Niet zindelijk, toch naar school

Lang heb ik getwijfeld of ik deze blog wel moest schrijven. Het is toch een best persoonlijk iets wat niet eens echt mij betreft maar ons zoontje. Toch wilde ik dit graag delen omdat ik vast niet de enige moeder ben in zo’n situatie. Ons zoontje is namelijk niet zindelijk maar gaat toch naar school. Nu heeft hij wel een medische reden dat hij nog niet zindelijk is, maar het kan altijd zo zijn dat je kind er gewoon nog niet aan toe is. Kinderen ontwikkelen namelijk allemaal op hun eigen tempo.

Stress rondom zindelijkheid

Ik moet toegeven dat ik voor lange tijd in de stress heb gezeten wat betreft zijn zindelijkheid. Alhoewel we sinds vorig jaar wel wisten dat kinderen met zijn beperking moeite hebben met zindelijk worden, is het dan toch de vraag ‘hoe doen we dat dan met school?’. Wanneer ik deze vraag dan voorlegde aan bijvoorbeeld de revalidatie arts werd vaak gezegd ‘dat zien we tegen die tijd wel’. Iets wat ik natuurlijk wel begrijp, maar wat voor mij niet voldoende was. Dat heeft natuurlijk ook met een stukje loslaten te maken. Echter zat ik middenin het ‘rouw’ proces wat betreft zijn aandoening en dan lukt dat nog niet zo goed.

Niet pushen

Toch hebben we nooit gepusht richting onze zoon. Alhoewel we graag hoopten dat hij toch op tijd zindelijk werd wisten we dat pushen niet werkte en dat hij ook een goede reden had. Hij voelt het gewoon niet. Toch begon hij soms interesse te tonen in de wc en het potje. Dus als hij er zelf om vroeg lieten we hem er natuurlijk op zitten. Het is zelfs een paar keer voorgekomen dat hij toch plaste en dan waren we blij, kreeg hij een sticker, etc. Maar dat was dan eigenlijk per ongeluk en niet bewust.

Hoe doen we dat nu met school?

Alhoewel er vanuit de revalidatie toentertijd wel is gezegd dat we dit ‘zindelijkheidsprobleem’ tegen de tijd dat hij bijna vier was wel zouden aanpakken is dat vanuit hen niet gebeurd. Had stiekem ook niet anders verwacht want je mag overal zelf achteraan gaan en doe je niets dan gebeurd er niets. Met de school ben ik in gesprek gegaan om te kijken hoe we dit konden oplossen. Nu zit bij ons de peuterspeelzaal in de school zelf en zij zijn er vier ochtenden in de week. Zij gaven toen aan dat zij wel tot aan de zomervakantie in de ochtenden dat ze aanwezig zijn Milo willen verschonen mocht het nodig zijn.

Op de woensdagochtend en de middagen (maandag, dinsdag en donderdag) sta ik dan zelf standbye om eventuele volle luiers te verschonen. Het is geen ideale situatie want dat betekent ook dat ik geen afspraken of iets kan inplannen in die middagen voor mijn werk. Maar omdat het tot aan de zomervakantie toch maar 6 weken was hebben we dit zo afgesproken. Wel met de intentie dat het na de zomervakantie anders moet. Gelukkig was de directrice ook even bij het gesprek (via Teams) en aangezien zij zelf een kindje met een beperking heeft kon ze me fijn tips geven over wegen die ik kan bewandelen om hulp te krijgen hiervoor. Aangezien de niet-zindelijkheid van onze zoon medisch is, moet er ergens hulp te vinden zijn. Niet perse bij het zindelijk worden want dat is niet te regisseren maar wel bij de verzorging.

Hulp via de gemeente

Op advies van de directrice heb ik de gemeente aangeschreven en werden we al snel gemaild door een gezins- en jongerencoach die in onze gemeente werkzaam is. Zij heeft ons de afgelopen weken geholpen door contact op te nemen met organisaties en dergelijke en uit te zoeken wat voor hulp er is en hoe dit voor hem ingezet kan worden. Als het goed is worden we binnenkort door een zorgorganisatie gecontacteerd en kunnen zij ons de hulp bieden op school. Ik ben daar erg blij mee, al moet ik het wel eerst zien dan geloven. Want het is nog maar 2 weken tot de vakantie en ik hoop toch echt dat het dan geregeld is. Zodat wanneer het nieuwe schooljaar start ik niet meer die zorgen heb over hem.

Verder zijn we er ook mee naar de bekkenfysio geweest om te kijken of zij nog tips heeft voor ons, maar zij kan ons in principe nu niet helpen aangezien hij het echt nog niet voelt. Pas wanneer het seintje er is kunnen we echt ‘aan het werk’. Wat we wel gaan doen, op haar advies, is in de zomervakantie proberen hem klok zindelijk te maken. Maar dat kan alleen als hij dat zelf ook wel. We willen hem niet dwingen om naar de wc te gaan, maar mocht hij ‘meewerken’ dan is dat een mooie poging.

2 reacties op “Niet zindelijk, toch naar school

  • Wat fijn dat de directrice ook met je meedenkt en zich in de situatie kan inleven.
    Ik lees niets over de juf/meester maar het zal in groep 1 toch nog geen groot probleem zijn een paar keer per dag een luierbroek wissel te doen? Is er wel aangegeven of hij in de komende tijd zindelijk kan worden of zal dat pas op latere leeftijd zijn?

    • Als voormalig juf weet ik dat er met een klas vol kleuters echt geen tijd is om luiers te verschonen. Plus wil je als juf ook helemaal geen poepluiers verschonen, is ook echt niet de taak van een leerkracht. Dus ja het feit dat een kind nog een luier om heeft is wel een ‘probleem’, maar er valt zoals bij ons altijd een mouw aan te passen.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *