Hoe het thuisonderwijs ons is vergaan

Sinds maandag 8 februari zijn de kinderen weer naar school en de peuterspeelzaal. Het was zeven en ene halve week geleden toen ze voor het laatst gingen. Iets langer dan een zomervakantie. Echter was dit natuurlijk geen vakantie. Er moest gewerkt worden. Door mijn dochter tenminste. Mijn zoontje met zijn VVE indicatie had geen alternatief.

Thuisonderwijs. Iets wat we in maart en april natuurlijk ook al hadden, maar wat toen net iets makkelijker was. Niet wat betreft de combinatie met mijn werk. Maar er zit nogal een verschil tussen schoolwerk voor een kleuter en voor een kind uit groep 3.

Thuisonderwijs tijdens de eerste lockdown

Tijdens de eerste lockdown zat mijn dochter nog in groep 2. Ze kreeg wel een soort varia boekje met wat opdrachten die ze mocht doen. Maar daar waren wij eerlijk gezegd niet zo heel erg streng in. Er waren geen online meetings en er werd ook niet gevideobeld met de juf. In die periode deed onze school dat alleen met kinderen uit hogere klassen.

Het was wel enorm lekker weer tijdens die lockdown plus veel dingen waren wel gewoon open. Dat scheelde echt een heleboel want we waren voornamelijk buiten. En de kinderen vermaakten zich daardoor veel makkelijker zelf. Lekker in de zon spelen, met waren rotzooien. En er was ook amper corona te bekennen bij ons in het dorp of in de dorpen om ons heen.

Thuisonderwijs tijdens de tweede lockdown

Tijdens de tweede en (hopelijk) laatste sluiting was het heel anders. Mijn dochter zit in groep 3. Een vrij belangrijke groep omdat ze daarin leren lezen, schrijven, rekenen. En mijn zoontje ging inmiddels al maandenlang 4 ochtenden in de week naar de peuterspeelzaal. Dit in verband met een VVE indicatie. Waar mijn dochter dagelijks 2 instructies via Teams kreeg en een hoop schoolwerk had om te doen, was er voor mijn zoontje niets. En dat was lastig.

Lees ook: Eerste dag thuis onderwijs

Mijn dochter had elke ochtend om 8.30 uur en om 10.30 uur een instructie via Teams met de hele klas. Daarnaast had ze schoolwerk om te maken voor getalbegrip (rekenen), pennenstreken (schrijven) en Veilig Leren Lezen. Bij VLL zat er een video instructie bij. In eerste instantie van een onbekende juf met een ander dialect. Maar later ook een Brabantse juf. Dat was toch wel fijner. Het was wel een onbekende, maar qua uitspraak was het makkelijker.

Het was pittig

Alhoewel het werk elke dag af was ging het niet zonder slag of stoot. De instructies vond mijn dochter lastig om te volgen. Het ging soms te snel. Of kinderen hadden hun microfoon niet uit waardoor het lastig te volgen was. Ook het concentreren was moeilijk. Vooral omdat haar broertje gewoon aan het spelen was. Dat leidde haar enorm af. Ik moest er dus echt langs zitten om ervoor te zorgen dat ze haar aandacht ‘bij de les’ hield.

Daarnaast wilde haar broertje natuurlijk ook aandacht. Drie uur lang zichzelf vermaken en dat elke dag is best pittig. Natuurlijk probeerde ik ook met hem wat leuke dingen te doen. Ik zette ook vaak klei klaar of wat ander knutsel en teken werk. Maar na zoveel dagen en weken hetzelfde was hij er toch echt klaar mee.

Ritme

We hadden op zich wel een fijn ritme te pakken. Rond acht uur alles klaar leggen. Om half 9 de eerste instructie. Daarna aan het werk tot 10 uur want dan was het fruit pauze. Lekker fruit eten. Even flink bewegen op wat muziek en om half 11 was dan de volgende instructie of werd er gelezen. Daarna de rest afmaken en dan tegen half 12 – 12 uur waren we meestal wel klaar.

Wel keek ik heel erg naar de gemoedstoestand van beide kinderen. Zo zijn we ook wel eens na de eerste instructie lekker naar buiten gegaan. Of dat we na de tweede instructie even wat samen gingen doen buiten. Het werk wat dan bleef liggen werd dan later afgemaakt.

Fijn samen

Als je bovenstaande leest dan komt het wellicht niet helemaal over alsof we het fijn hebben gehad samen. Maar dat is zeker wel hoor. Ik zag naast dit alles natuurlijk ook de mooie dingen van het thuisonderwijs. Zo hebben we lekker veel tijd samen mogen doorbrengen wat altijd fijn is. Ook vond ik het leuk om te zien waar onze dochter allemaal mee bezig is qua school en op welk niveau ze zit. Niet dat niveau belangrijk is maar toch altijd leuk om dit te zien. Ik zag haar sterke kanten naast de dingen die ze moeilijk vindt. En dat maakte het allemaal ook erg prettig en fijn.

Toch hoop ik echt met heel mijn hart dat dit de laatste keer was dat de scholen sluiten. Voor de kinderen, omdat zij hun eigen wereldje die ze op school hebben gewoon nodig hebben. Maar zeker ook voor mezelf. Een eigen bedrijf combineren met twee kinderen die 24/7 thuis zijn, zonder opvang/oppas en een man die wél buitenshuis werkt is gewoon erg pittig. En aangezien ik gewoon zoveel plezier en energie krijg van mijn werk is dat wel iets wat ik erg belangrijk vind. Naast dat we het nodig hebben om geld in het laatje te brengen.

Hoe ging het thuisonderwijs bij jou?