Het draait allemaal om mindset mama!

Vanaf vandaag zal Marije Brand met enig regelmaat een gastblog schrijven voor Meisje-Eigenwijsje. Marije is net als jij waarschijnlijk, een bonk liefde, voor de kinderen, voor haar omgeving en vastbesloten om met haar bedrijf nog meer liefde te verspreiden in de wereld. Dit was altijd al haar doel, maar ze maakte 1 grote fout en de kans is groot dat jij deze ook maakt… jezelf vergeten…Wacht niet tot je net als Marije in een Bore- of Burn-out terecht komt!

Marije inspireert jonge moeders om niet in het hoofd te blijven zitten; niet altijd maar je best te blijven doen en het ideaal na te streven, maar om naar je hart te luisteren én van daaruit te léven naar het ideaal. Hoe? Door te beginnen bij jezelf!

Er was eens…

Er was eens een meisje dat in de war raakte bij de vraag ‘wat wil je later worden?’ Ze wilde moeder worden… Maar ook juf, ook danseres of nee zangeres. En soms wilde ze politie worden, of schrijver, of ‘iemand worden die de arme kinderen helpt’, maar dan weer wilde ze vooral moeder worden.

De twijfel van het meisje had 2 redenen… Zo voelde zij dat ze voor 1 ding moest kiezen, dat haar variëteit (terwijl ze nota bene nog niet eens een idee had van de uiteenlopende beroepen die er later nog meer te kiezen zouden zijn) te uiteenlopend was en ‘men’ dat als onmogelijk te combineren achtte. Maar ook had zij het klassieke voorbeeld van een moeder, zoals in die tijd veel vaker, die elke dag liefdevol thuis was om haar en haar broers op te wachten en het iedereen naar de zin te maken.

Onbezorgd vs aangepast

Ik , Marije, ben dat meisje. Ondertussen 35 jaar oud en nu zelf moeder van 3 kinderen; Bo van 6, Kiki van 4 en Jip van 3 jaar. Het was een heerlijke onbezorgde jeugd, met niet alleen een klassieke verdeling thuis waar iedereen wel bij vaarde, maar ook nog eens in een dorp waar ik op terug kijk als een heel veilige omgeving om als kleine kinderen te spelen. Je zou denken de ideale jeugd, je hoort mij niet klagen, maar het was ook de voedingsbodem voor veel afzetten en kritisch kijken naar ‘waarom’ en ‘hoe anders’. Een zin als ‘doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’ was goed bedoeld, maar pakte uit als ‘gedraag je, pas je aan’.

Empowermama

Nu ben ik over dat laatste heel goed heen gegroeid, maar het meest hardnekkig was wel de klassieke rolverdeling thuis en als ik om mij heen kijk zie ik dit bij veel moeders terugkomen. Ik hoorde laatst een reactie op thema ‘sisterhood’ zoiets als: “Dat gaat over al die vrouwen die elkaar empoweren en de ander opdringen dat ze carierre moeten maken, terwijl we toch allemaal nog steeds het liefst aan het aanrecht staan?!” Nu is de vraag of sisterhood zo’n gelijke lading hoeft te hebben voor alle vrouwen, zo zullen er sisters zijn van de ene familie en sisters van de andere familie, maar de vragen over de balans in ons leven spelen bij de meeste van ons. En dat komt, zonder met een vingertje te wijzen, door de geschiedenis. Wij hadden nog veelal die moeder als baken thuis, als verzorger van het gezin en het huishouden. Dat schud je niet zomaar van je af!

Invloed

Wanneer je dieper graaft in de persoonlijke struggles die moeders anno 2019 ervaren, zijn er nog meer dingen naar oude rolverdeling te herleiden, maar vooral het voorbeeld van je eigen moeder hierin. Was je moeder depressief, dan is het niet gek dat jij ook meer (ge)worstelt (hebt) om je mindset positief te houden. Wanneer je moeder extreem zuinig was, hoef je niet gek op te kijken dat jij nog steeds erg op de prijzen let. Zo ook wanneer je moeder extreem gefocust was op jouw ontwikkeling, dan zul jij heel waarschijnlijk ook de neiging hebben hier veel aandacht op te vestigen. Soms zet je je af, soms neem je het klakkeloos over, maar dat het van invloed is op wie jij bent, dat is een ding dat zeker is.

