Tien bekentenissen van een moeder

Als er iets is wat ik ben, dan is dat eerlijk. Vooral op mijn blog. Ik wil geen sprookjes vertellen want dat klopt gewoon niet met echte leven. Het moederschap is mooier dan ik me ooit had kunnen voorstellen maar het is ook hartstikke zwaar. En er zijn gewoon momenten dat ik me afvraag waar ik ooit aan begonnen ben. En momenten waarop ik denk dat ik de slechtste moeder ooit ben…

Ik schreef eerder al een betoog over het feit dat moeders vaak niet eerlijk zijn over het moederschap. Het lijkt er bij sommige op alsof zij de perfecte moeders zijn met vooral de perfecte kinderen. “Nee Klaasje huilt nooit.” “Mijn Pietje lust echt alles.” “Jaaaa die roze wolk daar zit ik nu nog steeds op hoor!”

Vandaag deel ik tien bekentenissen van een moeder. Van deze moeder. Het is een combinatie tussen de tag die ik doorgespeeld kreeg van LittleWonderWorld (sorry dames dat het zo lang duurde) en een eigen invulling.

Tien bekentenissen van een moeder

Ik moet echt tot tien (nee 100!!) tellen wanneer ons meisje nep huilt. Je kent het wel zo’n jammerend huiltje waarbij je gewoon ziet dat ze de tranen eruit persen. Met tien maanden al haar zin willen hebben. Nou mooi niet! (nog een bekentenis: soms geef ik toe, puur omdat ik geen zin heb tot 100 te tellen!)

Vanaf haar 9 maanden slaapt ons meisje erg slecht. Ze wordt ’s nachts regelmatig overstuur wakker. Wij nemen haar dan gewoon bij ons in bed. Voor haar nachtrust maar ook zeker voor die van ons. Waarschijnlijk zijn het enge dromen of iets anders vervelends, ik troost haar dan het liefst. (nog een bekentenis: soms kan ik niet wachten tot ze huilt omdat ik het heerlijk vind om met haar in bed te knuffelen)

Ik heb een periode gehad afgelopen jaar (eind van het jaar, paar weken) waarin ik ons meisje met ons mee liet eten en als ze het niet lustte of niet mocht dan gaf ik haar een potje. Ik was echt enorm lui. Gelukkig ben ik nu weer on track met het verse eten voorbereiden, voelt voor mezelf prettiger.

Soms weet ik dat ons meisje gepoept heeft en dan wacht ik even met verschonen omdat ik weet dat mijn man zo thuis komt. Ik laat hem dan met haar spelen en doe alsof mijn neus bloed als hij opmerkt dat ze wellicht een vieze luier heeft.

Ik trek niet altijd een pyjama aan bij ons meisje, laat haar soms slapen in haar kleertjes van die dag. Dit omdat ze soms zo moe is en ik weet dat wanneer ik haar omkleed ze moeilijker naar bed gaat dan wanneer ze al zo moe is.

Ik ben wel eens vergeten om de hartmedicatie van ons meisje in haar fles te doen. Ze hoort dit eigenlijk 3x per dag te krijgen maar vooral in het begin vergat ik het nog wel eens. Gelukkig heeft het geen nare gevolgen gehad.

Wanneer Fay een lange dag aanhankelijk is geweest ben ik enorm gelukkig als mijn man er is en geef ik haar graag aan hem. Ik kan dan ook behoorlijk geïrriteerd raken als ze dan toch naar mij wil, ondanks dat het eigenlijk enorm lief is.

Ik voel me schuldig als ik ons dochtertje wegbreng naar mijn moeder of schoonmoeder. Maakt dan ook niet uit of ik nu wel of geen plannen heb die dag, ik voel me toch schuldig. Ook al weet ik dat het goed is om ook eens een dag iets voor mezelf te doen. Dat gevoel blijft knagen.

Ik geef wel eens een liga als tussendoortje, terwijl ik een paar maanden geleden nog zweerde dat echt niet te gaan doen binnen een jaar.

Ik zou niet overdrijven met kleertjes, tijdens de zwangerschap heb ik ook echt niet veel gekocht.. Maar nu? ALLES IS ZO LEUK!!!

Wat ben ik een slechte moeder eigenlijk als ik het zo lees… Of ben ik niet de enige?

23 reacties op “Tien bekentenissen van een moeder

  • Ik kan je eerlijkheid wel waarderen. Juist om te zien dat ook anderen wel eens moeite hebben met het ouderschap. Ik geef Levi ook wel eens zijn zin, ik laat hem soms te lang op de ipad spelen zodat ik ook voort kan en ik leg hem soms wat later in bed in de hoop dat hij de volgende ochtend doorslaapt. Zo, ook wat bekentenissen van mijn kant. Ook hier is het niet altijd rooskleurig 😉

  • stiekem waren er toch best wat punten waar ik me in kon vinden hoor. Hier gaat echt niet alles zoals t misschien zou horen. Ik heb overigens na een week al hun fruit en groente uit potjes geheven. Vers aten ze niks van! Eten nu overigens allemaal met de pot mee en lusten zo goed als alles. Niemand is perfect dus wij ook niet!

  • Hahaha die luiers doe ik ook 😉 oh en dat gejengel verschrikkelijk. Olivia tilt het als peuter naar een mog hoger niveau. Ik ga gerust even op het toilwt boven zitten met de deur dicht dan 😉

  • Ik denk dat deze bekentenissen je geen slechte moeder maken, maar een eerlijk mens.
    Iedereen heeft zulke goede ideeën en voornemens wat het op kinderen/opvoeden aankomt, moet het nog maar zien als het zover is. Je roeit met de riemen die je hebt en de ene dag heb je zwaarder vaarwater als een andere dag 😉

  • Je bent echt niet de enige hoor! Meestal geef ik haar wel een gezond groentehapje maar als wij iets makkelijks zoals bijvoorbeeld friet eten geef ik haar ook een potje. En pyjamaatjes doe ik haar bijna nooit aan ;-), ze wil het liefst zo min mogelijk gepruts aan haar lijfje voor ze gaat slapen. Maakt ons dat een slechte moeder? Nee joh!

  • Nee joh!! Je bent echt geen slechte moeder!
    Diegene die niet eerlijk zijn en doen alsof de wereld één groot nepfeest is, dat zijn pas uh… nah ja, slechte moeders niet maar je weet wel wat ik bedoel.
    Ik heb ook altijd gezegd: mijn kinderen krijgen geen cola. Ik heb geluk, mijn zoon lust geen prik. Mijn dochter is echter gek op cola. Heel gek want ik drink niks van fris. Van mij krijgt ze het niet, maar als ze kan dan drinkt ze het elders.
    Ze moeten van mij ook geen groenten meer eten. Ik draai ze in de puree, maar losse groenten…. daar ben ik mee gestopt. Dat was één groot gevecht. Dus neen, mijn kinderen eten geen groenten… En geen fruit. Erg he!
    Ik kan er mij niks van aantrekken.
    Mijn dochter heeft een slaapstoornis, zij slaapt ook heel vaak bij mij. Je bent dus niet alleen 😉
    GEwoon doen wat je gevoel je ingeeft!
    Jij bent de mama!
    xx

  • Herkenbaar haha! Sam kijkt regelmatig teveel en te lang televisie zodat ik me met Jim of iets anders kan bezighouden en Jim verkleed ik ook niet naar ieder spuugje of kwijltje want anders blijf ik bezig, haha. Meestal denk ik: dat droogt wel weer 😉 oeps!

  • Nou meis, als je hierdoor vindt dat je een slechte moeder bent, maak je borst maar nat dan. Je bent zeker geen slechte moeder en ik wil de eerste moeder wel ontmoeten die dit niet herkent. Uiteindelijk draait het voor het grootste deel om liefde en vertrouwen bieden en een veilige omgeving en daar voldoe je aan toch? Dat niet altijd alles loopt zoals je wil hoort nou eenmaal bij het leven en dat moet jouw kleine meid ook leren. Komt er morgen een blogje met waarom je wel een goede moeder bent? Liefs

  • Wat heerlijk openhartig dit! En NEE, je bent geen slechte moeder!! Heel goed idee om nu aan ons en vooral aan jezelf te vertellen waarom jij juist een hele goede moeder bent!
    En ja, ik herkende er ook een paar hoor ;-).

  • Nee joh je bent geen slechte moeder. Er zitten veel herkenbare dingen tussen. Ik vergeet de vitamine D regelmatig en na een dag waarin ik alleen maar politieagent aan het spelen ben, ben ik blij dat manlief thuis komt. En ik vind het een goed idee om te delen waarom je wel een goede moeder bent.

  • Ik denk dat een moeder die haar best doet en van d’r kinderen houdt per definitie een goede moeder is. Of is dat raar? Ik bedoel, we maken allemaal wel eens een foutje of een verkeerde beslissing maar we zolang het uit een goed hart komt. We zijn ook maar mensen. En ik deed de potjes en de Liga ook 🙂 Ik vind wel dat je nu een blogje moet maken met de tien dingen die je supergeweldig doet!

  • Slechte moeder? Neen hoor een heel normale moeder! Was blij te lezen dat jij dingen doet die ik ook doe. De luier bv en de koek als tussendoortje. 🙂
    Ik vind je nog altijd een supermama!

  • Je bent echt geen slechte moeder. Soms laat ik E. ook in zijn kleding slapen, vooral als het toch comfortabel is denk aan joggingbroek of iets dergelijks. Vitamine D vergeet ik zeker eens in de week. Poepluiers word ik zo misselijk van en heb de pech dat die altijd midden op de dag komen. Moet ik nog doorgaan 😉

  • Ah ik voel mezelf plots een stuk beter!
    Ookal weet je dat’t schone schijn is toch vergelijk je jezelf continu met de uitgeslapen moeders en altijd vrolijke en propere kinderen.

    Blij dat ik niet de enige ben 😉

    Oja trouwens, vorig jaar in april stootte ik even op je blog. Wat ben je ondertussen gegroeid en schrijf je goed!
    Keep up the good work!

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *