Zaterdag had onze zoon Milo zijn allereerste zwemles. Hij heeft in het verleden wel een paar lesjes peutersurvival gedaan, wat erg leuk was. Echter was dit een te grote belasting voor hem naast de andere dingen die hij had. Hij moest toen ook wekelijks naar de fysio en 4 ochtenden in de week naar de peuterspeelzaal. En voor een mannetje met een beperking qua balans en energie is dat dan best pittig. Inmiddels weten we steeds beter aan energie bewaking te doen en dat is dan ook de reden dat hij nu tijdelijk gestopt is met voetbal zodat hij op zwemles kan. Ik vind het toch wel erg belangrijk dat hij in ieder geval de basis dingen van zwemmen leert.
Zwemles in kleine groepjes
Een tijdje terug vroeg onze revalidatiearts of we al nagedacht hadden over zwemles. De voorkeur ging uit naar privé zwemles zodat de zweminstructeur alle aandacht voor Milo en zijn beperking zou hebben. Helaas is dat op dit moment voor ons (financieel) niet haalbaar. Als privé zwemles niet zou lukken dan was het goed om rond te kijken naar een zwemschool waar ze in kleine groepjes zwemmen. Bij ons in de buurt zijn er twee zwemscholen waarbij een zwemschool inmiddels is gestart met zwemmen in groepjes van maximaal 4 kinderen.
Wij hebben ook al ervaring met deze zwemschool. Fay heeft daar haar Easyswim diploma gehaald en Milo deed daar dus peutersurvival. Plus onze kinderfysio kent de eigenaar dus dat lijntje tussen de zwemschool en de fysio is ook kort. Dat vind ik wel zo prettig. Dat is dan ook de reden dat onze keuze is gevallen op deze zwemschool met de kleine groepjes. Of het ook werkelijk past bij Milo en of hij in zo’n groepje echt tot zijn recht komt dat is gewoon even afwachten.
De eerste zwemles
Milo was ontzettend enthousiast zowel voor als na de zwemles. Hij had er erg veel zin in en nadat hij een zwemvest had gekregen mocht hij op de rand van het zwembad zitten en de zwemjuf nat spetteren met zijn benen. Een goed begin dus. Het eerste kwartier mochten we als ouder zijnde kijken omdat het de allereerste les was. Van de vier kindjes in zijn groepje is Milo de kleinste, er zit nog een jongetje bij die al enorm watervrij is, een meisje die het allemaal erg spannend vond en een jongetje die eerst wel mee deed maar het stiekem toch spannend vond. Het zelf in het water springen vond Milo nog moeilijk/spannend dus de juf hielp hem heel goed. Ook bij het weer uit het water klimmen. Na een kwartier gingen we weer en zwaaide een hele blije Milo naar ons.
Toen de zwemles afgelopen was kwam Milo dolblij de kleedruimte ingelopen. Hij heeft in twee minuten tijd wel tien keer gezegd hoe leuk het was en dat hij snel weer wilde. De zwemjuf vertelde ons dat Milo een extra drijver in zijn zwemvest kreeg en daardoor kon hij beter boven water blijven en kon hij ook beter watertrappelen en zelf drijven zonder hulp. Al met al een fijne eerste les. Ik ben benieuwd naar de komende lessen.
