Het luiergevecht

Herkennen jullie de volgende situatie?

Je ruikt dat de luier van je kindje goed vol zit. Dus je wilt gaan verschonen. Het eerste wat je zoekt is een afleidingsspeeltje. Niet de luier, nee die komt later.. Eerst afleiding vinden. Dan pak je de schone luier en billendoekjes. Je bereid je mentaal en lichamelijk al voor op het gevecht wat gaat komen. Een gevecht waarbij jij hoopt dat je dit keer geen poep aan je handen, in je haren en op je nieuwe broek krijgt. Een gevecht waarbij je kindje alles doet om maar niet te hoeven liggen. Je hebt je kindje half in de houtgreep en bent zo een kwartier verder voordat de schone luier aan is. En dan moet de romper nog dicht, het broekje nog aan, de sokjes.. *Zucht*

Herkenbaar of niet? Ik hoop het want ik zoek radeloos naar een manier om deze gevechten wat beter te kunnen handelen. Ik ben bang om haar pijn te doen terwijl ze onder mijn arm los probeert te worstelen, maar ik wil ook niet toegeven.

Ik probeer haar dus af te leiden met een speeltje, boekje en ja zelfs met mijn telefoon. Maar het helpt niet. Zodra ze op haar rug gelegd wordt wil ze op haar knietjes. Of staan. Als het maar niet op de rug is. Ik probeer het met zingen, uitleggen wat ik doe en waarom ik het doe. Ja ik heb zelfs de tv aangezet om te kijken of ze daardoor bleef liggen. Maar helaas. Zelfs dat helpt niet.

Ze kan nog niet zelfstandig staan dus haar staand verschonen is geen optie. Maar wat dan wel? Heeft iemand voor mij de gouden tip? Of moet ik maar gewoon accepteren dat dit een faaaaaaaaaase is?!

15 reacties op “Het luiergevecht

  • Heerlijk hè, zo’n dreumes? Hier gaat het precies zo. Als ik het gevecht zat ben en haar billen zijn schoon, dan doe ik de luier wel staand om (ze houdt zich dan vast aan het plankje boven haar commode) Maar het blijft een lastig iets. Aankleden trouwens ook…

  • Heel herkenbaar. Beide kinderen hebben deze fase gehad. Helaas heb ik geen tips, bij ons ging het vanzelf weer over, maar het maakt de verschoonmomenten wel frustrerend.

  • My god, gaat het er binnenkort zo aan toe? Hier een ventje die ook afgeleid moet worden met speeltjes. Tot hiertoe lukt dit nog redelijk maar als het scenario dat jij beschrijft er gaat aankomen dan ga ik gek worden hihihi.
    Sorry ik kan je dus geen gouden tip geven maar als ik het zo hoor dan doe je alles al waar ik aan zou denken…
    Good luck en als je het “middel” gevonden hebt, deel het dan met de groep 😉

  • Hier begint het ook hoor. So far is ze al heel blij met haar haarborstel of een tube crème. Hopen dat het daar bij blijft….
    Mocht je een gouden tip krijgen hoor ik die graag :).

  • Haha ja echt hè, die gaat alle kanten uit, oh myyy…….. soms (heel soms) vraag ik 6000x lief of ze even gaat liggen zodat ik haar luier aan kan doen – en doet ze het ook nog echt heel braaf en lief. En die andere 5999 is het strijd, haha.

  • Oeoeoeoeoei…. Same here!! Draaien, draaien en alles wat ik geef weg duwen… En dan zijn eindelijk die broek en sokken aan wil ze die weer uit trekken… Wat is meestal doe als ze zo ‘onrustig’ is dan ga ik eerst even met haar spelen b.v. kietelen en als ze dan beetje rustiger wordt pakt ze wel wat ik haar geef en gaat het verschonen makkelijker. Is denk ik ook beetje aandacht vragen.x

  • Herkenbaar ja! Hier ook iets in de handjes geven…. maar het werkt helaas niet altijd. Ik heb helaas geen tip voor je.

  • Is dit probleem op een bepaald moment begonnen? Weet je ook waar haar gedrag vandaan komt? Is ze ergens bang voor? Zou ze op een andere plek wel verschoond willen worden? Helpt het als je haar laat ‘helpen’?

  • Hier ook zo’n druktemaker, hij wil alleen maar zitten en staan en dus hier ook vaak een heel gevecht. Speeltjes helpen niet, gooit hij gelijk op de grond (mijn telefoon ga ik dus ook echt niet geven ;-)). Vaak vinden ze hun eigen speeltjes niks aan, heb je wel eens andere dingen geprobeerd, zoals een stuk plastic (dat ritselt) of inpakpapier uit de oud papierbak? Of iets anders dat haar aandacht zou kunnen trekken?
    Zingen helpt bij mij af en toe wel, maar dan alleen liedjes als ‘klap eens in je handjes’, zodat hij mee kan doen. Hij vindt het namelijk leuk om te klappen. En ja, het is een faaaaase (heerlijke doodoener hè), het gaat écht over! Maar wel fijn om die fase zo goed mogelijk door te komen.

  • Ja die ken ik. Bij de oudste ben ik 1x heel boos geworden en wat harder dan normaal teruggelegd op haar rug. En klaar! Ze werkte weer mee. In het begin, hielp het ook nog wel om mijn arm waar ik de benen mee vasthoudt op haar lijf te leggen om tegen te houden. Wel een beetje krom staan dan, maar dat is beter dan overal poep.

    Nummer 2 heeft dit niet zo gehad, maar was bang en wilde zijn billen niet meer in de lucht doen, dus daarom wegdraaien.
    Was over na op de grond te verschonen en steeds te blijven vertellen wat ik deed (18 maanden was hij toen wel)

  • Maakt hier niet uit waar en hoe ik het doe, ik kan zo bij het circus. Luierbroekjes gaan beter dan luiers. Ze leunt dan op mij zeg maar. En ik kreeg het comentaar dat zo een broekje onhandig is want moet eerst alle onderkleding uit … ik heb nog geen dag meegemaakt dat het aanbleef tijdens het verschonen dus dat lijkt me het probleem niet zo 😉 Het is een fase, rond een jaar of 2 kun je beginnen met plastraining. Toen stopte het drama bij mijn eerste 🙂

  • Oooh dit is echt zo herkenbaar! Ik worstel hier ook al mee sinds Noah ongeveer een jaar is en hij is nu dus bijna twee. Hahaha! Ik heb niet dè oplossing, behalve dan dat het een fase is en je het heel goed doet al met afleiden. Dat werkt hier ook nog altijd het best. En bijvoorbeeld praten over wat je straks gaat doen, waarom ze echt een schone luier moet. Ik zeg vaak tegen Noah, maar we gaan dan zo naar oma (is hij helemaal fan van) of we gaan zo met de auto. Wel alleen zeggen als het ook echt zo is natuurlijk. 😉 Veel succes!!

Reageren is niet mogelijk.