Ik heb een Fayks in huis

Het is dat mijn dochter nog niet kan praten want anders had ze afgelopen zondag meerdere malen ‘dat is mijn mama’ geroepen. Ik had namelijk een mamablogger meeting en de meeste hadden hun kinderen meegenomen. Geen probleem in principe want Fay vindt andere kinderen erg leuk. Ze weet nog niet altijd goed hoe ermee om te gaan, maar kusjes geven doet ze graag en ze vindt het allemaal reuze interessant. Nee, ze vermaakte zich enorm bij Coffee Corazon, waar we hadden afgesproken. Behalve (ja en daar komt het dan) wanneer er een kindje op mijn schoot zat, tegen me aan leunde of teveel aandacht van me kreeg, dan waren de poppen aan het dansen!

Dat is MIJN mama!

Ik zag het ze gewoon denken. Bijna krijsend kwam ze aan gestampt met haar korte beentjes en krokodillentranen over haar wang. Ik had net een huilend kindje van een andere moeder opgepakt omdat haar moeder even weg was, naar de wc. Dus terwijl ik een ander kindje troostte, werd mijn eigen dochter bijna ontroostbaar. Hoe durfde ik? Een ander kind op schoot? Ik moest er echt even om lachen (loedermoeder) en nam Fay op mijn andere been. Zo had ik twee kindjes op schoot met dikke tranen.

Wel was het vanaf dat moment goed, mijn ‘alleen als mama weg is’ kind vond het wel fijn en had de tranen al gestopt op het moment dat ik haar op schoot nam, mijn eigen kind stopte zodra ik haar naast het andere kind op schoot nam. Tranen weg en knuffelen met het kindje naast haar. Proberen de naam uit te spreken (Lola is best een moeilijke naam voor een dreumes) en zowaar deelde ze ook nog kusjes uit. Wat een gek kind heb ik!

Helaas niet eenmaling

Ik dacht even dat het een eenmalige actie van Fay zou zijn. Dat het toeval was. Maar helaas. Ook bij het volgende kindje wat ik op schoot nam, kwam de Fayks in haar naar boven. WEG! Hele duidelijke taal, alleen bleef het niet bij alleen taal. Nee ze wilde het kindje letterlijk van mijn schoot afduwen. Ik begon me dus een beetje te schamen. Mijn normaal zo lieve kind, die graag met andere kindjes speelt, werd opeens een bezitterig en jaloerse dame. Ze was opeens even niet meer zo leuk… En dan zit je daar tussen allemaal moeders die je eigenlijk niet zo goed kent. Dan is de zin.. “dat doet ze normaal nooit” natuurlijk not done.

Is jouw kind ooit zo jaloers geweest? Of heb ik gewoon echt een Fayks in huis?

18 reacties op “Ik heb een Fayks in huis

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *