De eerste weken op school – hoe bevalt het?

De eerste weken op school. Sinds iets meer dan een maand gaat onze dochter naar de basisschool. Een stap waar zij enorm aan toe was en ik eigenlijk ook wel. Inmiddels zijn we alweer zes weken verder en maak ik even de balans op om te zien hoe het gegaan is en hoe het nu gaat. Hoe gingen de wendagen? Hoe was de eerste week? Vindt ze het nog steeds leuk? En hoe bevalt mij het?

Hoe gingen de wendagen?

In de twee weken voorafgaand aan haar vierde verjaardag mocht mijn dochter al 4 ochtenden komen wennen. In het ideale plaatje zou dat betekenen dat ze twee keer per week een ochtend zou wennen. In realiteit was het in de ene week slechts 1 ochtend en in de andere week maar liefst drie ochtenden. Maar ook dat was een goede voorbereiding. Want uiteindelijk moeten ze toch vijf dagen. Kon ze daar alvast een beetje aan wennen.

Van te voren had ik met de juf besproken dat ik er tijdens de wenochtenden zolang erbij mocht blijven als ik zou willen. Of ja eigenlijk, zolang mijn dochter dit nodig had.

In realiteit zat ik er alleen de eerste ochtend even een half uur en dat was puur voor mezelf. Want zodra Fay de klas in liep was ze mij alweer vergeten. Dus ik zat daar maar. Te vechten tegen mijn tranen omdat ik het stiekem toch moeilijker vond dan gedacht. Het is ook een hele mijlpaal, je kind naar de basisschool. En kleine meisjes worden nou eenmaal groot..

Hoe was de eerste week?

De eerste week was eigenlijk maar een halve week want de kleuter werd op een dinsdag vier jaar en startte op de woensdag. Wel heel erg fijn want de woensdag is altijd maar een halve dag. Ook nu stapte mijn dochter met veel plezier de klas binnen en moest ik haar echt nog even bij me roepen voor een knuffel. Ze had er erg veel zin in en mocht meteen vertellen over haar dagje in Disneyland. Geweldig om haar zo enthousiast te zien. Ook na schooltijd, om half 1, was ze nog even enthousiast. Ze had het heel leuk gehad al wist ze niet meer wat ze gedaan had.

De donderdag was een hele dag waarbij ze ook op school at aangezien ze een continurooster hebben op onze school. Ik vond het erg spannend hoe het zou gaan met eten en drinken. Ze is nogal langzaam thuis dus ik had wel verwacht dat ze niet alles op had. En dat was ook zo. Ze had zelfs maar heel weinig op, maar bij oma (die komt haar op donderdag altijd halen) at ze de rest nog op.

De vrijdag is hier ook altijd een halve dag en naderhand kwam er direct een vriendinnetje spelen bij ons. Jeetje, eerste schoolweek en direct een playdate. Het was wel een vriendinnetje die ik goed ken en waarmee we vaker afspreken. Dat scheelde wel. Voor mij ook haha.

Vindt ze het nog steeds leuk?

Nu zes weken verder gaat Fay nog steeds met veel plezier naar school. Het grappige is dat ze altijd wel uitkijkt naar het weekend omdat dan papa thuis is, maar zodra het weekend is vraagt ze “wanneer mag ik weer naar school”.

Ook met het eten op school gaat het stukken beter. Het lijkt erop dat ze zich aanpast aan de korte tijd die ze heeft om te eten. Want doorgaans heeft ze alle twee de boterhammen op. Ik geef er altijd standaard twee mee omdat ze met eentje echt nog honger heeft na schooltijd. Ook na schooltijd wil ze altijd meer eten, ze verbruikt zoveel meer energie nu dus.

Ik heb het idee dat ze helemaal haar draai heeft gevonden. Bij grote veranderingen (dus bijvoorbeeld dat groep 2 opeens bij groep 1 komt omdat er een juf ziek is) vindt ze het nog wel moeilijk. Maar dat is ook niet gek.

En hoe bevalt mij het?

Niet alleen voor mijn dochter is er een nieuwe wereld geopend, ook voor mijzelf. Ik heb voortaan bepaalde tijden waar ik me aan moet houden, we hebben doordeweeks ons eigen ochtendritueel die we volgen en ik heb mijn handen wat meer vrij.

Toch vond ik het best wel een dingetje. Want je kunt je nog zo goed voorbereiden op de basisschool, toch zijn er altijd dingen waar je je niet kunt voor kunt klaarstomen. Zo vond ik het de eerste weken echt lastig qua tijdsplanning. Ook ben ik mijn dochter een keer vergeten op te halen (oké ik kwam er na 5 minuten al achter, dus was 10 minuten te laat, maar toch). En nog steeds snap ik niet helemaal hoe het allemaal werkt. Ik mis dingen zoals overleggen met ouders, heb geen idee of er nu nog schoolfruit is en zo ja op welke dagen en zo zijn er meer dingen.

Maar afgezien van het feit dat ik niet de beste schoolmoeder ben, vind ik het toch ook wel fijn om mijn handen meer vrij te hebben. Ik heb eindelijk echt qualitytime met mijn zoontje, ik kan werken op momenten dat hij slaapt en ik heb meer tijd voor mezelf heb ik het idee.

Het bevalt ons dus prima dat schoolse leven.. Al ben ik wel heel benieuwd naar hoe het dan gaat in de vakanties. Volgende week start hier de meivakantie al (tenminste bij onze school) dus we zullen het gaan ontdekken!