Verheerlijking

Ik had na veel afzetten op veel thema’s van vroeger toch het beeld verheerlijkt van thuis komen uit school en een glaasje roosvisee drinken in de keuken terwijl mijn moeder bergen was aan het strijken was. Dus toen het financieel haalbaar was, mijn werk totaal geen voldoening meer gaf en de verdiensten ook niet een mega verschil maakten, besloten de man en ik dat we tegen de trend in best eens zouden kunnen gaan voor dit klassieke veilige plaatje. Tot na een jaar de magie van het intensief thuis zijn verdwenen was….

Nee!

Nu kun je met sommige patronen makkelijker breken dan met andere. Daar zijn heel veel gave methodes voor, van keihard breken tot spiritueel healen, NLP en vele andere varianten. Ik heb mij in meerdere methodes verdiept en heb er een aantal heel intens ervaren, op verschillende thema’s overigens. Na vele mooie ervaringen moet ik concluderen dat het niet de methode was die de meeste impact op mij had, maar vooral de motivatie…

Ik stelde mijzelf 2 jaar geleden de vraag “Is dit het voorbeeld dat ik voor mijn kinderen wil zijn?” In die periode kon ik daar heel hard “NEE” op antwoorden. Na een jaar thuis zitten zag ik hoe hard mijn moeder moest werken en hoe beperkt ik mij voelde in mijn financiële vrijheid. Dingen die ik vooraf heus had bedacht, maar in de praktijk veel meer frustratie opleverden dan dankbaar voor het feit dat ik zoveel tijd met de kinderen kon doorbrengen. Nee, dit was niet het voorbeeld dat ik voor mijn kinderen wilde zijn,

Ondernemersmind

Ik begon mijn eigen onderneming, ik wilde er weer echt een feestje van maken, want daar stond ik om bekend voordat ik moeder was geworden, dat was ook de theorie die ik met het thuisblijven voor ogen had, maar in de praktijk niet waar kon maken. Er waren evenveel opties als beperkende overtuigingen dus ik ging zoeken naar de makkelijkste eerste stap. Ik was halverwege dat jaar als vrijwilliger in aanraking gekomen met schminken en dat ging me zo makkelijk af dat dat mijn strohalm werd. Ik richte in het voorjaar van 2018 De Schmink Mevrouw op. Met mijn hyperfocus zoog ik mijzelf vol ondernemersvaardigheden en zag ik al snel dat mindset alles was, dus zo dook ik ook volle bak in de wereld van de persoonlijke ontwikkeling. Met succes!

Voorbeeldfunctie

Het mooiste; ik zag hoe mijn oudste dochter van onzeker en iet wat zwaar op de hand als het ware met mij meegroeide in de mindset ‘alles is mogelijk’. Dat was de bevestiging van het belang van die ene vraag “Wat is het voorbeeld dat jij voor je kind wilt zijn?”! Ik heb als schminker veel kinderen en hun moeders gezien en gesproken, begeef me natuurlijk ook in een wereld vol jonge moeders en zie veel moeders ploeteren om alles zo goed mogelijk te doen voor iedereen… Met een beetje geluk blijven ze ook nog wel voor zichzelf zorgen, met een beetje geluk is hun karakter zo gebalanceerd dat het best ok gaat…

Maar toch hoor ik van iedereen nog te vaak “mijn tijd komt wel weer” Iets dat deels realiteit is in de tropenjaren, maar niet iets om bij voorbaat genoegen mee te nemen, want besef je dan nog maar eens dat het de eerste 7 jaren zijn waarin de patronen van jouw kind gevormd worden… Die patronen wil je toch niet voeden met ‘het is ok om mezelf weg te cijferen voor anderen’? Dus stel jezelf nu ook eens de vraag: Is dit het voorbeeld dat ik voor mijn kind wil zijn?

Zorg in de eerste plaats voor jezelf, want dat voorbeeld zullen zij volgen!