Als moeder maak je jezelf al snel zorgen. De ene moeder wat meer dan de ander. En bij het ene kind ook wat meer dan de ander. Zo is dat hier ook zo. Hoewel ik voor mijn dochters leven heb gevreesd maak ik me om haar nu helemaal niet meer druk. Natuurlijk heb ik ook wel zo mijn zorgen bij haar, maar dat zijn ‘normale’ zorgen. Bij mijn zoontje is het anders. Hij is vrijwel continu ziek. En ja, dat vele ziek zijn hebben meer kinderen. Maar toch zijn bij hem mijn zorgen groter. Al lijkt vrijwel niemand dat te begrijpen.. Maar ook dat is oké, want het is ook lastig om in iemands schoenen te staan.
Inhoudsopgave
In het kort
Voor degene die niet op de hoogte zijn van het hoe of wat: mijn zoontje heeft een schildklierafwijking die is geconstateerd bij de hielprik. Hiervoor krijgt hij dagelijks medicatie die goed op peil gehouden moet worden. Daarom gaat hij met enige regelmaat naar het ziekenhuis om bloed te prikken. Maar daarnaast heeft hij ook luchtwegproblemen waardoor hij afgelopen jaar veel heeft ingeleverd. Vanaf september 2017 tot juni 2018 is hij vrijwel continu ziek geweest. Af en toe zat er een week tussen dat er niks aan de hand was, maar zijn luchtwegen hebben hem in die periode continu geïrriteerd. Daardoor is hij van een gemiddeld gewicht heel rap naar een flink ondergewicht gegaan en ook zijn lengte (en ontwikkeling) bleef achter.
De afgelopen maanden
Tijdens de zomermaanden: juni, juli en augustus had hij er gelukkig geen last van en kon hij beetje bij beetje opkrabbelen. Zo maakte hij in die periode enorme sprongen in de ontwikkeling en zijn gewicht werd eindelijk wat stabiel. Hij zakte in ieder geval niet nog meer omlaag. En ja, net op het moment dat we het idee hadden dat hij echt weer aan het groeien was kwam de herfst. En dus ook weer de luchtwegproblemen.
Bloedprikken en gesprek met kinderarts
Gisteren moest bij Milo weer bloed geprikt worden want we zouden vandaag een telefonische afspraak met de kinderarts hebben. Het bloedprikken is dus om zijn schildklierwaardes in de gaten te houden. Ik was net een paar minuten thuis toen ik al door de kinderarts gebeld werd. Naar aanleiding van zijn waardes en zijn gewicht wilde ze me direct spreken in plaats van vandaag pas.
Ze maakt zich namelijk best zorgen. Niet om zijn schildklier want we verhogen zijn medicatie gewoon en dan komt dat vast wel weer goed. Maar vooral door zijn luchtwegen en het feit dat hij nu alweer flink ziek (keelontsteking) is. Ze heeft dan ook met de diëtiste overlegt hoe we hem nog wat extra kunnen ondersteunen. Vanmorgen belde de dietiste mij dan ook op om te overleggen. Super fijn dat ze allemaal zo snel erachteraan gaan. Dat geeft mij dan wel enigszins wat rust. Milo krijgt vanaf morgen (dan wordt het bezorgd) Nutrinidrink als aanvulling op wat hij nu eet en in plaats van zijn huidige flessen. Dit is dus drinkvoeding met extra vezels waar ook veel meer calorieën in zit dan in zijn normale voeding.
We hopen dat hij hiermee weer wat op gewicht komt en hopelijk zelfs aankomt.
Een potje janken
Ik geef even eerlijk toe, ik heb gisteren echt even een potje zitten janken hierom. Niet huilen want dat kan nog charmant zijn. Nee ik heb er echt alles weer even uitgejankt. De zorgen zijn weer terug, want de koude periode is nog amper begonnen en het gaat nu al de verkeerde kant op. En ik weet dat hij goed in de gaten wordt gehouden en dat het vast wel goed komt. Ook weet ik dat hij niet echt ziek oogt. Maar geloof me, ik ken mijn kind heel goed en hij ziet er niet goed uit. Ja hij lacht en ja hij wil nog steeds bergen beklimmen. Maar dat betekent niet dat het ook echt goed gaat.
Ik deel dit, mijn gevoelens en zorgen, niet om medelijden te krijgen. Of als roep om aandacht. Maar wel omdat ik eigenlijk altijd alles over Milo gedeeld heb en ik vind dat een update nu wel op zijn plaats is.
Nynke B zegt:
Ik kan me voorstellen dat je je veel zorgen maakt. Heel veel sterkte en hopelijk wordt er nu meer actie ondernomen zodat hij goed op krachten komt.
Shirley zegt:
Pff, ik weet als geen ander hoeveel zorgen je je kunt maken om je kinderen en dan helemaal als het om gewicht gaat. Hier gelukkig redelijk gemiddeld eindelijk maar daar hebben we hard voor geknokt. En Maddox is ook zo snel en vaak ziek, dat hij ook snel weer afvalt. Hier nu ook weer flink hoesten, verkouden en eczeem dus ik ben benieuwd hoe wij de winter door gaan komen… Succes!
Nicole zegt:
Voor jullie ook meis, big hug!
Marieke zegt:
Jeetje vrouw, wat rot weer zeg. Zeker nu je dacht dat het weer goed zou gaan met hem. Hopelijk helpt de voeding van de diëtiste en gaat hij qua gewicht snel sprongen maken.
En ik snap je bezorgdheid wel, juist omdat Milo al zo’n zorgenkindje is.
En goed janken is ook weleens even goed!! Dikke knuffel voor jou!! X
Ps vind het wel bizar om je kleine disclaimer te moeten lezen. Toch jammer dat dat moet.
Sylvia - alovelyadventure zegt:
Ik snap heel goed je bezorgdheid. Bij het ene kindje heb je het wat meer dan het andere en weer andere kindjes blijven altijd zorgenkindjes. Zoë is en blijft helaas een zorgenkindje ivm haar hartoperatie toen ze 4 maanden was (altijd verminderde weerstand en dus veel vaker en sneller ziek dan andere kindjes) Dus ik snap je dan ook volkomen en heel begrijpelijk dat je even een potje moet huilen. Je bent ook naar een mens! Ik wens je heel veel sterkte toe!
Nicole zegt:
Dank je lieve Sylvia, wist ik helemaal niet van je dochtertje.. Dikke knuffel
Charlotte zegt:
Oh nee wat een tegenvaller weer 🙁 Heel veel succes, hopelijk gaat het snel weer een stuk beter!
Karin zegt:
Wat een tegenvaller! En heel herkenbaar, die zorgen, al zijn ze hier gelukkig grotendeels weg sinds we weten dat Suus coeliakie heeft. Ook altijd ziek geweest, afgevallen en luchtwegproblemen gehad. Ik hoop dat de drinkvoeding je zoontje een boost geeft in zijn weerstand! Sterkte
Laura zegt:
Wat rot zeg. Ik begrijp je gevoelens. Ook hier hebben we een kindje wat van de buitenkant gezond oogt. Dat zorgt vaak voor heel veel onbegrip van mensen om je heen en dat zorgt er weer voor dat jij je verdomd eenzaam kunt voelen op bepaalde momenten.
Ik hoop dat de drankjes hun werk gaan doen en dat Milo wat bij gaat komen. Virtuele knuffel!
Esther peeters zegt:
Zou milo geen allergie kunnen hebben? Is dat al eens getest? Onze zoon is inmiddels 10 jaar maar als kind altijd een slechte eter en veel eczeem en verkouden. Bleekan allergisch voor diverse. Voedingsstoffen en hooikoorts. Als baby ook diëtiste geweest en ook pakjes bijvoeding gehad. Ik maakte me ook altijd veel zorgen om hem. Wat niet altijd door mijn omgeving g werd begrepen. Gelukkig gaat het nu goed met hem.
Nicole zegt:
Dat is nog niet getest maar dat kan ook nog niet bij een kind van 16 maanden. Verder denk ik eigenlijk niet dat hij een allergie heeft aangezien hij in de zomermaanden nergens last van had. Maar we sluiten niks uit hoor. Alleen kijken we daar nu dus nog niet naar.
Henrieke zegt:
Wat sneu, hopelijk komt hij toch weer goed de herfst/winter door met andere voeding. 🙂
Annick zegt:
Nieuws waar je nooit op zit te wachten. Als er iets met 1 van je kinderen is dan gaat dat je echt aan het hart en het is dan heerlijk om gewoon even echt te janken. Dat mag en geeft je een sterker gevoel nadat het eruit is.
Hopelijk sterkt hij wat aan voor het verkeerde seizoen echt is begonnen.
Patricia Paling zegt:
Ach, wat een zorgen… Gaat het eindelijk even goed en dan begint het weer. Dat is ook ontzettend rot. En JA, dan mag je best een potje janken. Soms is dat gewoon even nodig. Hopelijk helpt de speciale voeding hem goed aan te sterken. ????
Enne… Dat het voor andere mensen aan de buitenkant lijkt dat hij niet ziek is, zegt niets. ???? Jij als moeder kent je kind het beste. En ziek zijn zie je niet altijd aan de buitenkant. Dikke steunknuffel van mama naar mama