The questions of life tag

Sinds kort is er een nieuwe TAG in blogland. Xaviera van Soulheartedly ging de uitdaging aan en bedacht een eigen tag. De vragen zijn ontzettend mooi en nadat ik getagd werd door Marion vond ik dit wel een mooi moment om ze in te vullen. Vlak voor het einde van het jaar..

Welke herinnering van het afgelopen jaar geeft jou de grootste glimlach op je gezicht?
Wat ik hierop ga antwoorden dat zullen de mede newborn moeders waarschijnlijk wel herkennen en degene die geen moeder zijn zullen zuchten van het cliché eromheen. En ja het is een cliché maar het is oh zo waar! De grootste glimlach geeft mijn dochtertje me. Elke keer als ik haar zie dan lacht ze en smelt mijn hart. Ik kan niets anders dan lachen met haar in mijn leven. En dan te bedenken dat zij een product is van de liefde tussen mij en mijn man. Ongelofelijk…

Wat heb je altijd al eens willen doen sinds je kindertijd?
Nu gaat het lijken alsof ik Marion na wil doen, maar paardrijden staat al zo lang ik me kan herinneren op mijn verlanglijstje. Ik heb het nog nooit gedaan maar het is iets wat me zo mooi lijkt. Ik hoop dan ook dat het niet lang meer duurt voor ik die droom werkelijkheid laat komen..

Wat zou je willen doen in je leven als er totaal geen beperkingen waren?
Ik zou dan een huis laten bouwen voor mijn gezin hier in de Hei. Eentje met veel land en veel slaapkamers. Ook zou ik er wel een zwembad bij willen en een aantal extra dieren. Een eigen huis is echt als een droom voor me en ik heb al helemaal een beeld van hoe ik het dan wil hebben. Een keuken met zo’n kookeiland in het midden, een serre met openhaard zodat we ’s avonds heerlijk over onze grond kunnen kijken… Een fotostudio aan huis voor mijn hobby/werk, een badkamer met werkelijk een bad erin (tweepersoons), ja.. ik heb nogal wat te dromen nog haha.

Wat heb je voor het laatst over jezelf geleerd?
Dat hulp accepteren niet gelijk staat aan falen. Ik heb heel mijn leven hulp gezien als iets negatiefs. Het betekende dat ik niet slim genoeg was of sterk genoeg was om dingen zelf te kunnen. Nu ik het afgelopen jaar meer hulp heb moeten/mogen ontvangen dan de rest van mijn leven besef ik me dat hulp je niet zwak maakt of minder goed. Hulp vragen is juist iets enorm krachtigs. En het is soms ook gewoon nodig. Ik moet niet alles zelf kunnen en willen. En ook: ik ben het waard om hulp te ontvangen. 

Als je aan het dagdromen bent, waar gaan die dromen dan over?
Dan gaan ze over mijn eigen studio hier boven op zolder. Waar ik heerlijk foto’s kan maken van ons eigen prinsesje maar ook van de prinsjes & prinsesjes van anderen. Verder droom ik dan dat mijn blog groter dan groot is en ik een mooie combi maak met de fotografie. Dat zijn echt dingen waar ik van hou en die ik graag als mijn werk zou willen doen.

Welke verandering wil je het komende jaar het liefste toepassen in je leven?
Ik heb al zulke grote stappen gemaakt afgelopen jaar en vooral de laatste tijd dat ik die stappen wil blijven zetten komend jaar. Ik durf echter geen verwachtingen uit te roepen ook omdat ik daar vanaf wil. De weg loopt zoals hij loopt en ik bewandel hem zoals hij komt. Met kuilen, omwegen, heuvels, plassen en veel zonneschijn.

Dan het moeilijkste gedeelte, haha nee geintje. Het taggen van iemand anders. Ik ben wel heel erg benieuwd hoe Diana Carlton deze vragen invult. Maar lieve meid, voel je niet verplicht hoor…

9 reacties op “The questions of life tag

  • Wat een mooie tag! En idd, hulp vragen is geen teken van zwakte. Het geeft juist aan hoe sterk je bent doordat je inziet dat je het nodig hebt. Je bent een kanjer meis.

  • Mooi! Heel mooi ingevuld! De hulpvraag is natuurlijk heel herkenbaar voor mij, maar ook wat je schrijft over de veranderingen in je leven die je wilt toepassen. Dat herken ik zo en ik ben ook van de verwachtingen naar mezelf toe afgestapt. Ik… herstel, we! We hebben het afgelopen jaar zoveel bereikt! Dat is eigenlijk al meer dan genoeg. Wat je zegt, heerlijk ons eigen kronkelende pad blijven bewandelen en ondertussen vooral ook genieten van het uitzicht. Tof dat je ‘m hebt ingevuld!

  • Wat heb je de tag mooi ingevuld! Prachtig wat je schrijft over hulp vragen, dat is een hele goede les om te leren. Ik vond het erg mooi om te lezen wat je zou doen als er geen beperkingen waren en waar je dagdromen over gaan, ik zie het al helemaal voor me. Ik hoop dat je die fotostudio zal kunnen creëren in de toekomst! Knap dat je al zulke grote stappen hebt gemaakt. Deze zin ga ik onthouden: ‘De weg loopt zoals hij loopt en ik bewandel hem zoals hij komt’, heel erg mooi verwoord! Leuk dat je de tag hebt overgenomen!

  • Ik vind dit zo’n mooie tag. Het zet je aan het nadenken en je leert iemand echt kennen. Ik ben dan wel geen New born mama maar mijn kinderen zorgen hier ook voor een big smile op mijn gezicht. En hulp vragen is juist geen falen. Je bent een mooie weg in geslagen. Veel succes en plezier met de wandeling.

  • Nina Simplynspecial zegt:

    Mooie tag, heb ‘m vandaag geloof ik nog ergens voorbij zien komen! Wel echt een tag waarover je even moet nadenken voordat je kan antwoorden. Dat vind ik wel mooi persoonlijk 🙂

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *