Het leed dat infuus heet!

baby in ziekenhuis infuus monitor

Om maar even met de deur in huis te vallen: Fay ligt in een ander ziekenhuis. En dan nu definitief. Waarom ik dat zo zeg zal ik even uitleggen. Het is namelijk zo dat Fay enorm moeilijk te prikken is. Haar vaatjes zijn uiteraard erg klein en ze springen weg zodra je ze aanraakt. Dit zien de artsen uiteraard wel vaker maar blijkbaar is het bij Fay wel erg extreem. Toen we meer dan een week geleden in het ziekenhuis aankwamen wilden ze direct een infuus aanleggen. Nou mooi niet, dacht het kleine lijfje van Fay, want na 4 pogingen staakte de kinderarts en liet ze het even voor wat het was.

Een dag later bleek dat Fay toch echt een infuus nodig had voor de medicatie dus toch maar weer proberen om haar te prikken hiervoor. Na ongeveer 3-4 keer proberen lukte het dan toch om een infuus aan te leggen. Ze pakten hem wel erg goed in en er kwam zelfs een spalk aan te pas zodat het allemaal goed zou blijven zitten. Dit omdat hij nogal fragiel was maar ook omdat Fay niet bepaald stil ligt. Helaas duurde het van korte duur dat het infuus bleef zitten want 1.5 dag later moest hij er alweer uit en probeerden ze een nieuwe te plaatsen. Weer waren er 3 tot 4 pogingen voor nodig, maar het lukte uiteindelijk wel. Niet nodig om te zeggen dat Fay natuurlijk helemaal overstuur was geraakt van alle pijn en dat mijn moederhart huilde omdat ik zo graag haar pijn wilde overnemen.
20140323_115048

Helaas bleef dit infuus ook niet lang werkzaam, de anesthesist werd erbij gehaald en zij kon een infuus prikken in een groter vat in het beentje. Dit was ‘een gouden lijn’ volgens de artsen en ze hadden dan ook het idee dat deze minimaal een week zou moeten kunnen zitten. Maar je raadt het al… Afgelopen donderdag werd het infuus eruit gehaald want haar beentje werd enorm dik en na overleg met de artsen in het MMC Veldhoven besloten ze om haar daarheen te vervoeren voor een lange lijn.

De volgende dag werd ze terug vervoerd naar het Anna omdat zij de zorg gewoon weer over zouden nemen nadat ze uitdrukkelijk hadden gezegd dit aan te kunnen. Helaas was dit niet zo en werden wij van vrijdag op zaterdagnacht gebeld met de mededeling dat de lange lijn waarschijnlijk gesneuveld was en ze haar terug naar het MMC wilden brengen zodat zij een plan B in werking konden zetten. De volgende dag bleek dat de lange lijn gewoon goed was en ze toch niet de kunde in huis hadden om met de lange lijn om te gaan. Iets wat het MMC ze kwalijk nam maar wij ook. Dat zal dus nog een staartje krijgen.
20140321_141648

Maar goed, nu in het Maxima Medisch Centrum waar we zien en voelen dat ze op haar plek is. Na minimaal 10 prikpogingen, 3 infusen en een lange lijn lijkt het nu ‘rustig’ te zijn en kan de kuur afgemaakt worden zodat ze weer mee naar huis mag. Wel wordt er ook gekeken naar haar hartactie door de cardioloog omdat deze een aantal keer flinke pieken heeft gehad.. Ze wordt goed in de gaten gehouden dus. Wat ons weer een gerustgesteld gevoel geeft..

Al met al blijft de rollercoaster dus maar doorgaan en hebben wij geen tijd gehad om alles te verwerken. Dat zal straks pas komen wanneer ons meisje thuis is. Dan kunnen we alles een plekje gaan geven.
20140320_152330

16 reacties op “Het leed dat infuus heet!

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *