Slaaponderzoek in ziekenhuis ivm slaapproblemen

Afgelopen maandagavond moest ik naar het ziekenhuis voor een nachtopname. Niets spannends eigenlijk, ze wilden puur wat onderzoeken doen in verband met mijn vermoeidheid en slaperigheid. Toch vond ik het zelf enorm spannend. Ik was wel vaker terug naar het ziekenhuis geweest, maar dit zou de eerste keer worden na heel het circus van de zwangerschap/bevalling en opname van Fay.

Om 19uur moest ik op een bepaalde afdeling zijn maar het was daar helemaal leeg. Ook hing er een bordje dat het gesloten was dus ik dacht dat ik verkeerd zat. Op het moment dat ik naar de receptie wilde lopen kwam er gelukkig toch iemand uit een deur gelopen die me vertelde dat ik goed zat, maar nog even moest wachten. Eenmaal in de wachtkamer kwamen de spanningen pas echt goed opzetten. Want ik keek naar de deur waar mijn dochtertje 1,5 jaar geleden doorheen ging met spoed.

Door de opname kreeg ik flashbacks

Ik sloot mijn ogen en zag een heleboel terug komen. Het gevoel wat ik toen had en vooral de angst kwam weer boven drijven. Gelukkig duurde het wachten niet zo lang waardoor ik me weer kon concentreren op het onderzoek die ik kreeg. Ik had een hele lieve verpleegkundige die sowieso alles vertelde wat ze deed en ook nog eens gezellig was. Op een gegeven moment hing ik aan alle kanten aan de draadjes. De meeste zaten op mijn hoofd, maar ook mijn been, borst en buik waren verbonden. De draden bovenop en achterop mijn hoofd werden met lijm vastgeplakt. Geen wonder dat het er zo vies uitziet!

Bol AlgemeenBol Algemeen
slaaponderzoek ziekenhuis slaapapneu

Eenmaal op de kamer, tweepersoons maar ik lag er alleen, probeerde ik me te installeren. Dit duurde wel even want ik voelde me totaal niet op mijn gemak. De verpleegkundige moest naar de volgende patiënt om die aan het draadje te hangen haha, dus ik was alleen. En wat voelde ik me rot. Afleiding zoeken werkte dit keer niet en mijn buikpijn werd erger en erger. Ik kon wel janken, of nou ja.. eigenlijk niet want kon ik maar janken dan was het gevoel wellicht weg. Om mijn gevoel te verbergen deed ik heel olijk tegen iedereen waar ik contact mee had. Maar stiekem…..

Het slaaponderzoek – gedurende de nacht

Rond 11 uur was het tijd om te slapen, ik kreeg ook zo’n kekke neusbrilletje en een knijper aan mijn vinger voor de zuurstof in mijn bloed te meten. Ook werd mijn bloeddruk opgemeten die wel hoog was maar niet zo hoog als ik had verwacht. Maar goed, de nacht. Ik heb geslapen, maar ben 4 keer wakker worden waarvan 1 keer een langere tijd omdat ik klaarwakker was. Dat noem je niet echt een prettige nachtrust. Nu word ik thuis ook wel eens wakker omdat ik moet plassen. Maar niet zo vaak en zeker niet zomaar.

De uitslag

Op 24 september staat de afspraak met de longarts om de uitslag te horen. Ik vond het al lang wachten, maar goed.. niets aan te doen. Echter werd ik dus gisterenmiddag gebeld door de assistente dat de longarts mij liever eerder zag en of ik morgen (vandaag dus) kon komen. Vanmiddag heb ik dus om half 3 de afspraak staan en krijg ik waarschijnlijk te horen wat er mis is en hopelijk wat ze eraan gaan doen!

Slaapapneu: Ik had 145 ademstops per uur (ervaring)

Deze blog kun je in de volgende categorieën vinden Persoonlijk,

Dit vind je misschien ook leuk om te lezen

slaapapneu ervaring ademstopsSlaapapneu: Ik had 145 ademstops per uur (ervaring) slaapapneu slapen met masker cpapSlaapapneu: slapen met een masker (cpap) medische molen slaapapneuPersoonlijke update: in de medische molen Wat nou als je wél gebeld wordt over de hielprik?

Nicole is de eigenaresse van de blog Meisje-Eigenwijsje, vrouw van Bart en moeder van een vrolijke dochter genaamd Fay plus zoontje Milo. Naast schrijven houdt Nicole enorm van leuke uitjes, lezen en series kijken. Ook schrijft ze inmiddels, naast deze blog, ook voor andere bloggers en ondernemers teksten, ze redigeert ze en maakt ze SEO-proof.

14 reacties op “Slaaponderzoek in ziekenhuis ivm slaapproblemen”

Reageren is niet mogelijk.