Deze gastblog schreef Carmelina toen ze nog niet bevallen was. Met de uitgerekende datum zo dichtbij, maar ook bij het inrichten van de babykamer, ga je weer over zoveel dingen nadenken. Hoe deed ik dit of dat bij mijn andere kinderen, Luka en Jonah? Is dat nog steeds hoe ik het zou willen? Hoe denkt mijn partner hier eigenlijk over?
In veel zaken volgt mijn partner mij, nee hij is geen man zonder mening (had hij die soms maar juist eens wat minder) maar wat betreft een aantal zaken kent hij mij natuurlijk ook al een aantal jaren als moeder en vindt hij het prima zoals we het al doen. Toch zijn er een aantal onderwerpen waar we het wel wat uitgebreider over hebben gehad.
Inhoudsopgave
Voeding: toen en nu
Zo lukte bij Luka de borstvoeding niet. Ik wilde dit zo graag maar er waren allemaal redenen waarom dit enorm veel stress met zich mee bracht en ik opkeek tegen de momenten dat ik mijn kind weer moest aanleggen. Tranen met tuiten heb ik gehuild die eerste week omdat het zo alles beïnvloedde wat maakte dat ik bij Jonah ervoor gekozen heb direct een fles aan te bieden. Ik wilde die stress niet meer. 
Hier heb ik stiekem altijd een beetje spijt van gehad. Anders dan bij Luka liep ik al vrij snel in mijn zwangerschap leeg. De productie was goed op orde alleen ik durfde niet, ik was zo bang voor de ervaring van de keer ervoor dat ik niet de keuze kon maken het met Jonah wel te proberen. Toen Bas dit onderwerp aansneed voelde ik dat ik weer zenuwachtig werd. De spijt die ik altijd gevoeld had over hoe het bij Jonah gegaan was en het verlangen dat ik voel om het wel te gaan geven maakte mij ook weer angstig.
Gelukkig konden we het hierover hebben. Mocht ik mijn angsten uitspreken, was hier aandacht en ruimte voor en liet Bas mij weten dat waar ik ook voor zou gaan kiezen alles helemaal oké was. Hij zei het niet alleen maar liet mij het ook voelen door iedere keer wanneer ik het weer over dit onderwerp had te beantwoorden met liefde en geduld. Deze keer wil ik heel graag goed begeleid worden bij het geven van borstvoeding. Ik heb dan ook gevraagd om een kraamzorg met ervaring. Maar ook bij de kraamzorg heb ik mijn angst en onzekerheid aangegeven.
Ik wil heel graag borstvoeding geven maar niet koste wat het kost. Wanneer ik hier toch weer teveel stress van ervaar dan is het ook klaar en krijgt onze Dino lekker de fles. Zo herinner ik mij een nacht met Luka waarin we hem niet stil kregen, hij bleef maar huilen, hij had overduidelijk honger en ik kon hem niks geven. Deze nacht was zo heftig als ik hieraan terug denk kan ik me weer helemaal voelen als toen. Zo’n nacht wil ik nooit meer.
We hebben dan ook gewoon voeding en flesjes in huis en zodra mijn gevoel zegt dat dit nodig is dan wil ik hem dit ook kunnen geven. Bas staat hier ook helemaal achter. Het feit hierover te kunnen praten met elkaar geeft rust, vind ik fijn. Ik heb niet het gevoel hier alleen in te staan, maar het samen te doen. De hulpmiddelen zijn in huis gehaald, tepelhoedjes enz. Ik heb er vertrouwen in en ben heel benieuwd naar hoe het straks gaat lopen. Het onderwerp roept in elk geval niet meer een complete error bij mij op, volgens mij is de eerste stap dus genomen. Wordt vervolgd…
Flesjes en spenen: toen en nu
Bij Luka gebruikte ik de Dr. Brown’s fles (klik), bij Jonah gebruikte ik Difrax. Jonah was een baby met weinig krampjes en Luka had er enorm veel last van wat maakte dat ik uit kwam bij de Dr Brown’s fles. Dat werkte goed voor hem. Nou weet ik dat je ook een baby kan krijgen die voorkeur heeft voor bepaalde flesjes. Ik heb dan ook niet een hele voorraad van een bepaalde fles gehaald. Dit keer viel ik zelf voor de flessen van Hegen. We hebben er 2 gehaald (ook omdat ik natuurlijk de wens heb borstvoeding te gaan geven) en we zien wel hoe dit gaat. Een andere fles is tenslotte zo gehaald.
Wat betreft spenen… Luka was een spenen kind, Jonah had zijn duim. Luka vond iedere speen dikke prima wat heel makkelijk was maar ook hier weet ik dat kinderen heel verschillend kunnen zijn. Wat ik wel weet is dat mocht er weer een duimertje komen ik mijn best ga doen die uit zijn mond te houden. Jonah is inmiddels 6 en gelukkig heeft hij altijd begrepen dat duimen iets was voor in bed en soms mocht het in de auto. Inmiddels zijn we druk met het afleren hiervan en gaat dat heel goed maar een klus is het wel. Jonah had op iedere echo een duim in zijn mond, Dino heb ik hier nu één keer op kunnen betrappen. Dus ik heb goede hoop.
Verzorgingsproducten: toen en nu
Voor zowel Luka als Jonah gebruik ik Naïf (klik) en Dr Leenarts. Verder eigenlijk niets. Ik ben gek op het geurtje van Naïf en hun huid reageert hier altijd goed op. Hopelijk is dit bij Dino ook het geval. Dit is zo’n ding waarvan Bas zegt: doe maar ik volg. Toch zag ik dat er inmiddels alweer zoveel meer op de markt gekomen is dat ik toch even ben gaan shoppen. Eerlijk, soms kan ik niet helemaal wijzer worden uit wat iets nou precies is dus blijf ik gewoon lekker veilig bij wat ik ken. Iets wat goed werkt hoef je ook eigenlijk niet te veranderen he.
En verder… toen en nu
Waar Luka en Jonah direct in hun eigen bedje gingen (ledikant) op hun eigen kamertje hebben we nu een co sleeper klaar staan. Dit zegt niet dat hij hoe dan ook bij ons op de kamer moet slapen maar het lijkt me heerlijk! Mocht de borstvoeding lukken lijkt het mij ook gemakkelijk! Maar ook dit is weer een ‘we zien het wel…’, niks staat vast. Mocht het voor ons allemaal prettiger zijn als dino wel op zijn eigen kamertje gaat slapen doen we dat gewoon.
En eigenlijk merk ik dat dit het allergrootste verschil is vergeleken met 6 jaar geleden. ‘We zien het wel…’ Ik ken dit kindje nog helemaal niet. Hoewel men roept dat ik een ervaren moeder ben kom ik ook nu weer mijn onzekerheid tegen. Ik heb geen idee hoe dit kindje op bepaalde zaken zal reageren en ik weet dat niks te plannen valt met een newborn. Ik wil vooral gewoon kunnen genieten van alles wat er komen gaat. Ik heb heerlijk verlof tot begin september dus alle tijd om alles uit te vogelen en zijn karaktertje te leren kennen. Geen vaste methodes, geen goed of fout gewoon lekker mee gaan en ontdekken. En die gedachte, geeft zoveel rust.
