Sporten en zwangerschap: waarom ik niet meer sport

In het begin van de zwangerschap was ik er nog erg stellig over: ik zou blijven sporten. In de weken daarvoor ben ik fanatiek aan de slag gegaan zowel in de sportschool als met Steptember. Ik voelde me fit, ik had weer energie en ik genoot in volle teugen van het sporten. Echter is er sinds ik zwanger ben toch iets veranderd.

Eerste trimester: te moe

Ik kwam er al heel snel achter dat ik zwanger was. Zelfs nog voor mijn ongesteldheid weer plaats had moeten vinden. Door testen te doen, maar ook doordat de vermoeidheid en misselijkheid me weer parten speelde. Ik had dit keer echt het idee dat het veel erger was dan bij mijn eerste zwangerschap. Maar of dat echt zo is weet ik niet. Moeilijk te vergelijken. Wat ik wel weet is dat ik in die periode ook weer vijf dagen in de week begon met werken. En dat was samen met de vermoeidheid dan ook de reden dat ik het echt niet trok om ook nog naar de sportschool te gaan.

Tweede trimester: wanneer?

Inmiddels zit ik lang en breed in mijn tweede trimester en ik was echt van plan om te sporten. Maar wanneer? Ik weet dat als ik ECHT wil er vast wel ergens 1x per week een gaatje te vinden is. In plaats van op de bank ploffen na een vermoeiende dag zou ik rond 21uur ook in de sportschool kunnen staan. Maar mensen, ik heb daar dus gewoon echt geen zin in. Ik begin net een beetje mijn draai te vinden qua huishouden, werk, onze peuter, de zwangerschap en mijn blog. En dan zou ik ook nog ergens tijd moeten vinden voor de sportschool. En daar heb ik dus echt geen zin in.

Dus ja, dat “wanneer” is dan misschien niet de juiste benaming. Want ik gok erop dat het “wanneer” pas gaat komen zodra ik bevallen en hersteld ben. En zelfs dan moet ik nog kijken of ik wel een half uur heen en een half uur terug wil rijden voor de sportschool. Het is dan zomer dus waarschijnlijk wordt het vooral vele lange wandelingen maken en zwemmen. Misschien vind ik wel een sportschool in de buurt die niet al te duur is en waar ik naartoe ga. En misschien ga ik wel thuis work-outs doen. Wie weet hoe het leven er dan uit ziet! Dat is voor latere “zorg”.

Ben jij blijven sporten tijdens de zwangerschap?

De uitgelichte foto komt van Shutterstock.

33 reacties op “Sporten en zwangerschap: waarom ik niet meer sport

  • Herkenbaar! Bij mijn eerste lukte het mij echt niet. Bij mn tweede was ik tegelijk zwanger met een goede vriendin die vastbesloten was om fit te blijven. Ze haalde me over om mee te doen met Mom in Balance, buiten sporten voor zwangeren. Dat was echt een aanrader, ik vond het fantastisch! Niet te zwaar maar wel lekker uitdagend. En buiten!

  • Ik heb bij Aron heel lang gesport tijdens mijn zwangerschap haha puur omdat ik het niet wist denk ik. Bij Sofie heb ik NIET gesport. Mocht ik nog een keer zwanger raken dan sport ik sowieso elke vrijdag tijdens mijn lessen haha!

  • Begrijpelijk hoor! Tijdens mijn eerste zwangerschap ben ik doorgegaan met sporten tot 32 weken. Nu ben ik rond week 28 gestopt omdat we toen op vakantie gingen. Ik ben net pas weer begonnen en merk nu al dat ik het echt weer moet gaan inpassen in mijn weekrooster!

    • Ja het is echt inpassen en in die eerste maanden van back to work kon ik amper al het andere goed plannen. Nu ik eindelijk weer wat tijd lijk te krijgen begint mn bekkeninstabiliteit op te spelen.. Ach ja, komt vast goed na de bevalling!

  • Heel herkenbaar en toevallig ook een blog in concept staan haha. Ik was heerlijk begonnen met mountainbiken, genoot daar enorm van en toen… zwanger. Tja, te moe, te misselijk, te veel overgeven… en nu is het gewoon niet handig met een buik om te mountainbiken. Ik ga het oppakken als ik bevallen ben, want vond het echt leuk!

