Gisteren had ik voor de eerste keer sinds ik een maand geleden met mijn gezonder leven avontuur begon een mindf*ck. Zo’n dag waarbij ik de hele tijd aan mezelf twijfelde. Dit keer wist ik heel goed de oorzaak, dat was namelijk de weegschaal. Daar heb ik een haat liefde verhouding mee.
Angst voor de weegschaal
Ik heb jarenlang dat ding vermeden dus ik wist ook nooit hoeveel ik woog. Een beetje in de ontkenning zullen we maar zeggen. Echter toen ik dus begon met gezonder leven (en ja daar hoort op dit moment ook afvallen bij) wilde ik wel weten wat mijn gewicht was, want het is een van de manieren om te weten of wat je doet ook resultaat geeft. Effect heeft.
Wel had ik voor mezelf besloten om niet wekelijks en zeker ook niet elke dag te wegen. Want ik ken mezelf en weet dat ik daarin kan doorslaan. Obsessief kan worden qua eten en drinken. Ik ken mijn valkuilen dus ik besloot om alleen te wegen bij mijn ouders. Daar stond ik ook voor t eerst op de weegschaal en inmiddels heb ik in een maand tijd dus nog 2x extra gewogen. 
Want ik doe het nu helemaal zelf, met alles wat ik de afgelopen jaren en tijdens mijn vorige afvalperiode heb geleerd. Toch is het even kijken of het wel effect heeft dus ga ik toch maar af en toe op de weegschaal.
Beide keren had ik echt angst voor de weegschaal. Ik voelde me helemaal niet op m’n gemak en was ook bang dat de weegschaal de verkeerde kant uit zou slaan. Niet dat ik daar reden toe had, maar dat zit tussen mijn oren.
De eerste keer kwam ik opgelucht er vanaf. In twee weken tijd was ik 2,4 kg kwijt. Yes! Wat fijn… echter afgelopen weekend woog ik mezelf weer en alhoewel er dus wel wat vanaf was voelde ik me zwaar teleurgesteld. Ik was 0,8 kg kwijt en dat in twee weken tijd. Terwijl ik hoopte of verwachte zelfs dat het minimaal 2 kilo moest zijn.
Wat had ik verkeerd gedaan?
Meteen merkte ik dat dit mijn hele gevoel en gedachten beheersten. Wat had ik verkeerd gedaan? Was dat frietje van gisteren dan toch niet goed? Ook al zat ik gewoon binnen m’n calorieën tekort? En hoe moet dat met de sushi die we de dag erna (vandaag dus) zouden gaan eten. Toch maar niet doen? Help!
En al weet ik rationeel dat ik het gewoon goed heb gedaan. Gezond gegeten en ook veel beweging gehad. Toch zegt er een stemmetje “misschien toch maar nog minder eten” en “zie je wel dat je het niet alleen kunt”. Gelukkig heb ik mijn man die me door en door steunt. En ook online een aantal lieve vrienden die een luisterend oor boden.
Want ik heb helemaal niks verkeerd gedaan. Behalve dan dat ik mezelf een onnodig doel heb gesteld. Dat ik mijn focus heb gelegd op cijfertjes in plaats van de reis. Want mijn uiteindelijke doel is weer een gezonder lichaam zonder gezondheidsproblemen. Mijn doel is fit worden en goed voor mezelf zorgen. En ja, dat daar afvallen bij komt kijken is in mijn geval logisch.
Natuurlijk is het prima om een doel te hebben gericht op cijfers. Maar ik mag mezelf de tijd gunnen. Dus ja, die 30 kilo (of eigenlijk wil ik minimaal 36,6 kilo) afvallen komt heus wel als ik doorga met hoe ik nu bezig ben. Echter zal het wellicht niet op de datum zijn die ik in eerste instantie voor ogen had. En who cares? Want het gaat niet om snelheid, het gaat om effectiviteit! En bovenal gaat het om gezondheid.
