9 maanden op en 9 maanden af

De periode van ontzwangeren is voorbij. Tenminste, dat is wat men zegt. Na negen maanden zwangerschap heb je doorgaans negen maanden nodig om weer de oude te worden. Maar ook hiervoor geldt dat elke vrouw anders is en waarbij de ene vrouw dus echt negen maanden nodig heeft, lijken anderen er nauwelijks last van te hebben.

Negen maanden in de buik en negen maanden uit de buik

Vandaag is mijn zoontje Milo precies negen maanden oud en is hij dus bijna net zo lang uit mijn buik als dat hij in de buik heeft gezeten. Best bijzonder vind ik dat en dit keer sta ik er dan ook bewust bij stil. Ook omdat de tijd van ontzwangeren nu eigenlijk voorbij zou moeten zijn. Maar is dat wel zo?

Wat is ontzwangeren?

Ontzwangeren is de tijd die je lichamelijk en psychisch nodig hebt om te herstellen van de zwangerschap, bevalling en geboorte van je kind. Let wel, er wordt zeker verschil gemaakt tussen de bevalling en de geboorte. De bevalling is letterlijk wat het woord betekent, dus de manier waarop je kindje ter wereld is gekomen. En de geboorte van je kindje is dus het feit dat je kindje er nu is. Want ook dat brengt heftige dingen met zich mee. En heeft met het ontzwangeren te maken.

Van welke ontzwanger kwalen heb ik zelf last (gehad)?

Er zijn een aantal veel voorkomende ongemakken en kwalen tijdens het ontzwangeren. Ik vertel hieronder heel open en eerlijk over alle kwalen, dus mocht je daar niet op zitten te wachten klik dan gerust door naar een van mijn andere artikelen ?

