Klein vechtertje

Dat Fay qua uiterlijk op mij lijkt was al duidelijk geworden in een vorige blog. Maar Fay heeft qua karakter echt een aantal eigenschappen geërfd van haar papa. Het lijkt nogal vroeg om dat te zeggen aangezien ze nog geen 2 weken oud is (wel bijna!!) maar het is echt zo. Sinds we met haar weer terug zijn in het ziekenhuis is er veel gebeurd. Zo kwamen we dus met een gezond ogend kind aan in het ziekenhuis en zo werd ze zieker en zieker. Dit ging zo snel dat er genoeg momenten zijn geweest waarop we dachten ‘komt ze er wel bovenop?’. Gelukkig wisten de artsen al redelijk snel wat de oorzaak was en werd er op vrijdag al begonnen met antibiotica.

Fay reageerde daar zo goed en zo snel op dat het zelfs de artsen verbaasden. Ook bleef ze hardnekkig volhouden geen sondevoeding te willen maar gewoon haar flesje. Zelf doen! En dat voor zo’n klein hummeltje. De koorts verdween daarna ook vrij snel en als je haar nu in haar ziekenhuisbedje ziet liggen en even alle slangetjes wegdenkt zou je zeggen dat het gewoon een gezond vrolijk kindje is. En dat is ze ergens ook gewoon. Helemaal gezond natuurlijk ook weer niet want ze ligt niet voor niets in het ziekenhuis aan de antibiotica. Maar ze eet goed, plast en poept goed, ze slaapt goed, reageert goed op onze stemmen, ze is actief wanneer ze wakker is, kijkt de hele wereld rond.. Oftewel, ze is gewoon een geweldig vechtertje.
IMG_20140316_164312

Die vechtersmentaliteit heeft ze dan dus ook echt van haar papa. Die heeft ook genoeg moeten vechten in zijn leven om te komen waar hij nu is en dit deed hij uiteraard met de liefde en steun van zijn familie om zich heen en onze Fay doet nu precies hetzelfde. Met alle steun en liefde van de mensen om haar heen vecht ze samen met ons deze periode door en wij zijn er dan ook beide van overtuigd dat uiteindelijk alles goed gaat komen.

Het gaat dus goed met Fay. Ze is stabiel, komt zelfs weer aan, drinkt tegenwoordig al flesjes van 100cc leeg en dat ongeveer 7x per dag.. Ook blijft ze lekker meisje eigenwijsje door telkens haar hoofdje op te tillen en de hele kamer rond te willen kijken terwijl ze eigenlijk een boertje moet laten. Of door elke keer weer de slangetjes van het neusbrilletje eruit te willen trekken. Ze heeft super vaak een heerlijk tevreden lachje om haar mond en je ziet haar gewoon genieten als ze bij mij of bij papa in de armen ligt.
IMG_20140318_192007

Namens Fay, Bart en mijzelf wil ik iedereen in ieder geval heel erg bedanken voor alle medeleven die we ontvangen. We zijn er nog niet met Fay, maar het gaat de goede kant op en wij geloven erin dat dit ook komt door jullie steun en kracht die iedereen ons toezend. Blijf die positieve vibes maar sturen zodat we straks ook echt een gezond kindje mee naar huis mogen en kunnen nemen!

13 reacties op “Klein vechtertje

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *