Mijn eerste brief aan mijn dochter.

Op het moment dat we de eerste positieve test in onze handen hadden begon ik al. Met schrijven. Schrijven naar jou, ons kleine wondertje. Het was mijn uitlaatklep omdat ik het nog met niemand mocht delen, behalve met je papa. Op het moment dat ik het dus wél kon delen schreef ik niet meer. Tenminste niet gericht naar jou.

Nu zijn we inmiddels alweer vele maanden verder en met elke dag dat jij groter groeit in mijn buik hou ik weer een beetje meer van je. Samen met je papa fantaseer ik erover hoe je eruit gaat zien. Zal je al haartjes hebben bij de geboorte en welke kleur zullen ze krijgen? Zal je mijn ogen hebben? Je papa hoopt in ieder geval van wel! Allemaal dingen waar we over nadenken en vooral over dromen. Hoe je er ook uit zal zien, je zult het mooiste meisje zijn die we kennen met de allermooiste naam.

Inmiddels draag ik je alweer 24 hele weken bij me en ik kan me al niet meer voorstellen hoe het was zo zonder jou. Voor het slapen gaan praten we met elkaar, jij en ik. Je tikt tegen mijn hand aan en laat me lachen wanneer je mijn  buik aan alle kanten laat bewegen. Heerlijk actief ben je dan! Dat zijn echt momenten waar ik intens van geniet, iets wat ik nooit had durven dromen. Ik voel me nu al echt een mama, een trotse mama van een geweldig mooi nieuw persoontje die ik over ongeveer 16 weken in mijn armen mag houden.

Straks, als je geboren bent zal je ook kennis maken met onze twee lieve diertjes; Lucky en Jeroentje. Je zal hen ook al wel een aantal keer gevoeld hebben.. Jeroentje, ons konijn, huppelt graag over mijn buik heen en Lucky, onze hond, ligt het liefst met zijn kop op of tegen mijn buik.

Meisje, wat gaat er enorm veel van jou gehouden worden. Je papa en ik houden nu al van je en niet alleen wij, nee er zijn genoeg andere mensen om ons heen die ook nu al van je houden. En dat terwijl ze je nog niet eens zo kennen zoals ik.. Ik voel me vereerd om jou al die maanden te mogen dragen, totdat je er klaar voor bent om de wereld te betreden.

Lief meisje van me, je bent meer dan welkom. Maar groei eerst nog maar even door, wij wachten wel!
Dikke kus, jouw trotse mama

6 reacties op “Mijn eerste brief aan mijn dochter.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *