Slapeloze nachten. Als moeder zijnde ken je ze vast wel. De een heeft ze wat vaker dan de ander, maar iedereen heeft er wel eens mee te maken. In mijn eerste jaren als moeder zijnde heb ik zeker wel slapeloze nachten gehad. Vaak van stress en zorgen, soms doordat onze dochter ons wakker hield. Dat viel echter in het niet vergeleken met de slapeloze nachten die ons zoontje mij heeft gegeven. In zijn eerste 3,5 tot 4 jaar werd hij ELKE nacht meerdere keren wakker. Hoe ik die periode door ben gekomen weet ik niet. Inmiddels slaapt hij stukken beter en komt het nog maar zelden voor dat hij me wakker maakt.
Sliep ik daardoor beter? Nee. Doordat ik jarenlang onderbroken nachten had wende mijn lichaam daar aan. Dus ook als ons zoontje me niet wakker maakte sliep ik slecht en werd ik vaak wakker. Mijn lijf was inmiddels niets anders gewend. Het heeft echt maanden geduurd voordat ik echt weer een fatsoenlijke nacht had. Toen het eenmaal zover was dat ik opeens een hele week zonder onderbrekingen kon doorslapen vierde ik wel een klein feestje. Hoe fijn is dat zeg!
Het ging eigenlijk best goed met het slapen. Zo af en toe had ik nog wel een nacht waarin ik wakker werd. Vaak kon ik daarna snel de slaap weer vatten en soms lag ik wat langer wakker. Maar de nachten dat ik wel doorsliep waren vooralsnog in grotere getale aanwezig ten opzichte van de onderbroken nachten. Totdat tante Cor ons huis binnen sloop. Eerst velde ze onze jongste die met hoge koorts en kortademigheid op de HAP terecht kwam. Dit gaf me weer wat slapeloze nachten. Uiteindelijk had ze ook mij te pakken.
En dat heeft ze nog steeds. Of nou ja, het zijn meer de naweeën van tante Cor, want ze is inmiddels de deur uit. Ik heb echter wel nog steeds klachten. Ik hoest. En dan niet zomaar een kuchje, maar echt de longen uit mijn lijf. Vooral ’s avonds en ’s nachts als ik in bed lig. En ik heb van alles geprobeerd he. Van thee met honing, tot essentiële oliën. Van hoestdrank tot trachitol en andere keelsnoepjes. Ik dronk liters met water weg, dat doe ik nog steeds, en bedacht van alles om mijn keel maar te verzachten. Niets hielp. Inmiddels zit ik in week 4 qua klachten en dat betekent ook in week 4 qua onderbroken nachten. De afgelopen twee nachten heb ik niet meer dan 3 uur geslapen en ook de nachten daarvoor waren dramatisch.
Dus ik heb de huisarts opgebeld en mijn kwestie voorgelegd. Ze heeft daarna codeïne pilletjes voorgeschreven die ik inmiddels anderhalve dag slik. Ik hoop echt dat dit mij gaat helpen met slapen. Want ik heb het nodig. Tante Cor heeft echt haar sporen achtergelaten qua vermoeidheid en concentratie. Dus een goede nachtrust doet vast wonderen. Ik ben benieuwd.
Aukje zegt:
Goed slapen is zo belangrijk, dus hopelijk helpen de codeïne tabletten. En hopen dat Tante Cor niet meer op bezoek komt, zo gezellig is ze niet. 🙂