  • Naweeën
    Echte naweeën heb ik niet gehad. Of misschien had ik ze wel maar heb ik ze niet onthouden. Ik had die eerste dagen vooral veel andere pijnlijke klachten.
  • Stuwing
    Ook van stuwing heb ik geen last gehad. Ik was er wel bang voor omdat ik geen borstvoeding mocht geven. Maar het leek erop alsof mijn lichaam dit zelf ook doorhad en mijn melkproductie niet echt op gang is gekomen. Ik lekte wel een paar weken nog, maar dat was zo minimaal dat het bijna verwaarloosbaar was.
  • Aambeien
    Hier had ik tijdens de zwangerschap al enorm veel last van dus ook die eerste weken heeft mij dit nog echt gruwelijk gepijnigd. Gelukkig heb ik er nu zo goed als geen last meer van.
  • Verstopping
    Ook dit was vooral in die eerste week heel erg bij mij. Door de aambeien durfde ik ook amper naar de wc te gaan en die eerste keer dat ik dit wel deed was zo gruwelijk pijnlijk! Dus een tip vanuit mij: probeer juist zo snel mogelijk wel te poepen, want hoe langer je wacht hoe pijnlijker het doet door de opstopping. Ook is heel vezelrijk eten heel goed hiervoor en vermijd vet eten.
  • Urineverlies
    Oh hiervan moet ik dus toegeven dat ik er dus nog steeds last van heb. Verschrikkelijk vind ik het, maar ik loop nog steeds met een tena lady in mijn onderbroek rond. Dat moet ook wel want nies ik een keer dan verlies ik al direct wat urine.
  • Vloeien
    Ik dacht dat er geen einde aan kwam. Maar na zo’n zeven weken was ik dan toch klaar met vloeien. Wel een beetje jammer dat ik een week later voor het eerst ongesteld werd.
  • Eerste menstruatie
    Tijdens het ontzwangeren komt je eerste menstruatie weer op gang. Iets wat ik tijdens de zwangerschap totaal niet gemist heb. Geef je borstvoeding dan kan het vaak nog wel even duren voordat de cyclus weer op gang komt. Maar ook al geef je borstvoeding, je kunt wel al vruchtbaar zijn dus denk in ieder geval op tijd aan anticonceptie na de bevalling.
  • Pijnlijke vagina
    Aangezien ik een behoorlijke knip heb gehad tijdens de bevalling van Milo heb ik ook daar echt een tijd last van gehad. Eerst waren het de aambeien die pijn deden en daar begonnen de hechtingen echt flink te trekken. Wat ik toen vooral heb gedaan is zitten op een harde ondergrond. Klinkt pijnlijk en is het ook, maar de genezing verloopt zo sneller dan wanneer je juist op een zachte ondergrond gaat zitten. Daarnaast heb ik elke dag minimaal een half uur met ontbloot onderlijf op bed gelegen. Door de lucht die erbij komt geneest de wond sneller.
  • Vermoeidheid
    Met een pasgeborene in huis is het niet gek dat je minder slaapt. En wanneer je kindje dan ook nog eens ziek is en meerdere malen wakker wordt ’s nachts zoals bij ons dan is het ook niet gek dat je vermoeid bent.
  • Slaapproblemen
    Het enige probleem wat ik heb is dat ik gewekt word tijdens mijn slaap door oftewel de baby of de kleuter. Maar anders kan ik voortaan echt altijd en overal slapen. Als het me maar is gegund.. haha.
  • Concentratieproblemen
    Check check dubbel check. Ik moet zeggen dat ik er dagen bij heb zitten dat ik me best een uur kan concentreren op iets specifieks. Maar die dagen komen wel slechts zelden voor. Ik ben enorm snel afgeleid en ga dan ook van de hak op de tak. Maar.. ik ben ermee bezig en werk eraan.
  • Vergeetachtigheid
    Uh wat wilde ik hier ook alweer schrijven? (zegt genoeg toch?!)
  • Stress en spanning
    Met een kindje wat de hele winter door ziek is snap je wel dat stress en spanning hier de boventoon voeren. Maar ook gewoon het hele reilen en zeilen van een huishouden, een gezin met 2 kinderen, 2 honden, een eigen bedrijf plus een sociaal leven is best pittig.
  • Depressie
    Na mijn eerste bevalling heb ik heel lang een postnatale depressie gehad. Dit keer is me dat gelukkig bespaard gebleven al verbaas ik me hier nog steeds over. Wel moet ik mezelf altijd in de gaten blijven houden want de kans op herhaling is groot.
  • Haaruitval
    Breek me de bek er niet over open. Dit vind ik misschien nog wel de ergste van de kwalen na deze laatste zwangerschap. Waar is mijn mooie bos met haren gebleven die ik tijdens de zwangerschap had?
  • Schildklierproblemen
    Hier ben ik na beide zwangerschappen op gecontroleerd en juist ook na die van Milo aangezien bleek dat hij een schildklierafwijking heeft. Maar bij mij hebben ze gelukkig niks kunnen vinden.
  • Slechtere conditie
    Als je al geen conditie had, kun je dan een nog slechtere conditie krijgen? Het antwoord hierop is: ja, dat kan. Gelukkig heb ik nu een elektrische fiets!

Ben ik klaar met ontzwangeren?

Ondanks dat ik vele kwalen niet (meer) heb voelt het niet alsof ik echt klaar ben met ontzwangeren. Maar dat komt gewoon omdat ik me mezelf ook nog helemaal niet voel. Dat heeft ook wel te maken met het feit dat ik bij lange na mijn gewichtsdoel nog niet behaald heb. Ik wilde onder de 80 kilo wegen en weeg nu 86 kilo. By far niet gehaald dus. Maar ook omdat ik nog steeds lichamelijk niet helemaal de oude ben, maar ook psychisch nog wel een weg te gaan heb.

Gelukkig voel ik me wel alweer een heel stuk beter dan in de eerste maanden na de bevalling en ben ik ook hard op weg om weer de oude (but improved) Nicole te worden.

Heb jij negen maanden nodig gehad om te ontzwangeren? Of duurde het bij jou veel korter/langer?

Uitgelichte afbeelding: Stanislaw Mikulsk | Shutterstock.com

1 reactie op “9 maanden op en 9 maanden af

  • Ik heb nog 4 maanden om te ontzwangeren. Ik heb last van heeeeel af en toe urine verlies. Wat is dat irritant!!! Vooral als je net van het toilet af komt. Ongesteld ben ik nog steeds niet (borstvoeding), hoewel ik een paar maanden geleden twee avonden lichtjes bloed ben verloren. Vergeetachtig: JA…. heel erg! Heel irritant ook.

Reageren is niet mogelijk.