Sinds anderhalve week heeft onze dochter (2,5) geen speen meer. Stoppen met de speen was iets wat hoog op mijn wensenlijstje stond, maar ik had niet verwacht dat het ook zo snel zou lukken. Of nou ja snel, stiekem zijn we al een tijdje bezig om haar voor te bereiden en hebben we allerlei manieren gevonden om het te doen. Vandaar ook dit artikel, om onze tips mee te geven aan ouders die er nog mee moeten/willen beginnen.
Inhoudsopgave
Stoppen met de speen – tips
Er zijn natuurlijk een hoop sites waarop je tips kunt vinden hoe kunt stoppen met de speen. Echter is een ervaringsverhaal wellicht ook wel fijn om te lezen. Daarom vertel ik wat wij gedaan hebben en wat onze ervaring hiermee was. Er zijn nog veel meer tips, maar deze hebben wij niet uitgeprobeerd.
1. Wachten tot een rustigere periode
Als eerste hebben we gewacht tot er een periode aanbrak waarin het wat rustiger was zonder al te veel verandering. Toen ze twee jaar werd en naar de peuterspeelzaal moest hebben wij dus niets gedaan wat betreft het stoppen met de speen. Ook de Sinterklaas periode leek ons geen goed moment, al is ze dus wel gestopt met de speen in die periode uiteindelijk, maar daarover later meer.
2. Afbouwen speen
Als eerste zijn we gaan afbouwen. Zo had ze eerst vrijwel de hele dag haar speen in de mond, maar bouwden we dit af naar alleen in bed, wanneer ze ziek was en in de auto. Na verloop van tijd vonden we het ook in de auto welletjes en wilden we de speen alleen nog maar in bed. Ook dit lukte vrij makkelijk. Ze accepteerde heel goed dat de speen alleen was om te slapen in bed.
3. Gebruik boekjes
Wat wij ook gedaan hebben is het voorlezen van boekjes die gaan over het stoppen met de speen. Zo ontving ik een tijd terug het boek De lumies zoeken een speen. Dit gaat over twee fantasiewezentjes die op zoek gaan naar een middel om het huilende babyzusje te helpen. Maar niets hielp, behalve een speen. Deze speentjes krijgen ze van kindjes die oud genoeg zijn om zonder speen te slapen. Het is de bedoeling om het boekje voor te lezen, de speen in het bijgeleverde doosje te doen en te begraven voor de Lumies. En als dan krijgt het kind dan hele mooie lichtgevende stickers cadeau.
Onze dochter is echt helemaal weg van dit boek en wil het liefst elke avond voorgelezen worden uit het boek. Maar haar speen in het doosje doen? Haar niet gezien! De speen ging het doosje niet in. Jammer maar helaas! Bij Charlotte is het overigens wel gelukt door middel van dit boek. Dus zo zie je maar, elk kind bepaalt zijn eigen weg.
Een ander boekje die wij af en toe (denk zo’n drie keer) voorlazen was Daaag speen. En dan de meisjes versie. Dit boekje gaat over een meisje die groot genoeg is geworden en geen speen meer nodig heeft. De speen geeft ze mee aan Piet speciaal voor baby piet. Het is dus echt een boekje die je vooral in de Sinterklaasperiode kunt gebruiken. Wij hadden hem zelf niet bewust in deze periode gebruikt. Onze dochter mag regelmatig zelf kiezen wat er voorgelezen wordt en dit boekje koos ze dan. We hadden niet het idee dat het hielp in eerste instantie.
4. Piet en baby piet
Een week voordat onze dochter echt zonder speen is gaan slapen probeerden we nog door middel van de Lumies haar zonder speen te laten slapen. Dit was een regelrechte drama dus wij hadden stiekem de hoop voorlopig opgegeven. Totdat ze een reserve speen van mijn ouders had en deze terug moest brengen naar hen. Ze opperde namelijk zelf dat ze haar eigen speen mee ging nemen voor Piet (die we diezelfde dag nog zouden gaan zien). Wij waren heel verbaasd en vroegen waarom dan. Toen vertelde ze dat Piet hem dan aan baby piet kon geven. Net zoals in het boekje. En dat terwijl we dat specifieke boekje eigenlijk al weken niet meer gelezen hadden.
Zo gezegd, zo gedaan. Eenmaal in de Julianatoren (pretpark) zocht ze een Piet uit die ze leuk vond en gaf haar de speen. Diezelfde avond was het 10 minuten huilen maar daarna ging het goed. En nu slaapt ze al anderhalve week zonder. Trotse moeder alert!!
5. Blijf volhouden
Dan de laatste tip die ik wil geven. Is de speen eenmaal weg, blijf dan ook volhouden. Die eerste avond vooral vond ik erg moeilijk, omdat het echt hartverscheurend huilen was. Ook al wist ze zelf dat ze hem aan Piet had gegeven. Wat we ook hebben gemerkt is dat ze nu bij anderen heel moeilijk slaapt. Overdag tenminste. Thuis gaat ze makkelijk slapen zonder speen. Maar bij de opvang bijvoorbeeld wil ze nu niet meer slapen. Of dat te maken heeft met de speen of omdat ze het daar te leuk vindt om te slapen weet ik niet. Toch hebben we volgehouden om haar ook daar geen speen te laten geven. En daar ben ik erg blij mee. Want het gaat zo goed nu!
Ik hoop dat jullie wat aan mijn tips hebben. Ook ben ik benieuwd of je zelf andere ervaringen en/of tips hebt! Laat gerust je reactie achter hieronder.
Wil je nog een ervaringsverhaal lezen van ons met het stoppen met de speen bij ons zoontje? Lees dan hier.
sabrina zegt:
Ons zoontje gaf geheel vrijwillig zijn tutje weg op zijn 3 jaar aan de sint. De dochter zal een ander paar mouwen worden vrees ik, heb nu al bang. Mijn zoontje heeft 2 nachtjes wat geweend, zo zielig maar was er onmiddellijk mee vertrouwd.
Merel zegt:
Ik vind het wel echt ontzettend lief hoor, dat ze zich zo om babypietje bekommert dat ze haar speen weggeeft. Mooi ❤️
Los daarvan zijn dit heel goede tips volgens mij. Hier drie kinderen zonder speen, maar goed dat geeft weer andere uitdagingen: die slapen niet zo makkelijk.
Nicole zegt:
Ja lijkt me ook lastig hoor! Hier heeft ze altijd wel goed geslapen, de speen was echt puur voor haar hartritmestoornis. En toen ze die niet meer had was ze al “verknocht”..
Monique zegt:
Echt zo knap van Fay! Hier (nog) geen speenkinderen. Lise zal op den duur het duimen moeten gaan afleren. Dat wordt nog wat…
Nicole zegt:
Bij mijn broertje duurde dat dus erg lang, hij was een echt duim kind. Maar goed dat is voor elk kind anders!
Charlotte zegt:
Super fijn dat het goed gaat! En echt knap dat ze het zelf heeft aangegeven!
Lori (Mama's Jungle) zegt:
Wat goed van jullie en slim om dat voor baby twee te doen ook. En baby Piet, zo leuk verzonnen van d’r! Hier met 3,5 de speen weg, maar de baby is er al en die mag wel een speen.. beetje lastig. Maar ik heb over speen weg inderdaad een artikel ingepland staan hoe wij het deden. Uhm, manlief dan. Want ik ben een pussy en kan ook niet tegen dat hartverscheurend huilen 😉
Nicole zegt:
Haha hier is het de man die juist het lastiger vind. Ik vind het ook vreselijk om te horen, maar ben wel consequent.
Vlijtig Liesje zegt:
Dat heb je inderdaad vlot voor elkaar! Fijn zeg. En ideaal dat er allerlei leuke boekjes zijn die dit duidelijk maken voor een kind.
Nicole zegt:
Ja zo handig die boekjes! Toch een soort van voorbereiding..
Anita zegt:
Wat fijn deze boekjes! En haar liefde voor het Sinterklaasfeest doet wonderen 🙂
Sjoukje - meergeldminderstress.nl zegt:
Dat werkt goed zeg! Het is inderdaad heel naar, zo’n ontwenningsperiode.
Mijn beide kinderen hebben allebei geen speen gehad, ze weigerden hem als mini-baby’tje. Ik vond dat eigenlijk wel jammer, ik vond het schattig staan. En het is natuurlijk ook wel fijn als ze huilen en zo’n speen er tegen helpt. Toen ze eenmaal 2 waren, was ik wel blij dat ze er nooit aan begonnen waren.
Nicole zegt:
Haha ja hier ook een weigerend babytje hoor, maar in verband met medische redenen bleven ze in het ziekenhuis proberen.. En na verloop van tijd toch gepakt en heeft haar wel geholpen. Hadden alleen met 6 mnd moeten zeggen ‘klaar’. Ach eigenlijk is t nu ook geen ramp geweest, ging makkelijker dan verwacht!
Nicole zegt:
Fijn dat het snel gelukt is! Hier nooit begonnen aan een speen, hoeven we ook niets af te leren, wel zo makkelijk 😉
Nicole zegt:
Fay had een hartritmestoornis en met een speen kon ze haar hart weer een beetje onder controle krijgen. En aangezien ik door het virus in haar hersenen (die ook mijn borsten geïnfecteerd had) haar geen borstvoeding mocht geven was dit het beste alternatief.
Sfieetjj zegt:
Wel, hier was dochterlief van haar speen vanaf toen ze 18 maanden was!! Jammer genoeg is ze kort daarna, een maand ofzo ziek geworden, ze had een griepje en toen hebben we haar de tut gegeven omdat ze erachter vroeg. Sindsdien wilde ze hem weer de hele tijd overal meenemen. Maar in januari gaat ze naar school, dan is ze 2,5 en nu geven we hem ook al enkele weken enkel voor het slapen of ziek zijn. En dat lukt aardig. Ik hoop dat het verder ook lukt alleen weet ik nog niet op welke manier. Ik heb zo het idee als je hem aan sint meegeeft dat ze het nog niet echt beseffen op deze leeftijd.
Nicole zegt:
Hier ook een 2,5 jarige.. ze kwam er zelf mee. Volgens mij beseft ze het heel goed. Maar elk kind is anders natuurlijk!
Ilse van Kreanimo zegt:
Onze dochter is 4 en gaat hem met piet meegeven… Maar het is zo een sterk karakter kind… ik weet echt niet of het gaat lukken.