  • Ik ben direct gestopt met sporten. Ook ik was misselijk, maar ik deed aan bodycombat en dat mag je vanwege alle buikspieren die je dan gebruikt, dus niet meer doen. Zelfs niet op laag tempo. Ik ben nog wel lang door blijven fietsen van en naar mijn werk. Dat was 35 minuten. Toen ik er op een goeie dag er een uur over deed om na een zware werkdag thuis te komen, vond ik het wel tijd om daar ook mee te stoppen. Ik ben toen nog wel een tijdje een paar haltes eerder uitgestapt om te lopen, zodat ik op die manier aan mijn beweging kwam. Maar op een gegeven moment ging dat ook niet meer.

  • Ik deed al een tijdje niet meer aan sport dus tijdens ook niet. Vond het wel fijn om zwangerschapsyoga te doen en gewoon te blijven wandelen met de hond. Nu in de laatste weken wordt het wandelen wel zwaarder dus het rondje is stukken kleiner. Maar ik beweeg nog 🙂

  • Ik begrijp je volkomen! Bij mijn eerste bleef ik sporten tot week 36. Bij de tweede tot week 32. Ik was op! Nu mis ik her sporten enorm! Ik kan op niemand terugvallen hier om op aiden te passen. Alleen mijn man. Tja, die is pas rond 18.15 thuis en na een hele dag heen en weer gereden te hebben met onze oudste naar school brengen en ophalen en tussendoor Aiden entertainen ben ik gesloopt! Op de sportschool hier hebben ze kinderopvang en heb hem paar keer meegenomen! Wat een fiasco was dat! Hoe bedoel je mijn zoon is eenkennig?! Dat doe ik ook niet meer! Hele organisatie om daar op tijd te zijn voor een les om vervolgens na 10 min weer uit de les geplukt te worden ‘weil Aiden sehr unruhig ist!’ Ik heb inmiddels opgezegd en heb ‘Apple tv’ aangeschaft! Heb Nike Training Club gedownload en kan in mijn eigen tijd in de huiskamer efficiënt trainen terwijl Aiden op de mat aan het spelen is. Perfect!!! Dat ik daar niet eerder aan gedacht heb…??

  • Heel herkenbaar! Niet wbt sporten, dat deed ik niet fanatiek ? maar wbt school.
    Ik deed 2 jaar terug een bol opleiding, 5 dagen naar school. Ik zou die wel ‘even’ af maken.. ja ja ? mijn lijf dacht daar een beetje anders over en ging tegenwerken. Helaas mn opleiding moeten annuleren want het ‘ff afmaken na de bevalling’ was ook wat te rooskleurig gedacht.

    Niet om dat sporten druk maken hoor.
    Net wat je zelf zegt, het mooiere weer komt er straks weer aan, dan lekker wandelen enzo.
    Gaat goed verder met de zwangerschap?

  • Ik had het ook in de planning, sporten en genoeg bewegen tijdens de zwangerschap. Maar die vermoeidheid hè, die kwam op en ging niet meer weg. En dan heb je huishouden en werk nog en de rest van de tijd werd gevuld met slapen. Hopelijk vind je straks wat meer rust om wat te gaan bewegen, al dan niet lekker wandelen met Fay (en tegen die tijd ook buikbeeb) of met vriendinnen uit de buurt.

  • Herkenbaar! Toen ik net zwanger was van de tweede ging ik met veel moeite naar sportschool, de reis er naar toe was al enorm zwaar haha. Daarna niet meer gesport en ben nu bijna 18 weken zwanger. En wel klagen over de vetjes en kwabjes! Dat het winter is werkt ook niet mee, op de fiets in het donker en de kou naar de sportschool daar moet deze zwangere huismus echt niet aan denken!

  • In mijn eerste zwangerschap ben ik nog wel een poosje doorgegaan, toen had ik ook nog geen peuter rondlopen en tijd voor mezelf. Achteraf heb ik spijt dat ik na die zwangerschap het sporten zo heb laten versloffen, want die tweede zwangerschap ging ik een stuk minder fit in.

  • Ik was ook vrij snel gestopt met sporten, omdat ik misselijk en moe was. Ik heb wel heel veel gewandeld. Tot het laatste toe en op een bepaald moment kon ik alleen de straat uit lopen en weer terug, maar deed toch m’n best om een beetje conditie te houden voor de bevalling 😉 En toen ik na de bevalling weer een beetje hersteld was gingen we samen elke dag 5 km wandelen om de conditie weer op te bouwen (en de hele tijd verliefd in de wandelwagen te kijken…)

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *