Mijn kind is verzot op ons konijn. Dat is voor de vaste lezers geen verrassing aangezien ze graag in het konijnenhok zit bijvoorbeeld. Andersom lijkt het konijn onze kleine meid ook erg lief te vinden. Vooral als ze brood in haar handen heeft of worteltjes haha. Maar hij laat zich ook gewoon aaien en kusjes geven enzo dus dat zit wel goed. Tenminste, dat dacht ik.. Tot vanmorgen… (Deze blog schreef ik op maandag 14 september ’15)
Inhoudsopgave
De beet
Het was gewoon een normale ochtend zoals altijd. Ik was dit keer eerder wakker dan mijn dochter dus kon ik alvast het ontbijt maken en klaarzetten. Het konijn laat ik altijd nog even in de kooi omdat hij anders komt schooien en ook de honden mogen de woonkamer niet in, anders eten ze het brood van het bord. Het was gelukkig droog dus de honden konden mooi buiten in de tuin spelen. Nadat ik mijn dochter eruit had gehaald, verschoond en omgekleed kon het ontbijt beginnen. Zoals altijd at Fay eerst het kaas van het brood en daarna pas het brood zelf en ik had mijn broodjes met avocado ook binnen no time op.
Op een gegeven moment klonk er “KLAA!” uit de mond van mijn dochter, het teken dat er echt niets meer dat mondje in zou gaan. Dus ik haalde haar uit de stoel, zoals elke morgen en zij ging direct naar het konijn. Zoals elke morgen. Ik kijk er niet meer van op of om omdat het al 1000 keer goed is gegaan. Helaas was dit 1001 en dit keer klonk er een afschuwelijk geschreeuw. Ik draaide me om en het eerste en enigste wat ik zag was een handje vol bloed en een krijsend en huilend kind.
Naar de dokter
Ik haalde diep adem en nog een keer zodat ik zelf kalm zou blijven en pakte haar op om naar de keuken te gaan. Daar hield ik haar handje even onder de kraan maar dit hielp niet echt. Het leek wel alsof ze er nog hysterischer van werd. Ik pakte wat keukenrol en deed dit om de wondjes heen. Ik had al gezien dat er een flink stuk vel los zat maar kon niet zien hoe diep de beet was. Ondertussen belde ik mijn moeder (zij werkt op een basisschool en heeft kinder EHBO) om te vragen of ik hiermee naar de dokter moest. Het antwoord was ja dus ik belde de assistente op.
Ik moest direct komen, dus met overstuur kind reed ik naar het dorp toe. Terwijl ik haar continu sussende woorden toesprak probeerde ik me goed aan alle verkeersregels te houden. Gelukkig is het maar een ritje van 5 minuten en toen we er waren was ze al iets rustiger. Het helpt dus wel degelijk om zelf kalm te blijven, ook al doe je net alsof haha. Bij de dokter moesten we toch nog best even wachten, al werd haar wond wel direct ontsmet. Gelukkig was het niet super diep dus gehecht hoefde ze niet te worden. Wel kregen we een antibiotica kuur mee voor 5 dagen. Dit is standaard bij honden, katten en konijnenbeten. Een tetanusprik hoefde ze niet omdat dit al in de vaccinaties erbij zit.
Wat te doen als een konijn (hond of kat) je kind bijt
- Rustig blijven. Dit is echt het belangrijkste. Hoe meer overstuur jij raakt, hoe meer je kind overstuur raakt.
- Ontsmet de wond, heb je geen ontsmettingsmiddel in huis dan is lauw water ook altijd goed.
- Doe er het liefste geen pleister op, maar wel een gaasje/verband. Dit omdat een pleister het direct afsluit en lucht is juist goed voor een open wond. Ook is het eraf halen van een pleister vaak vervelender dan een gaasje of verband.
- Ga met je kind naar de dokter. Daar wordt de wond nogmaals ontsmet en zul je een antibiotica wond meekrijgen.
Achteraf
Toen het net gebeurd was had ik enorm gemengde gevoelens tegenover het konijn. Hij hoort echt bij ons gezin, maar mijn dochter staat toch echt op nummer 1 en als die twee niet samen kunnen, dan doe ik toch echt mijn dochter niet weg haha. Ik kreeg al tranen in mijn ogen bij de gedachten het konijn weg te moeten doen. Maar ik moet een beest wel enigszins kunnen vertrouwen. Als ik het idee heb dat een dier zonder aanleiding bijt dan is het klaar.
Maar toen kwam mijn man thuis en hij bekende vergeten te zijn het konijn eten te hebben gegeven die ochtend. Geen wonder! Het konijn zag dus of het vingertje aan voor een lekker sappige wortel of hij wilde gewoon laten weten dat we hem vergeten waren. Eigenlijk had ik dit kunnen weten, want dieren doen eigenlijk nooit iets zonder aanleiding. Er is altijd een aanleiding, je moet het alleen wel kunnen zien. Voor ons is dit wel weer even een wake up call, houd je kind met dieren in de buurt ALTIJD in de gaten. Want een ongeluk zit in een klein hoekje.
Amarins zegt:
Jeetje dat is wel even schrikken zeg. Ik zou ook even in de paniek schieten. Maar je ziet dat (gefacked) kalm blijven voor het kind wel erg helpt. Nu hopen dat haar wond snel geneest!
Marion zegt:
Hopelijk geneest de wond snel. Kan me ook eigenlijk niet voorstellen dat zo’n konijn na zoveel tijd in ene gaat bijten uit het niets. Gelukkig is er een verklaring voor. Vervelend voor Fay natuurlijk, maar dan is het wel duidelijk hoe of wat.
Tamara zegt:
Ahhhh echt ontzettend sneu! Arm kind!
Vlijtig Liesje zegt:
Wat een schrik! Fijn dat je direct bij de dokter terecht kon. Het konijn ziet er zo lief uit… Maar ik zou hem voortaan wel met een zekere reserve zien.
Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:
Sowieso..
Anita zegt:
Dat is inderdaad schrikken meis! Goed gehandeld
Noraly zegt:
Ahhh, zielig! Maar goed gedaan. En kalm zijn faken, dat werkt bij mij ook altijd goed voor mijn eigen zenuwen.
Gewoon Jolanda zegt:
Dat was schrikken! Ben benieuwd of Fay nu nog zo onbevangen is met het konijn of is ze nu “op haar hoede” na deze ervaring?
Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:
Nee nog steeds zo onbevangen!