Vorige week donderdag kreeg ik plots een telefoontje van mijn verloskundige. In eerste instantie belde ze me omdat ze dacht dat ik de afspraak vergeten was. Maar in mijn boekje van de verloskundige had ze toch heel duidelijk 18-2 geschreven en niet 13-2. Dus ik was niets vergeten, zij hadden het gewoon fout opgeschreven of in hun eigen agenda verkeerd gezet. Maar goed, dat is verder niet de reden dat ik dit blogje typ. Nee de reden is datgene wat volgende in het telefoontje.
Ze vroeg me namelijk of ik al van de echoscopiste wat had gehoord over de grootte van ons kindje. Nou nee, niet echt eigenlijk. Alleen dat ze een beetje voorliep maar dat wisten we al. De verloskundige wist me echter te vertellen dat ze dus het rapport binnen hadden gekregen van de groei echo en dat ons meisje niet maar een “beetje” voorloopt maar sommige delen van haar lijfje lopen wel 4 weken voor! Iets wat toch niet helemaal zo hoort… Er werd gelijk een afspraak ingepland met de gynaecoloog en ik moest de volgende dag ook direct naar het ziekenhuis om mijn suiker te laten prikken.
Inhoudsopgave
Suiker prikken.
Tsjah daar zat ik dan, met mijn mond vol tanden. Alles was goed elke keer en nu moest ik opeens toch de mallemolen in? Gelukkig kon mijn moeder de volgende ochtend mee naar het ziekenhuis voor het suiker prikken want ik was toch wel nerveus. Het viel uiteindelijk allemaal erg mee, want degene die de suiker prikte was een collega van PSV van mij en mijn moeder en tijdens het 2 uur wachten op de volgende prik zaten er nog 2 zwangere dames die net als ik niet vies van een praatje waren. De uitslag kwam later die dag en ook die was positief dus ik heb me daar in ieder geval voor niets druk om gemaakt.
Gynaecoloog.
Gisteren, woensdag 19-2, moest ik dus om 11.10uur in het ziekenhuis zijn voor de afspraak bij de gynaecoloog. Om 12.15uur kwam de gynaecoloog ons dan ook daadwerkelijk halen.. Dat wachten was echt funest hoor, we waren goed geïrriteerd haha. De bloeddruk werd gemeten, die was te hoog.. Maar dat was dan ook niet verwonderlijk dus na het gesprek zouden ze hem nogmaals opmeten. Het gesprek zelf vond ik allemaal maar een beetje vaag. De gynaecoloog schreef alle uitslagen die mijn hele zwangerschap uit de testen en echo’s waren gekomen over van het blaadje van de verloskundige in haar eigen dossier en ze gaf aan dat inderdaad ons kindje te groot was maar het lag niet aan de suiker.
Tsjah tell me something new!
Ze wilde mijn buik voelen en nadat ze dat gedaan had bevestigde ze nogmaals dat mijn buik groter was dan normaal. Ze legde uit dat in dit geval de grootte van de baby niet ernstig genoeg was om al te spreken over eerder inleiden. Ze leiden sowieso liever niet in voor week 38 omdat dan pas het kindje voldragen is. Dus wilde ze een afspraak maken voor wanneer ik 37,5 week was om dan nogmaals een echo te maken en te kijken hoe het er dan voor staat. Mocht ze dan nog steeds zo voorlopen KAN ze na de 38 weken ingeleid worden. Wel maakte ze de opmerking dat wanneer het kindje zich al eerder zou laten zien we de afspraak dan af moesten zeggen. De afspraak met 37,5 week kon helaas niet omdat ze in die week helemaal vol zitten dus nu hebben we een afspraak op 10 maart. Dan ben ik 38 weken en 2 dagen.
Bloeddruk.
Mijn bloeddruk werd weer gemeten en was nog steeds te hoog. De assistente vroeg of ik nog even paar minuten wilde wachten, even slokje water drinken en dan opnieuw wilde meten. Dit omdat het misschien te maken had met het wachten, de irritatie, het verwerken van het nieuws, enzovoort. Prima, ben er toch dus waarom niet. Na een paar minuten weer gemeten, nog steeds te hoog. De assistente gaf aan dat ze ons dus door moest sturen naar boven omdat er een CTG gemaakt moest worden. Boven een bepaalde waarde is dit het beleid om te zien wat voor een effect het heeft op het kindje. Ik vroeg of ik eerst mocht eten en dat was geen probleem. Dan kon ik na het eten nog 1x komen om het op te meten. Wellicht was hij dan gezakt… Helaas, nog steeds niet dus op naar de CTG.
CTG.
Hier heb ik ongeveer 20 minuten aan gelegen totdat er weer een andere gynaecoloog kwam die aangaf dat de bloeddruk weer iets gezakt was nu ik zo rustte en dat het voor het kindje geen effect had. Ik mocht dus gaan.
Al met al hebben we meer dan 3 uur gespendeerd in het ziekenhuis en zijn we niet veel wijzer. We weten niet waarom ons meisje zo ver voor loopt of waarom mijn bloeddruk te hoog was/is. Alleen dat ik het rustig aan moet blijven doen en dat ze 10 maart weer willen kijken naar de groei, mits ons meisje al niet zelf besloten heeft om te komen.
Weten hoe dit verder gaat? Lees dan ook eens “van controle naar opname”
Happy Lioness zegt:
Oh dat wachten bij de gynaecoloog, heel herkenbaar. Ik heb tijdens mijn 2de zwangerschap 10 weken bij de gynaecoloog gelopen. Ik ben nog nooit op tijd geholpen. Langer als een half uur wachten was eerder regel dan uitzondering. Een keer waren ze me zelfs vergeten. Wachtte al 1,5 uur. Het was toen 5 uur en dan stoppen ze. Omdat ze mijn gegevens ook nog eens kwijt waren kon ik naar een andere afdeling voor de controles….
Gelukkig heeft jouw meisje het nog wel naar de zin in je buik en doet ze het goed. En wie weet besluit ze met 37,5 week zelf te komen.
healthymommy2014 zegt:
Die wachttijden zijn inderdaad funest voor je humeur, maar wij proberen elke keer weer te bedenken dat er veel mensen zitten die slecht nieuws krijgen en dat ze daar alle tijd voor moeten nemen. Tenslotte wil je zelf ook die tijd en aandacht als het even kak nieuws is wat je krijgt te verwerken. I know. Schrale troost. Schrikken hoor al dat gedoe. Hopelijk valt alles reuze mee en is het gewoon een kleine grote meid die lekker groeit en zichzelf vanzelf laat zien wanneer zij daar klaar voor is!
Misseagles zegt:
Klopt helemaal, maar dit was onze eerste keer daar en wij hadden geen benul! Verder liep die vrouw blijkbaar uit door een spoedgeval eerder in de ochtend, dus ze wisten het al voor wij aankwamen.. Bel dan even dat we later kunnen komen ofzo..
Linda zegt:
Spannend hoor, fijn dat het geen suiker is. Maar een groot kind is ook niet fijn, kreeg zelf te horen dat baby boy ook iets groter zou zijn dus had gelijk het gevoel eerder te bevallen in plaats van een week later. En ja hoor, gelukkig viel gewicht nog best mee. Veel succes met de laatste loodjes, fijn hoor dat je nog zoveel kan en de week volgepland is.
Misseagles zegt:
Uhm.. in het ziekenhuis was de week volgepland, ik zit gewoon thuis niks te doen haha want kan juist helemaal niet zoveel 😉
Linda zegt:
Oh sorry, verkeerd gelezen. Dat is wel balen dan dat ze gewoon geen tijd hebben…
Misseagles zegt:
Ja ging eigenlijk nergens over.. moest perse met 37,5 week echo maar toen bleek dat t vol zat was t van.. ja dan maar halve week later.
Linda zegt:
En dan gingen ze toch kijken om eventueel in te leiden?
Misseagles zegt:
Ja inderdaad.. als ze nog steeds 4 weken voorloopt dan is die kans er wel ja!
Nicky zegt:
Wat heb ik een hekel daaraan, op de een of ander manier loopt het altijd uit in ziekenhuizen en dan niet minuten maar soms zelf 30-50 minuten. Om gek van te worden, daar krijg je pas hoge druk van. Wat een verhaal over de kleine, hopelijk heeft het ‘groter zijn’ geen nadelige effect. Succes en doe het rustig aan!
iliveformydreams.com zegt:
Spannend hoor! Fijn dat er verder niets mis is…
Ik hoop dat jullie kleine (grotere haha) meid snel komt! 🙂
Insoon zegt:
Wat spannend allemaal! Zit je niet echt op te wachten als je hoogzwanger bent hè. Die hoge bloeddruk heeft vast ook een portie te maken met alle spanning. Gelukkig houden ze het goed in de gaten! Die vriendin van mij -die ’n beetje gelijk loopt met jou- is ook al aan ’t dokteren. Ze heeft vorige week longontsteking gekregen en haar kindje is juist te klein… Ach groot of klein, als ze maar gezond zijn hè!
Doe het rustig aan meis!
bernieadelaars zegt:
Met een groot kind ,heb je veel om van te houden
liefmeisje1988 zegt:
Dus het heeft vooral veel stress opgeleverd in het ziekenhuis. Jammer dat er niks is uit gekomen.
Whitney zegt:
Jeetje lees nu pas je post. Dat wachten is ook overal hetzelfde.