Ik heb een Fayks in huis

Het is dat mijn dochter nog niet kan praten want anders had ze afgelopen zondag meerdere malen ‘dat is mijn mama’ geroepen. Ik had namelijk een mamablogger meeting en de meeste hadden hun kinderen meegenomen. Geen probleem in principe want Fay vindt andere kinderen erg leuk. Ze weet nog niet altijd goed hoe ermee om te gaan, maar kusjes geven doet ze graag en ze vindt het allemaal reuze interessant. Nee, ze vermaakte zich enorm bij Coffee Corazon, waar we hadden afgesproken. Behalve (ja en daar komt het dan) wanneer er een kindje op mijn schoot zat, tegen me aan leunde of teveel aandacht van me kreeg, dan waren de poppen aan het dansen!

Dat is MIJN mama!

Ik zag het ze gewoon denken. Bijna krijsend kwam ze aan gestampt met haar korte beentjes en krokodillentranen over haar wang. Ik had net een huilend kindje van een andere moeder opgepakt omdat haar moeder even weg was, naar de wc. Dus terwijl ik een ander kindje troostte, werd mijn eigen dochter bijna ontroostbaar. Hoe durfde ik? Een ander kind op schoot? Ik moest er echt even om lachen (loedermoeder) en nam Fay op mijn andere been. Zo had ik twee kindjes op schoot met dikke tranen.

Wel was het vanaf dat moment goed, mijn ‘alleen als mama weg is’ kind vond het wel fijn en had de tranen al gestopt op het moment dat ik haar op schoot nam, mijn eigen kind stopte zodra ik haar naast het andere kind op schoot nam. Tranen weg en knuffelen met het kindje naast haar. Proberen de naam uit te spreken (Lola is best een moeilijke naam voor een dreumes) en zowaar deelde ze ook nog kusjes uit. Wat een gek kind heb ik!

Helaas niet eenmaling

Ik dacht even dat het een eenmalige actie van Fay zou zijn. Dat het toeval was. Maar helaas. Ook bij het volgende kindje wat ik op schoot nam, kwam de Fayks in haar naar boven. WEG! Hele duidelijke taal, alleen bleef het niet bij alleen taal. Nee ze wilde het kindje letterlijk van mijn schoot afduwen. Ik begon me dus een beetje te schamen. Mijn normaal zo lieve kind, die graag met andere kindjes speelt, werd opeens een bezitterig en jaloerse dame. Ze was opeens even niet meer zo leuk… En dan zit je daar tussen allemaal moeders die je eigenlijk niet zo goed kent. Dan is de zin.. “dat doet ze normaal nooit” natuurlijk not done.

Is jouw kind ooit zo jaloers geweest? Of heb ik gewoon echt een Fayks in huis?

18 reacties op “Ik heb een Fayks in huis

  • Volgens mij is het een fase. Zodra ze wat ouder worden gaan ze begrijpen dat je daardoor niet opeens minder hun moeder bent.

  • Denk een fase joh. Mijn dochtertje van bijna 18 mnd doet het als mijn man mij een knuffel geeft. Dan duwt ze ons uitelkaar en dan moet zij bij mama en papa moet weg. Je zou zeggen dat ze dan niks van mn man moet hebben maar op het moment is hij helemaal in beeld. Moet altijd kijken wat papa doet met dr spelen enz… Dit doet ze vanaf een week of 3 geleden.

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      Oh ja mijn man en ik mogen inderdaad ook niet knuffelen, van Fay niet maar ook van de honden niet 😛

  • Een fase, hebben alle kindjes van die leeftijd. Vooral als er geen broertjes of zusjes zijn. Mijn nichtje had het bijv een stuk heftiger dan mijn meiden , maar ook die vertoonden zulke trekjes

  • Suuuuuuper herkenbaar! Gister had ik en koffiedate met Linda, Loïs kan dan echt zo slecht delen… dan schaam k me gewoon een beetje =s

  • Zeker en vast een fase :). Jules en Alixe hebben er weinig last van omdat zij het erg gewoon zijn. Toen Jules amper 15 maanden was, kwam zijn zusje al in’t spel. En Alixe heeft nooit anders geweten dan die gedeelde aandacht. Afhankelijk van kind tot kind, maar zeker herkenbaar :).

  • Wat een leuke woordspeling..Fayks.. Haha.. Die blijft haar vast achtervolgen. ;-). Het is echt een fase hoor. Ze heeft natuurlijk ook nog helemaal niet hoeven te leren dat ze je af en toe moet delen. Ik vind het wel schattig dat ze vindt dat je van haar bent en van haar alleen.
    Alhoewel dat voor jou in bepaalde gevallen wel lastig kan zijn, maar zeker niet iets om je voor te schamen.

  • Ahwww dat is aan de ene kant ook wel heel erg lief 🙂 ik denk dat het goed is dat je haar ook aandacht gaf, maar het andere kindje vast bleef houden. Die tip gaat in mijn archiefje voor later 😉

  • Het is een fase, het is een fase, het is een fase! Nee even zonder flauwekul: het is echt een fase. Ik hoop alleen voor jullie dat deze fase snel weer voorbij is. Sterkte, haha!

  • Hihi Aukje is ook zo jaloers als ik een ander kindje vast heb. Heb op kraamvisite ooit in de ene arm de baby gehad en in de andere Aukje (in dezelfde houding als de baby ?)

  • Ik had gewoon nooit naar de wc moeten gaan 😉 Dan was dit alles nooit gebeurd…haha…Ik hoorde Lola toen in op het toilet was en zag haar boven aan de trap staan met haar grote ogen en krokodillentranen…maar ik MOEST echt effe piesen…en die mevrouw voor mij nam even haar moment…man dat duurde lang!

  • Hahahaha hier is Miya ook meteen in gilmodus als ik maar naar een ander kind kijk… Het is een fase lees ik hierboven, Keira is inmiddels 9 en kan het nog niet hebben dus ik vraag me af hoe lang die fase duurt…?

Reageren is niet mogelijk.