Ik zorgde niet goed voor mezelf

De afgelopen jaren heb ik niet bepaald goed voor mezelf gezorgd. Ik was er voor de kinderen en zorgde er altijd wel voor dat zij niets tekort kwamen. Maar mezelf ‘vergat’ ik. Ik was moe, had weinig energie en op de meeste dagen voelde het vooral als overleven. Als ik de dag maar door kwam.

Standje overleven

Vooral in de laatste jaren zat ik echt op standje overleven. De plek (dorp) waar we woonden was fijn, maar het huis voelde allang niet meer als thuis. Het was een dak boven ons hoofd, meer niet.

Negen van de tien keer sloeg ik mijn ontbijt over. Niet omdat ik geen honger gevoel had, maar omdat ik mezelf had aangepraat in de ochtend niet te kunnen eten. ‘Dat deed ik wel als de kinderen op school zaten.’ Maar puntje bij paaltje ging ik bij thuiskomst meteen achter de computer om te werken en at ik pas tijdens de lunch.

Omdat ik tegen die tijd zo’n honger had en geen moeite meer wilde doen ging ik vaak voor het makkelijk. Ik gooide wat frikandellen in de airfryer, of knakworsten in de pan en dat was dan mijn lunch inclusief brood en veel saus. Of ik smeerde wat boterhammen met flink wat pindakaas en hagelslag. In de avond at ik dan wel de ‘gewone gezonde maaltijd’ mee, maar koos ik ook voor heel veel saus.

En dan snacken op de bank he, want ja… cravings en eetbuiten. Niet gek wanneer je zo’n slecht eetpatroon hebt. Niet elke avond at ik wat, maar als ik wat at was het meteen een halve of hele reep chocolade of een zak chips. Niet gek dus dat de 34 kilo die ik in 2016 kwijt was er allemaal (en een beetje meer) er weer aan kwamen.

Daar kwamen dan ook flinke migraine aanvallen bij kijken die steeds heviger werden en langer duurden. De medicatie leek bijna niet meer te helpen. En ook werd ik in 2023 opnieuw gediagnosticeerd met slaapapneu. Die diagnose had veel eerder kunnen komen, maar ik stelde het naar de dokter gaan telkens maar weer uit.

Natuurlijk had ik dit alles lange tijd niet door en zie ik dat nu pas echt in.

En toen kwam de verhuizing

Daar was plots het moment dat we gingen verhuizen. Plots ja, want we hadden echt niet verwacht zo snel een ander huis te vinden toen onze zoektocht naar een ander huis begon. Ik merkte aan mezelf dat ik het allemaal erg spannend vond. Ja, ik was blij met een ander huis want het oude huis was niet meer leefbaar. Echter alles wat erbij komt kijken vond ik heftig. Ook maakte ik me druk om de kinderen want zij moesten hun klas, vrienden, sportclubjes, etc achter laten.

Uiteindelijk waren die zorgen voor niets want ze zijn in een warm bad beland op school en hadden binnen no time veel vriendjes en vriendinnetjes.

Inmiddels zijn we een half jaar verder en kan ik zeggen dat het met mij ook beter gaat. Al voor de zomervakantie besloot ik om de eerste stap te zetten naar een gezonder leven en gezonder lijf. Zowel mentaal als fysiek. Ik begon weer met ontbijten. Iets wat voor een ander wellicht als iets kleins beschouwd wordt, maar voor mij best een ding.

Daarbij komt ook nog dat mijn behandeling met het slaapapneu apparaat eindelijk vruchten afwerpt. Het heeft bijna een jaar geduurd maar ik maak weer nachten van langer dan 5 uur! En dat merk ik direct aan mijn energie en hoe ik me voel.

Gezonder leven

Nadat het me lukte om het ontbijten goed vol te houden besloot ik de knop om te zetten. Ik wilde meer. Meer energie. Meer dingen kunnen doen met de kinderen. Meer leven.

In de vakantie kwam ik ook nog even met de schrik vrij nadat ik twee dagen achter elkaar flink pijn op de borst had inclusief duizeligheid en misselijkheid. De huisarts wilde me, zodra ik hierover belde, direct zien. Maar gelukkig bleek het vals alarm. Ik had waarschijnlijk een virusje te pakken.

Dit alles bij elkaar zorgde ervoor dat ik me nu echt wilde gaan richten op gezonder leven. Geen dieet. Niet mezelf dingen ontzeggen. Maar wel beter letten op wat er mijn mond in gaat. En uiteindelijk dus ook veel meer bewegen. En dat doe ik nu dus al meer dan 2 weken mét succes.

En dat broodje frikandel? Dat wordt nu meer uitzondering dan regel. Zodat ik er ook echt van geniet en het niet gedachteloos naar binnen schuif zoals hiervoor.