Starten op de peuterspeelzaal: weer een stukje loslaten

Vandaag start ons mannetje op de peuterspeelzaal. Hij ging al vanaf baby af aan naar het kinderdagverblijf en later naar een gastouder. En nu komt de volgende fase. Klein schooltje zoals hij het zelf noemt (door zijn grote zus aangespoord). En weet je, hij is er hartstikke klaar voor, want hij roept al weken al dan niet maanden dat hij ook naar school wil. Ik daarentegen vind het toch een behoorlijke stap. En eigenlijk vind ik dat behoorlijk gek. En ergens ook weer niet.

Weer een stukje loslaten

Het starten op de peuterspeelzaal is natuurlijk weer een nieuwe mijlpaal. Ondanks dat hij al 3 dagen in de week (van 8.30 – 14.45 uur) naar een gastouder gaat is een peuterspeelzaal natuurlijk heel anders. Bij de gastouder zijn hooguit 3 andere kinderen en op de peuterspeelzaal waarschijnlijk meer dan tien. Ook worden de kindjes op een PSZ meer voorbereid op het schoolse leven wat betreft (kring)activiteiten en de vinger op steken als je iets wilt zeggen of vragen.

Voor mij voelt het dus als weer een heel ander stukje loslaten. En ja ik geef toe; zijn beperking werkt hier ook in mee. Ik weet natuurlijk hoe kwetsbaar hij is qua lopen en vooral qua vallen. Hier in huis houdt iedereen goed rekening met hem en alsnog kan hij soms behoorlijk naar op zijn hoofd vallen bijvoorbeeld. Laat staan in een klas vol met andere 2- en 3jarigen. Ik ben bang dat hij veel ondersteboven gelopen wordt.

Leren op de peuterspeelzaal

Stiekem wilde ik hem ook pas met 3 jaar naar de peuterspeelzaal. Ten eerste omdat het gewoon hartstikke duur is (helemaal vergeleken met onze gastouder). Ten tweede omdat dit wel weer extra geregel is, ik moet bijvoorbeeld op een van mijn werkdagen mijn werk een paar uur eerder staken om hem op te halen etc. En ten derde omdat het mijn kleine mannetje is en ik hem het liefst tot aan zijn achttiende als mijn kleine baby zie.

Echter besef ik me dat hij JUIST met zijn beperking erg veel aan de peuterspeelzaal kan hebben. Wellicht motiveert het hem om nog meer te oefenen en trekt hij zich positief op aan de anderen. Het kan natuurlijk ook juist averechts werken, maar daar gaan we gewoon niet vanuit. Volgens het revalidatiecentrum en de kinderfysio is dit de juiste stap dus we zullen zien. Ik vertrouw erop dat het allemaal goed komt.

Laat hem nu maar lekker leren en ontwikkelen.