in het ziekenhuis moet blijven tot de bevalling 🙁 Gelukkig ben je daar helemaal in goede handen en wordt alles goed in de gaten gehouden. Fijn dat Bart zo vaak langs mag komen als hij wil en fijn dat je familie ook zo vaak langskomt. Doe ’t rustig aan meis en sterkte! x
Whitney zegt:
Lees je update nu! Bah zeg, gelukkig wordt je goed verwend daar. Hou ons op de hoogte. Rustig aan doen jij en je prinses zijn top prioriteit nu!
Ik weet wat je bedoelt voor je dieren. Ze horen bij je hihi.. ze zullen jou ook echt missen nu! Jammer dat ze niet mee kunnen met Bart op bezoek.
mamasgoud zegt:
Heel veel sterkte meid. Je bent ongetwijfeld in goede handen. Je ben er bijna, hou vol (geen keuze natuurlijk :S), neem echt je rust en blijf goed voelen. Als je ergens over twijfelt, bijvoorbeeld beweging van je kindje of iets in je eigen lijf, bespreek dit dan. Better be safe then sorry, toch? Heel veel sterkte!