Fotoshoot voor werk

Onlangs had ik weer eens een fotoshoot voor mijn bedrijf. Inmiddels heb ik al zo vaak voor de camera gestaan dat je wellicht denkt dat ik het wel gewend ben. Het tegendeel is echter waar, ik vind het nog steeds heel spannend. Als ik geen eigen bedrijf zou hebben waarbij ik online zichtbaar wil zijn had ik nooit zo vaak op de foto gegaan. Dat is iets wat wij moeders sowieso maar weinig doen toch? Meestal zijn het de kinderen en eventueel ook nog de man die op de foto staan. Wij zelf blijven vaak achter de schermen.

Voor of achter de schermen?

Het zelf niet op de voorgrond hoeven treden is iets wat vaak vrouw eigen is, maar ook wat heel erg past bij vele ondernemers. We doen wat we doen omdat we er zo van houden, omdat we anderen graag helpen en omdat we er ook nog eens goed in zijn. Hoef ik niet voor in het middelpunt te staan, want zo voelt dat toch?

En dat is waar de angel steekt, want het feit dat jij jezelf laat zien op foto’s, in Stories, op video, in tekst, betekent niet dat  jij in het middelpunt staat. Nee het middelpunt is juist jouw klant. Jij laat jezelf zien omdat de klant graag connectie met jou wilt. Omdat jouw klant zichzelf in jou wil herkennen of misschien juist wil worden zoals jij. In mijn geval is het zo dat mijn klant graag de ander wil helpen en daarom op social media zit. Echter hebben ze moeite met zichzelf laten zien. Zowel in fysieke vorm als in content zelf. Daar help ik ze bij. En daarom is het belangrijk dat ik mezelf laat zien. Dat ik een voorbeeld ben, een herkenningspunt, een motivator… En vooral dat ik door mijn acties mijn klant in actie zet.

Dat is dan ook de reden dat ik mezelf niet achter de schermen verstop, maar op de voorgrond treed. Niet voor mezelf. Nee juist voor die ander. Omdat ik wat te brengen heb aan die ander.

Voorbereiding fotoshoot

Omdat ik dus om bovenstaande redenen online zichtbaar wil zijn is het ook belangrijk om daar beeld bij te hebben. Dus eens in de zoveel tijd boek ik een fotoshoot. Dit keer boekte ik een fotoshoot bij By Maren Photography, zij zit in Tilburg met haar studio. Wat ik zo fijn aan haar vind is dat zij heel erg meedenkt met wat voor foto’s er gemaakt moeten worden. Zodat je ook echt die afwisseling hebt in je beeldbank.

Vooraf heb ik dan ook met haar een intake gesprek gehad waarin we bespraken wat voor content ik maak, wat ik wil uitstralen, enzovoort. Super fijn want we konden in dat gesprek ook bespreken wat voor kleding erbij past en wat voor attributen ik nodig heb. Naar aanleiding van ons gesprek ben ik dan ook direct mijn kledingkast ingedoken en heb ik een aantal webshops afgespeurd voor leuke passende kleding. Ik heb een heleboel besteld en alles wat ik toch niet mooi of passend vond heb ik weer terug gestuurd.

Verder ben ik een aantal winkels afgegaan voor de attributen die we besproken hadden en ik heb het huis afgezocht naar wat items in ‘mijn’ petrol kleur. Ik heb namelijk een notitieboekje in die kleur, een dopper en zelfs een etui.

De fotoshoot zelf

De fotoshoot zelf vond dus in een studio in Tilburg plaats. Ik had de hele dag gereserveerd want ik had er ook een visagiste bij geboekt die me van te voren dus ging opmaken. De visagiste, Fari, nam echt enorm de tijd om mij nog mooier te maken. Ik wilde een vrij natuurlijke look omdat ik normaal gesproken ook niet al te veel doe. Toch wilde ik wel een visagiste omdat een fotoshoot gewoon net een beetje meer mag zijn. Fari stelde me heel snel op mijn gemak en al snel waren we zo aan het kletsen alsof we oude vrienden waren. Heel fijn.

Na de make-up was het dan zo ver, de fotoshoot. Met de fotograaf besprak ik welke kleding ik als eerste aan zou trekken en wat er precies allemaal ging gebeuren. Ze vertelde me hoe ze aanwijzingen zou geven en wat ze van mij verwachtte. Heel fijn, want zo was ik ook meer op mijn gemak. Toen de shoot echt begon vond ik het allemaal wat ongemakkelijk en spannend. Maar ergens kwam er een moment waarbij ik echt enorm moest lachen en toen was het ijs gebroken. De tijd vloog echt voorbij en al snel kwam het kledingwissel moment. Heel soms moest ik houdingen aannemen die niet natuurlijk voelden (zoals mijn vingers tegen mijn wang aan) maar dat maakte juist dat ik weer moest lachen waardoor het uiteindelijk toch natuurlijk overkomt. Of in ieder geval echt.

Al met al zijn we een aantal uur bezig geweest en ging ik weg met een heel goed gevoel. Op het moment dat ik deze blog schrijf is de selectie qua foto’s al gemaakt en is het wachten op het uiteindelijke resultaat. Ik kan eigenlijk niet wachten, maar ik zal wel moeten… Zodra ik de foto’s heb zal ik er een aantal ook delen op de blog. En wellicht een of twee toevoegen aan deze blog.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *