Flashback Friday | Van controle naar opname

De tweede verjaardag van onze dochter komt steeds dichterbij. Maar dit betekent ook dat er weer veel herinneringen boven komen drijven. Dingen die ik weggestopt had, waarvan ik hoopte dat ik ze inmiddels wel verwerkt had. Maar dat geldt helaas niet voor alles. Juist in deze periode beginnen de nachtmerries weer en ben ik weer erg bezig met de rollercoaster waarin we twee jaar geleden verkeerden. Omdat ik ontzettend veel nieuwe lezers heb en omdat ik het zelf ook fijn vind om de blogs van toen weer te lezen wil ik de komende paar vrijdagen een Flashback Friday doen. Vandaag een blog wat ik precies 2 jaar geleden online zette.

Controle bij de verloskundige

Ik word (al erg vroeg) wakker en voel me beroerd. Weer die hoofdpijn, weer die misselijkheid en een ander gevoel wat ik niet kan plaatsen. Ik besluit om lekker te blijven liggen want tsjah.. ik ben zwanger, zit in mijn verlof en de afspraak met de verloskundige is pas om 11.15uur. Op een gegeven moment lijkt het wat beter te gaan dus ik stap uit bed en ga beneden lekker knuffelen met de diertjes. Tegen elven heb ik me omgekleed en om 11.10uur zit ik in de wachtkamer van de verloskundige. Weer wachten… Maar goed, dat ben ik inmiddels wel gewend! Bij de verloskundige doe ik mijn verhaal over mijn klachten en ze meet mijn bloeddruk op.

Oei. Die is niet goed! De onderdruk zit gewoon boven de 100, maar de verloskundige geeft aan dat ze eerst nog even de andere controles wil doen (gewicht, buik en hartje) en daarna doen we de bloeddruk gewoon nog een keer. De andere controles zijn goed, wel merkt ze op dat ik ook erg veel vocht vasthoud en de bloeddruk wordt opnieuw gemeten… Helaas, nu nog “slechter” dan de vorige keer dus uit voorzorg belt ze het ziekenhuis op of ik kan komen voor urine en bloed controle. Dat kan en de verloskundige drukt me nog extra op het hart dat het puur voorzorg is en ze niet iets verwacht. Ik maak me dus geen zorgen.

Onderzoeken en wachten

Samen met mn vader ga ik daar vrijwel direct heen en tot mijn verbazing hoef ik nu niet te wachten. Ik mag meteen een potje vol plassen (dat werden dus 5 druppels haha) en werd aan het CTG apparaat gelegd om te kijken naar mijn bloeddruk en naar het hartje van ons kind. Tussendoor komt er nog iemand bloed aftappen en nadat ik minimaal een half uur aan het apparaat heb gelegen mogen we plaatsnemen in de wachtruimte totdat de uitslagen binnen zijn. Dit is dan wel weer een lange zit en ondertussen komt Bart ons pap afwisselen.

IMG_20140225_125954

De uitslag: ernstige pre-eclampsie

Na een lange tijd komt de verloskundige ons halen om de uitslagen te bespreken. Ze legt eerst nog even uit wat er gedaan is en waarom ze de onderzoeken deden en verteld daarna dat ik een abnormale hoeveelheid eiwitten in mijn urine had zitten wat dus betekent dat ik zwangerschapsvergiftiging heb. Ik mag niet meer naar huis en wordt dus opgenomen in het ziekenhuis omdat dit heel erg gevaarlijk kan zijn voor zowel mij als de baby. Ze laat ons even alleen om het te laten bezinken en verteld dat er nog een verpleegkundige komt om een echo te maken van de baby.

Emoties vliegen heen en weer, ik ben enorm geschrokken en had dit absoluut niet verwacht. Maak me meteen druk om de diertjes thuis. Heb ze niet eens fatsoenlijk doei gezegd en wie weet hoe lang ik hier lig. Klinkt stom dat je daar zo over nadenkt, maar onze diertjes zijn deel van het gezin en ik ga ze enorm missen.. De verpleegkundige komt de echo maken en legt nog even uit hoe het zit met de eiwitten en geeft dan wel goed nieuws wat betreft ons kindje. Ze loopt gewoon lekker gemiddeld mee, dus geen absurd groot kind ofzo. Maar gewoon een meisje dat op schema loopt. Bart gaat naderhand even naar huis omdat hij toch voor de diertjes moet zorgen maar ook om mijn spulletjes te halen, gelukkig stond sinds dit weekend de vluchttas klaar dus veel was al ingepakt.

Wanneer ik dit zo terug lees komen er weer veel dingen boven die ik was vergeten. Ik had echt een zorgeloze zwangerschap eigenlijk, afgezien van mijn bekkeninstabiliteit. Dus dit nieuws kwam zo rauw op mijn dak! Achteraf gezien had ik echt al lange tijd de symptomen van een pre-eclampsie maar is er nooit verder onderzocht. Gelukkig is dat goed afgelopen… 

10 reacties op “Flashback Friday | Van controle naar opname

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *